Ale mi się fajne czytanie przytrafiło😁. Ostatnio rzadko sięgam po fantastykę i science fiction, ale kiedyś były to dominujące gatunki w moim czytelniczym życiu.
Odstawiając obyczajówki, kryminały i literaturę piękną, z ciekawością sięgnęłam po debiutancką powieść Pawła Horyszny "Templarantis".
Przyznam, że za takie powieści nie bierze się nikt, kto nie ma ciekawości świata, wybujałej wyobraźni, szerokich zainteresowań i ponadprzeciętnej inteligencji. Jestem pewna, że autor posiada to wszystko, a jego debiutancka powieść tylko to potwierdza.

"Templarantis" to wizja alternatywnego świata, którego podstawy ukształtowały się w zamierzchłym średniowieczu tworząc dwa mocarstwa: Imperium Inkwizycyjne i Templarantis.
Templariusze wywodzący się z Zakonu Ubogich Rycerzy Chrystusa i Świątyni Salomona, zostają unicestwieni. Ci, którzy przeżyli pogrom, osiedlają się na terenach legendarnej Atlantydy, porzucając chrześcijaństwo i tworząc nowe państwo.
Inkwizycja, jako urząd powołany w Kościele katolickim w celu zwalczania herezji, rozrasta się do mocarstwa, obejmując władzę nad większością krajów Europy. Na jej czele stoi Czarny Papież.
W połowie XX wieku między tymi dwoma potęgami trwa stan wysokiego napięcia i wrogiej rywalizacji.
Templerantis stawia na naukę i rozwój zwłaszcza w dziedzinie badań genetycznych i ich modyfikacji.
Inkwizycja, pod pretekstem szerzenia jedynej uznawanej wiary przejmuje kontrolę nad obywatelami, manipulując, zastraszając, kontrolując i tłumiąc wszelką indywidualność. Nieważne, że to fikcyjny świat wykreowany w wyobraźni autora, autorzy fantastyki doskonale wiedzą, skąd i jak czerpać inspiracje budując swoje światy. Zresztą czytelnik skojarzy te wszystkie dylematy i niepokoje społeczne, polityczne i kulturowe, które towarzyszą realnym czasom, zarówno przeszłym, jak i obecnym.
Paweł Horyszny posuwa się o krok dalej, sięgając po najważniejszą ze swoich inspiracji (tak pisze w posłowiu) - paleoastronautykę, czyli ideę głoszącą, że inteligentne istoty pozaziemskie miały znaczący wpływ na rozwój kultury, religii, technologii, a także biologii człowieka.
Tak, więc oprócz dwóch mocarstw spierających się o porządek świata, istnieje jeszcze trzecia siła, która może zaskoczyć, zachwiać wszystkim, co znane, i wstrząsnąć podstawami, na których opiera się cała wiara Imperium. Brzmi intrygująco, prawda?

Jedną z najmocniejszych stron tej powieści są bohaterowie, pozornie niezwiązani ze sobą, mający różne zadania i cele do zrealizowania.
Książka ma rozbudowane rozdziały, podzielone na krótkie segmenty. W każdym z nich, na przemian poznajemy perypetie poszczególnych postaci. Taki zabieg sprawił, że powieść czytało mi się szybko i z zaangażowaniem.
Mam tu barwny i różnorodny kalejdoskop osobowości.
Jest Jean-Michel Gadbois, młody agent Templarantis wysłany na misję, który okazuje się niewiele wiedzieć o swoim prawdziwym pochodzeniu.
Jest Kendra, córka inkwizycyjnego lekarza zamieszana w morderstwo, która musi kryć się i uciekać nie tylko przed wymiarem inkwizycyjnej sprawiedliwości, ale także przed nieobliczalnym i skrzywionym popaprańcem.
W ucieczce pomaga jej Bixente Araquistáin, naukowiec z Templarantis, który sam wyrwał się z rąk katów.
Jest Eva, wojownicza buntowniczka z nadprzyrodzonymi mocami, wyznawczyni słowiańskiej bogini Dziewanny, która z determinacją poszukuje swojego brata.
Każdy ma swój własny cel w podróży, ale ich losy się przetną, a ich działania, decyzje i przeznaczenie będą miały znaczenie dla wydarzeń zmierzających ku wielkim zmianom obecnego porządku świata.
Antagoniści również robią swoją robotę, zwłaszcza jeden, mały, obślizgły mnich, ale nie tylko. Nikt tu nie jest bez znaczenia, każdy ma swoją poruszającą historię, zarówno ci, którzy pojawiają się na chwilę, jak i ci, z którymi podróżujemy dłużej.
Z napięciem, entuzjazmem i ciekawością śledziłam losy, każdego z nich. Są świetnie wykreowani i wzbudzają różne emocje.
Tak się z nimi zżyłam przez ten krótki czas, że w pewnym momencie tło fabuły zeszło na drugi plan, a najważniejsi stali się sami bohaterowie i to, co ich spotyka.
Tak było do pewnego momentu, póki autor nie zastosował nagłego zwrotu akcji. Szkoda, że pozostawił mnie z mnóstwem pytań i brakiem na nie odpowiedzi, kończąc pierwszy tom "w najlepszym momencie", jak to się mówi.

"Templarantis" to niezła przygoda, która mnie wciągnęła na całego. Jest akcja, sensacja, momenty w, których wstrzymujesz oddech. Są silne kobiece postaci, takie, jakich Inkwizycja boi się najbardziej i systematycznie unicestwia.
Jest pogoń i ucieczka, zemsta i zdrada, zepsucie i przemoc, ale jest też miejsce na miłość i romansik, i wzniosłe czyny.
Bohaterowie podążają za swoim przeznaczeniem, szukając swojej tożsamości i korzeni w wrogim świecie pełnym pułapek i niebezpieczeństw.
Wiele się dzieje i wiele jeszcze może się wydarzyć, szkoda tylko, że trzeba czekać na kontynuację, bo wciągnęłam się w tę opowieść, i to bardzo. To był fajnie spędzony czas, prima rozrywaka - polecam 👍.

Ale mi się fajne czytanie przytrafiło😁. Ostatnio rzadko sięgam po fantastykę i science fiction, ale kiedyś były to dominujące gatunki w moim czytelniczym życiu.
Odstawiając obyczajówki, kryminały i literaturę piękną, z ciekawością sięgnęłam po debiutancką powieść Pawła Horyszny "Templarantis".
Przyznam, że za takie powieści nie bierze się nikt, kto nie ma ciekawości świata,...

Tą powieść dość długo odsuwałam od siebie. Tematyka balansująca na progu fantasy i science fiction nie dla każdego stanowi magnes. Ale miało to swoje wielkie plusy, bo jak tylko ją otworzyłam przepadłam. To nie jest typowa powieść osadzona międzygalaktycznie, to nie opis wojujących mocarstw gwiezdnych. To powieść o ludziach, którzy mają słabości, ale i nadzwyczajne zdolności nadnaturalne. To ludzie, którzy raz zawalają, dostają w gębę, czy pod żebra, ale i ludzie, którzy wyczuwają swąd wroga i znienacka go atakują.
Ale po kolei.

Oto dwa mocarstwa rywalizujące ze sobą – Imperium oraz Templarantis. Różni ich wszystko – począwszy od mieszkańców, na technologii kończąc. Templarantis jest światłe, pełne ekspertów z każdej dziedziny nauki, tu dominuje najwyższa technologia inżynierska niemająca sobie równych w całym uniwersum. Dlatego ma wrogów w postaci Imperium, na którym szerzy się kontrola ludzi, propaganda i wieczna żądza dominacji oraz bycie lepszym. To wiecznie niezaspokojone społeczeństwo, zwłaszcza ich przywódcy, którzy szukają sposobu na zniszczenie Templarantis. Na tle tej permanentnej, wzajemnej nienawiści poznajemy pewnego agenta, słowiańską wiedźmę, naukowca oraz córkę lekarza. Skąd się pojawili? Po co obcy sobie ludzie jednoczą siły by wypełnić zleconą im misję, podczas której można stracić życie?

O tym jest ta powieść. O zmaganiach, o walce, ale i o zaufaniu. O szpiegach i przyjaciołach. O słabych i silnych.
To powieść pełna zwrotów akcji i zaskakujących momentów nie tyle dla postaci, ile dla czytelnika. To powieść, której czytanie sprawia radość. Wnika się w jej fabułę i traci grunt pod nogami, dosłownie i w przenośni. To zasługa świetnej kreacji uniwersum i plastyczności tekstu. Tekstu, który się spija z kart powieści.

Mijający czas nie ma znaczenia, pilne obowiązki czekają, bo dla ciebie liczy się czytanie. Gdy zasiadasz z „Templarantis” musisz się skupić i skoncentrować na fabule. Dlaczego? Bo tylko tak jesteś w stanie podążać za bohaterami. Składasz fakty ze sobą, tworzysz coś na kształt hybrydy. To powieściowa kostka Rubika dla wytrwałych. Szatkowanie poszczególnych scen działa tak, że nie możesz się od tej powieści oderwać. Ciekawość wzbiera w tobie z każdą kolejną stroną. Próbujesz dociec kto, z kim, dlaczego i gdzie to wszystko zmierza. Jaki będzie finał.
To literacki warkocz o wielu wątkach, idealnie zapleciony kłos.
„Templarantis” to książka, którą, co zaskakujące, czyta się z wypiekami na twarzy. To powieść, która budzi w tobie cały wachlarz emocji, nawet te, o których istnieniu nie miałeś pojęcia.

Napisanie takiej powieści wymagało skrupulatnej pracy przed. Rozrysowanie poszczególnych scen, tworzenie bohaterów i płaszczyzn ujętego świata. To perfekcyjne wręcz dopracowanie każdego detalu. W „Templarantis” wszystko jest potrzebne – wszystko i wszyscy. Każda akcja pociąga za sobą kolejną, każde słowo ma znaczenie i każda reakcja. Czytaj i obserwuj zachowania bohaterów, dociekaj, gdybaj i szukaj.
Paweł Horyszny napisał bardzo dobrą powieść. Spektakularną wręcz. Wykreował wielopłaszczyznową fabułę, która zachwyca rozmachem, ale i wyobraźnią samego autora, mistrza tworzenia. „Templarantis” czyta się jak dobrą, współczesną powieść.
Wnika w czytelnika i zachwyca. To taka perełka pośród zalewu wszystkiego.
Czego chcieć więcej?

#agaKUSIczyta

Tą powieść dość długo odsuwałam od siebie. Tematyka balansująca na progu fantasy i science fiction nie dla każdego stanowi magnes. Ale miało to swoje wielkie plusy, bo jak tylko ją otworzyłam przepadłam. To nie jest typowa powieść osadzona międzygalaktycznie, to nie opis wojujących mocarstw gwiezdnych. To powieść o ludziach, którzy mają słabości, ale i nadzwyczajne...

Powieść Pawła Horysznego Templarantis miała premierę w kwietniu 2023r. Jest to doskonała,wielopłaszczyznowa powieść z pogranicza fantasy i science fiction, doskonale zaplanowana pod względem fabularnym jak i kreacji postaci, ściśle powiązanych ze sobą. Wartka akcja,osadzona w drugiej połowie XX w.w świecie podzielonym na wpływy odrodzonego Templarantis, symbolizującego postęp, dążenie do wiedzy i rozwoju, ale także majstowaniu w ludzkich genach,aby stworzyć nadludzi oraz Imperium Inkwizycji pod wpływem Czarnego Papieża,symbolizujące system totalitarny,przesiąknięty przemocą i korupcją. Fabuła oparta na wątkach kryminalnych, wartka akcja i oryginalni bohaterowie, do tego elementy powieści drogi i szczypta romansu tworzą doskonałą lekturę na długie jesienne wieczory.

Dziękuję Autorowi za egzemplarz i współpracę.

Dalsza część opinii : https://czytelniczeinspiracje.wordpress.com/2023/11/26/nic-nie-dzieje-sie-przypadkiem-templarantis-pawla-horysznego/

Powieść Pawła Horysznego Templarantis miała premierę w kwietniu 2023r. Jest to doskonała,wielopłaszczyznowa powieść z pogranicza fantasy i science fiction, doskonale zaplanowana pod względem fabularnym jak i kreacji postaci, ściśle powiązanych ze sobą. Wartka akcja,osadzona w drugiej połowie XX w.w świecie podzielonym na wpływy odrodzonego Templarantis, symbolizującego...