Fajny zbiór prac Śledzia, bardzo autobiograficznych, ckliwych i prawdziwych. Szczególnie bliskich graczom , którzy kupowali czasopisma o grach, w których publikował. Szkoda, że sam Pixel upadł i nie możemy czytać dalszego ciągu, ale nawet mimo to warto sięgnąć po tą publikację. Wisienką na torcie jest dodatkowy epizod łączący autora z bohaterami jego komiksu, czyli Osiedlem Swoboda.

Fajny zbiór prac Śledzia, bardzo autobiograficznych, ckliwych i prawdziwych. Szczególnie bliskich graczom , którzy kupowali czasopisma o grach, w których publikował. Szkoda, że sam Pixel upadł i nie możemy czytać dalszego ciągu, ale nawet mimo to warto sięgnąć po tą publikację. Wisienką na torcie jest dodatkowy epizod łączący autora z bohaterami jego komiksu, czyli Osiedlem...

To jest mój pierwszy kontakt z twórczością Michała "Śledzia" Śledzińskiego (jeżeli nie liczyć komiksów w "Pixelu). No, a skoro o "Pixelu" mowa, to "KDP" tym właśnie jest - zbiorem komiksów Śledzia z archiwalnych numerów wyżej wymienionego czasopisma.

W komiksie lubię mrok. Stąd bardzo cenię Mignolię i innych artystów idących w stronę ciemności, czy horroru. Michał rysuje inaczej. Dużo tu wesołych, wyrazistych kolorów, dużo uśmiechu i mrugania okiem do czytelnika. I wiecie co? W ogóle mi to nie przeszkadza! Śledziu czasem porusza ważne tematy, a czasem mniej ważne, ale zawsze robi w sposób bezpretensjonalny, bez napinki i sztucznego zadęcia. Jest tu obecna specyficzna lekkość i dystans, co w połączeniu ze świetną kreską, daje prawdziwy efekt świeżości.

Dodać trzeba, że Śledziu nie dość, że jest bardzo dobry technicznie, to posługuje się jeszcze niewiarygodną ilością stylów. Kiedy scenariusz komiksu tego wymaga, Michał potrafi płynnie przejść do stylu charakterystycznego dla innego znanego artysty i wychodzi mu to niesłychanie naturalnie. Kurczę, jestem początkującym czytelnikiem komiksów i nie wiem, czy jemu przychodzi to z łatwością, czy też nad jedną taką sceną musi ślęczeć do 03:00 nad ranem z przekrwionymi oczami i otwartym czwartym napojem energetycznym. W każdym razie efekt jest świetny!

Chciałbym napisać, że "KDP" jest dla wszystkich. Tak (nie)stety nie jest. Owszem, Śledziu zderza ze sobą życie codzienne, rodzicielstwo, wspomnienia z młodości, czy aktualne deadline'y z grami wideo. Tego grania (z oczywistych powodów) jest jednak na tyle dużo, że ktoś niezainteresowany tym medium będzie prawdopodobnie mocno zagubiony.

Tak, "KDP" to takie zwierciadło, w którym mogą się przejrzeć gracze-czterdziestolatkowie. Widać zmarszczki i siwe włosy, a obowiązki potrafią przytłoczyć, ale pad nadal uśmiecha się zachęcająco i trudno byłoby z tego zaproszenia nie skorzystać. To było miłe rozpoczęcie przygody z komiksem po 30-stu latach przerwy. Będę wracać zarówno do gier, jak i twórczości Michała Śledzińskiego. Polecam!

To jest mój pierwszy kontakt z twórczością Michała "Śledzia" Śledzińskiego (jeżeli nie liczyć komiksów w "Pixelu). No, a skoro o "Pixelu" mowa, to "KDP" tym właśnie jest - zbiorem komiksów Śledzia z archiwalnych numerów wyżej wymienionego czasopisma.

W komiksie lubię mrok. Stąd bardzo cenię Mignolię i innych artystów idących w stronę ciemności, czy horroru. Michał rysuje...

Ciekawy zbiór szortów traktujących nieco o grach, trochę o sztuce, czy będących pamiętnikiem samego autora. Zawiera komiksy publikowane wcześniej na łamach czasopisma PIXEL. Teraz zebrane w jeden 100 stronnicowy zeszyt w którym znalazły się też dodatkowe materiały jak krótki komiks "Osiedle Swoboda" czy ilustracje autorstwa Śledzia. Fajna, luźna kreska, piękne kolorki i dobre scenariusze.

Ciekawy zbiór szortów traktujących nieco o grach, trochę o sztuce, czy będących pamiętnikiem samego autora. Zawiera komiksy publikowane wcześniej na łamach czasopisma PIXEL. Teraz zebrane w jeden 100 stronnicowy zeszyt w którym znalazły się też dodatkowe materiały jak krótki komiks "Osiedle Swoboda" czy ilustracje autorstwa Śledzia. Fajna, luźna kreska, piękne kolorki i...

KOMIKS, GRY… OSIEDLE SWOBODA

Co prawda zapowiadane na zeszły rok „Osiedle Swoboda 3” jak dotąd jeszcze się nie ukazało, ale Śledziu, jeden z najważniejszych i najlepszych rodzimych komiksiarzy nie pozwala o sobie zapomnieć. Jakiś czas temu mogliśmy przeczytać drugi tom jego opowieści „Czerwony Pingwin musi umrzeć”, teraz zaś w nasze ręce trafia album „KDP: Komiks dla Pixela 64+”. I jest to album, który absolutnie warto poznać, bo nie dość, że oferuje nam zbiór krótkich form Śledzińskiego stworzonych na potrzeby pisma „Pixel”, to jeszcze dostajemy tu mnóstwo materiału premierowego, w tym to, co najważniejsze, czyli nigdzie dotąd niepublikowany najnowszy epizod „Osiedla Swobody”.

Michał „Śledziu” Śledziński. Kultowy autor komiksów, miłośnik gier i popkultury. Ojciec. W krótkich historiach pokazuje nam sześć lat ze swojego życia, swoje wspomnienia, miłości, pasje, sentymenty. A także nowy epizod „Osiedla Swobody”, w którym bohaterowie stworzeni na potrzeby tej serii wchodzą w kontakt ze światem „Pixela”, stając do walki w wirtualnej rzeczywistości, gdzie osiedlowe klimaty spotkają się z iście metafikcyjnym podejściem do tematu!

https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2021/03/kdp-komiks-dla-pixela-64-micha-sledziu.html

KOMIKS, GRY… OSIEDLE SWOBODA

Co prawda zapowiadane na zeszły rok „Osiedle Swoboda 3” jak dotąd jeszcze się nie ukazało, ale Śledziu, jeden z najważniejszych i najlepszych rodzimych komiksiarzy nie pozwala o sobie zapomnieć. Jakiś czas temu mogliśmy przeczytać drugi tom jego opowieści „Czerwony Pingwin musi umrzeć”, teraz zaś w nasze ręce trafia album „KDP: Komiks dla...