Czy każdy z nas ma w sobie gen podróżowania? Myślę subiektywnie, więc stwierdzam, że każdy posiada cząsteczkę w swoim DNA, które powoduje, że chcemy poznawać świat. Pamiętacie, jak byliście mali i każde wyjście w nieznanym kierunku, za drzwi, za kawałek muru, bądź za ostatnie drzewo w ogrodzie było niesamowitą przygodą, czymś odkrywczym?

Jedni lubią "podróżować" kilka kilometrów. Na grzyby, na ryby, to ich pasja. Inni w swoim otoczeniu szukają ciekawych miejsc, szlaków, tego, co jest warte poznania i zobaczenia. Kolejni jadą już dalej, w Polskę tak jak ja. I to najlepiej w góry, gdzie spełniam swoje marzenia. Jeszcze inni uwielbiają kurorty gdzieś nad ciepłym morzem w hotelu all inclusive i dwa tygodnie nicnierobienia z drinkiem w ręku przy hotelowym basenie.

Są też tacy, którzy szukają ekstremalnych przygód, samotnie szukając rekordów, wyczynów, tras, których nikt jeszcze nie pokonał. A co zrobiła Ewa Nowak?

Od dawna marzyłam o wyprawie koleją transsyberyjską przez Rosję, stepy Mongolii aż do Chin.

Autorka niniejszej publikacji jest warszawianką. Zna język rosyjski, pasjonuje się Wschodem, a szczególnie naszym "bratnim" narodem i jego kulturą, zwyczajami i życiem zwykłych mieszkańców.

W kontekście wydarzeń w Ukrainie miałem obawy co do przeczytania opowieści pani Ewy. Nie pałamy sympatią od wieków do Rosjan, patrzymy przez pryzmat historii, co nam sąsiad wyrządził, i co dzieje się od 24 lutego 2022 roku. Jednak muszę sprawiedliwie stwierdzić, że przy ocenie lektury zupełnie odciąłem się od tych wydarzeń. Interesowała mnie przede wszystkim logistyka takiej wyprawy, przygotowania, a także to, co podróżniczka chciała zwiedzić, co zobaczyć na swojej trasie.

Mamy więc Rosję i jej stolicę, mamy też inne miasta, szczególnie te na Syberii. Oczywiście ciekaw byłem szczególnie Chin i Mongolii. Oba te kraje budzą różnorakie emocje, ale też ciekawość. Muszę przyznać, że taka wyprawa byłaby trudna, gdyby nie znajomość języków - rosyjskiego i chińskiego, tudzież czasem przydał się angielski no i ten wszędzie zrozumiały potocznie zwanym "na migi".

Opowieść pani Ewy jest bardzo interesująca. Autorka w interesujący sposób przekazała swoje spostrzeżenia z wyprawy. Książkę czytałem z wyraźnym zainteresowaniem, choć przyznam, że w takiej publikacji powinno być więcej fotografii. Wiem, wiem, koszty. Zdecydowanie warto zagłębić się w podróż Ewy Nowak i jej znajomych. Poczuć zapach stepów, Syberii czy... chińskiego tłoku. Czeka na Was moc niesamowitych miejsc, zabytków, których wielu z nas nie zobaczy nigdy w życiu. Tym bardziej warto czytać!

Czy każdy z nas ma w sobie gen podróżowania? Myślę subiektywnie, więc stwierdzam, że każdy posiada cząsteczkę w swoim DNA, które powoduje, że chcemy poznawać świat. Pamiętacie, jak byliście mali i każde wyjście w nieznanym kierunku, za drzwi, za kawałek muru, bądź za ostatnie drzewo w ogrodzie było niesamowitą przygodą, czymś odkrywczym?

Jedni lubią "podróżować" kilka...