Gdy się zorientowałem, że w lubimyczytac.pl można dodawać i recenzować czasopisma, stwierdziłem, że chyba nigdy tego nie zrobię. Aż trafiłem na ten numer Chimery. Lecz tak naprawdę nie czasopismo w tym wypadku recenzuję, a antologię opowiadań, którą ono jest w istocie, więc w sumie czuję się usprawiedliwiony.

Ten numer Chimery prezentuje 24 opowiadania wybrane przez siedmioosobowe jury. Wybrane z ponad 2500 opowiadań, jakie zostały nadesłane na konkurs "Otwartym tekstem". Każdy juror musiał zapoznać się z całością, więc, szczerze mówiąc, nie zazdroszczę, chociaż wątpię, by ktoś z nich czytał od deski do deski jakiś ewidentny gniot, ale i tak ilość przerobionego przez nich materiału jest imponująca.

Opowiadanie-laureat nagrody głównej, 3 wyróżnienia i pozostała dwudziestka to rzeczy w większości na pewno warte polecenia. Wszystkie są co najmniej dobre, sporo jest bardzo dobrych, a kilka z nich to pozycje naprawdę rewelacyjne.

Nagroda główna - "Dzień Weroniki" - opowiadanie z niesamowitym, hipnotycznym tempem, z bardzo zaskakującym zakończeniem. III wyróżnienie - "Patchwork" - niepokojące, z pozoru zwyczajne, ale skrywające mroczną tajemnicę. "Szczur" - cudowna napierdalanka w bardzo sugestywny, mocny i specyficznie liryczny sposób przenosząca język dresiarski na grunt literatury. "Wrona żona" - absurdalna miniatura, przy której skręcałem się ze śmiechu. "Dworzec-Pociąg-Dworzec" - niby dokumentalna relacja z fragmentu podróży koleją po sąsiadującej z Polską Białorusi. "Obrona Sokratesa" - o losie absolwentki filozofii, przeniknięta iście sokratejską ironią. "Róża" - napisana przez kobietę udowadnia, że nie tylko faceci mogą pisać tzw. męską literaturę. "Ptasi pogrzeb" - z ukręconego ptasiego łebka robi prawdziwy dramat egzystencjalny, przepełniony martyrologiczną symboliką. Na koniec pastiszowe "Midnight in Warsaw", gdzie spotkamy kilka sztandarowych postaci polskiej literatury sprzed lat w delikatnych oparach absurdu.

To moi faworyci, ale pozostałe kawałki też bez wahania polecam. Spróbujcie zdobyć ten numer Chimery, na pewno nie będziecie żałować, a jak ktoś chciałby wziąć udział w konkursie "Otwartym tekstem", może to zrobić (ja już wysłałem swoją pisaninę), a jak nie zdąży w tej edycji, pewnie będzie następna, choć jurorzy mają z napływającymi tekstami naprawdę sporo roboty i już po pierwszej edycji jęczeli, że nigdy więcej. Ilość nadsyłanych prac dowodzi, że liczba czytelników piszących może być większa niż li tylko czytających, biorąc pod uwagę, że nie wszyscy, a raczej tylko niektórzy spośród wszystkich piszących, swoje zgłoszenia na konkurs nadesłali. Pozostaje wierzyć, że wśród tego grona kryje się ktoś, kto sięgnie kiedyś po najwyższe literackie laury. Amen.

Gdy się zorientowałem, że w lubimyczytac.pl można dodawać i recenzować czasopisma, stwierdziłem, że chyba nigdy tego nie zrobię. Aż trafiłem na ten numer Chimery. Lecz tak naprawdę nie czasopismo w tym wypadku recenzuję, a antologię opowiadań, którą ono jest w istocie, więc w sumie czuję się usprawiedliwiony.

Ten numer Chimery prezentuje 24 opowiadania wybrane przez...