W ramach wstępu - jestem mocno zaskoczona tak małą popularnością tej książki. Jest to zdecydowanie jeden z lepszych romansów w klimatach fantasy, jaki czytałam i zarazem jedno z najlepszych wydań znanego motywu enemies to lovers, z rzadko spotykanym tak mocnym naciskiem na enemies. Jest tutaj dużo przemocy oraz erotyki w klimatach bdsm.
W powieści mamy do czynienia z dwójką głównych bohaterów, którzy są zarazem narratorami. Audrey i Callan to ciemni magowie, którzy są sąsiadami i śmiertelnymi wrogami. Zanim jednak przejdę do ich relacji pokuszę się o krótką charakterystykę świata przedstawionego. Magia jest tutaj rozdzielana wszystkim równo - aby to osiągnąć, ci którzy się z nią urodzili po odbyciu nauki (najwyraźniej w celu jej wzmocnienia) muszą ją oddać do czegoś w rodzaju “wspólnej puli”, z której wszyscy, którzy przejdą odpowiedni rytuał, mogą czerpać. W ten sposób nawet najsilniejsi magowie zostają tylko z niewielką częścią swej poprzedniej mocy, w zamian za to zwykli ludzie także mają dostęp do magii. Co ważne, naturalnie każdy posiada jeden wrodzony talent, korzystający ze źródła zaś mają dostęp do wszystkich “oddanych” rodzajów magii, ale ich siła zależy od tego, jak częsty był dany dar wśród osób, które je oddały (czyli wszyscy mają do dyspozycji przeciętny poziom często spotykanych talentów, np. magia wody lub powietrza, lecz rzadkie dary, np. związane z kształtowaniem cienia czy metalu, są niedostępne z tego powodu zbyt niewielkiej ich ilości).
Ciemni magowie, jak Audrey i Callan, to buntownicy sprzeciwiający się oddaniu swoich potężnych darów i całkowitej ich utracie lub osłabieniu. Uciekli zanim pozbawiono ich daru, co czyni ich wrogami publicznymi. Nie żyją jednak ze sobą w zgodzie, rywalizują o niewielki zasób ziemi, gdzie się ukrywają i toczą między sobą nieustające konflikty.
Główna para bohaterów prezentuje się moim zdaniem ciekawie. Autorka stworzyła ich na zasadzie wielu cech wspólnych i podobieństw, wyrzucając tym samym do kosza znany wszystkim oklepany schemat przyciągających się przeciwieństw. Te podobieństwa (w charakterach, światopoglądzie, czy przeszłości) odsłaniane są jednak stopniowo zarówno przed czytelnikiem jak i bohaterami, których poznajemy, kiedy próbują się nawzajem pozabijać i wydaje się, że naprawdę nic nie może ich łączyć.
Główne cechy obu bohaterów to ogromna skłonność do dominacji nad innymi, przyzwyczajenie do ślepego posłuszeństwa oraz chęć zachowania niezależności za wszelką cenę. Absolutnie nie przyjmują odmowy czy sprzeciwu, mają też niezwykle ostre i cięte języki, dzięki czemu ich rozmowy czyta się przyjemnie. Obydwoje są przy tym bezwzględni, brutalni, a nawet bezduszni i idą do celu dosłownie po trupach, myśląc tylko o sobie. Okoliczności zmuszają ich jednak do podjęcia współpracy podczas tajnej misji, od której zależy życie ich obojga i innych ciemnych magów.
Zdecydowany atut powieści to chemia między Audrey i Callanem – nieustannie między nimi iskrzy, dochodzi do zdrad, słownych utarczek, psikusów czy sprawiania przykrości, a nawet prawdziwych aktów przemocy przeplatanych ze scenami erotycznymi. Fabuła również stoi moim zdaniem na solidnym poziomie jak na tego typu powieść. Nie zapominamy o niej podczas lektury, bohaterowie mają liczne okazje do tego, aby udowodnić działaniami, czy przemyśleniami swój intelekt i przebiegłość realizując swoją misję i przechytrzając siebie nawzajem. Dzieje się naprawdę sporo, a magowie, kiedy nie są zajęci swoją misją, cały czas walczą o przewagę nad sobą. Chwilami jest to pojedynek równie szybki jak mecz ping-ponga. Jeśli już mam się do czegoś przyczepić - można odnieść wrażenie, że czasami Audrey i Callan mają cudownie dużo szczęścia i nie napotykają żadnych trudności. Ich plan od początku przebiega cudownie po ich myśli i pewne rzeczy osiągają zbyt łatwo, ale koniec końców pojawiają się na ich drodze komplikacje, które zmuszają ich do improwizacji.
Na pewno nie jest to powieść, w której wrogom nagle cudownie otwierają się oczy i uświadamiają sobie swoje prawdziwe uczucia. Dla mnie to ogromna zaleta, bo bohaterowie nie przechodzą nagle i niespodziewanie od wrogości do miłości. Audrey i Callan zaczynają stopniowo odczuwać do siebie pociąg, a ich relacje z czasem stają się coraz bardziej skomplikowane, ale pozostają pełne przemocy, dominacji, wrogości, a kochankowie ciągle knują przeciw sobie i planują śmiertelne zakończenie łączącej ich relacji.
Jeśli ktoś liczy na klasyczny happy end i wzajemnie wyznanie miłości, ten srogo się tutaj zawiedzie. Sam koniec powieści komplikuje tylko sprawy między bohaterami i daje podwaliny pod kolejną część ich przygód – dochodzi tutaj do kulminacji zdrad, a kto po tym wszystkim będzie górą pozostaje do końca tajemnicą. Mogę jedynie dodać, że kolejne trzy części trzymają poziom (jak z ostatnią muszę się jeszcze przekonać).

W ramach wstępu - jestem mocno zaskoczona tak małą popularnością tej książki. Jest to zdecydowanie jeden z lepszych romansów w klimatach fantasy, jaki czytałam i zarazem jedno z najlepszych wydań znanego motywu enemies to lovers, z rzadko spotykanym tak mocnym naciskiem na enemies. Jest tutaj dużo przemocy oraz erotyki w klimatach bdsm.
W powieści mamy do czynienia z...