Kolejna dobra powieść Susanne Goga.
Wprawdzie okładka może sugerować jakiś romans, jednak nic bardziej mylnego.
Otrzymujemy ciekawą historię osadzoną w XIX wieku, częściowo w Anglii, ale przez większość rozgrywającą się nad Renem w okolicach Bonn, Koblencji.
Opowiada historię Angielki, która wyrywa się z nudnego życia starej panny opiekującej się hipochondryczną kuzynką w angielkiej wiosce, by podążyć do stryja, mieszkającego w Bonn i odkryć tajemnicę zaginięcia przed trzydziestu laty ojca.
Wątek odkrywania prawdy służy nie tylko pokazaniu jak bohaterka się zmienia, nabiera przysłowiowego "wiatru w żagle" i zaczyna naprawdę żyć, ale także poznajemy dzięki niemu ciekawe fakty m.in. całkiem licznej społeczności angielskiej, która urzeczona poezjami romantyków (z Byronem i Heinem na czele) przeniosła się w XIX wieku na stałe do Bonn.
Dużym plusem powieści są opisy autentycznych miejsc, tras, jakimi zwiedzano wtedy dolinę Renu. Znam te okolice, więc podczas czytania czułam się trochę, jakbym oglądała film.
Pojawia się wątek uczuciowy, kryminalny, homoseksualny - wszystko to jednak podane subtelnie, niejako mimochodem, bo głównym tematem jest dojrzewanie mocno dorosłej już bohaterki oraz piękno Doliny Renu.
Rozwiązanie zagadki zaginionego ojca również było ciekawe i wiarygodne.
Polecam!

Kolejna dobra powieść Susanne Goga.
Wprawdzie okładka może sugerować jakiś romans, jednak nic bardziej mylnego.
Otrzymujemy ciekawą historię osadzoną w XIX wieku, częściowo w Anglii, ale przez większość rozgrywającą się nad Renem w okolicach Bonn, Koblencji.
Opowiada historię Angielki, która wyrywa się z nudnego życia starej panny opiekującej się hipochondryczną kuzynką w...