Poprzedni tom wyraźnie sugerował wyjaśnienie pewnych tajemnic. Wyglądało to jak bardzo typowe zagrywki w historiach tego scenarzysty. Czy trzeci tom również stosuje pewne już znane motywy?

Bohaterowie kontynuują eksplorację planety. W czasie wędrówek napotykają coraz więcej budynków wyraźnie wzorowanych na ziemskich budowlach. Tymczasem na statku kosmicznym dalej trwają poszukiwania tajemniczych gapowiczów.

Jeśli chodzi o rozwiązanie zagadki nie ma tu zbyt wiele nowych tropów. Pojawia się pewna teoria na temat celu ziemskich konstrukcji na obcej planecie, a także zostają odkryte pewne przedmioty po „pasażerach na gapę”. Jednakże to tak naprawdę niewiele i wprowadza jeszcze większy zamęt. Dopiero dosłownie ostatnia strona wprowadza bardzo mocny akcent, który może naprawdę zainteresować.

Trochę męczą mnie tu wątki obyczajowe. Przypominają kiepską telenowelę, w której bohaterowie zachowują się bardzo naiwnie i ciągle są wymyślane na siłę nowe wątki romantyczne.

Doceniam jednak pewną odwagę scenarzysty w kończeniu wątków pewnych postaci. Obawiam się jednak, że są tu też bohaterowie z tzw. „pancerzem fabuły”. Oznacza to, że w jakichkolwiek tarapatach nie będą, to i tak nic się im nie stanie.

Podobnie jak to było w poprzednich tomach duże wrażenie robi wygląd wszelkiej fauny. Jest naprawdę bardzo pomysłowo. Niestety postacie są rysowane zbyt sztywno.

Nie powiedziałbym, że ten tom nie rusza fabuły do przodu, bo dochodzi w nim do paru istotnych wydarzeń. Jednakże też jest tu wiele niepotrzebnych wątków, które spowalniają akcję. Wolałbym większe skupienie się na eksploracji planety.

Poprzedni tom wyraźnie sugerował wyjaśnienie pewnych tajemnic. Wyglądało to jak bardzo typowe zagrywki w historiach tego scenarzysty. Czy trzeci tom również stosuje pewne już znane motywy?

Bohaterowie kontynuują eksplorację planety. W czasie wędrówek napotykają coraz więcej budynków wyraźnie wzorowanych na ziemskich budowlach. Tymczasem na statku kosmicznym dalej trwają...