Jak pisałem w tomie 1, pozytywnie mnie to zaskoczyło, bo spodziewałem się taniego hentajca albo fabuły dla młodego odbiorcy. Autor dobrze przedstawia emocje, charakter bohaterów rozwija się z każdym tomem - Polecam

Jak pisałem w tomie 1, pozytywnie mnie to zaskoczyło, bo spodziewałem się taniego hentajca albo fabuły dla młodego odbiorcy. Autor dobrze przedstawia emocje, charakter bohaterów rozwija się z każdym tomem - Polecam

Tomik ciut lepszy od poprzednich, ale w dalszym ciagu ten humor mnie nie bawi, czytam te mange z usmiechem poblazliwisci na twarzy.

Tomik ciut lepszy od poprzednich, ale w dalszym ciagu ten humor mnie nie bawi, czytam te mange z usmiechem poblazliwisci na twarzy.

Nagatoro i jej Senpai wrócili w 3 tomie i nadal świetnie się bawiłem czytając. Manga może i nie należy do zapadających w pamięć , ale na rozluźnienie jest w sam raz. A relacja Nagatoro i Senpai niby nie wiele się zmienia , ale jednak zmienia. Ten tom zaczyna się , gdy Nagatoro mówi bohaterowi , że nie ma mięśni i chcę go namówić na ćwiczenia , ale on nie chcę. Chyba , że nie trzeba będzie się wysilać i wtedy dziewczyna mówi , że zna takie ćwiczenie. I każe mu stać na kolanach na ziemi , a gdy ten to robi dziewczyna siada na jego plecach i każe mu wytrzymać 10 minut i po chwili zaczyna się zachowywać jakby był jej koniem i ujeżdża go , ale nagle przechodzą jakieś dziewczyny i widzą ich i uciekają , a bohaterowie są zawstydzeni i Nagatoro szybko schodzi:D Następnie siedzą w pracowni i dziewczyna chcę go ostrzyc i po chwili chłopak się zgadza , a Nagatoro idzie po grzebień , a gdy jej nie ma przychodzą jej przyjaciółki i żartują z bohatera. I nagle zauważają maszynkę i chcą go obciąć na łyso , ale On się broni i krzyczy , że obiecał Nagatoro i nagle dziewczyna wchodzi , a jej przyjaciółki uciekają ze strachu przed nią. Później dziewczyna przycina mu włosy i chłopak dziękuję , a Ona się zawstydza. Następnie bohaterowie uciekają przed deszczem i kryją się pod dachem i nagle dziewczyna mówi by na nią nie patrzył , bo wszystko jej prześwituję , ale bohater myśli , że ta znów się z niego nabija i jednak zerka i widzi stanik Nagatoro i oboje zawstydzeni , ale po chwili Nagatoro zaczyna mu dokuczać. I tak mija czas i deszcz ciągle leję i okazuję się , że Nagatoro mieszka w pobliżu , a senpai daleko i dziewczyna lekko zawstydzona zaprasza go do siebie. I idą tam i chłopak wyobraża sobie rodziców dziewczyny , którzy też mu dokuczają , ale okazuję się , że są sami. I po wysuszeniu się Nagatoro proponuję by zagrali i bohater z łatwością ją pokonuję i jest dumny , a Nagatoro zła i znów grają i dziewczyna by nie przegrać dmucha w ucho bohaterowi i robi inne rzeczy by przegrał i faktycznie przegrywa. Później bohater wraca do domu i mówi jej , że było fajnie i dziewczyna proponuję by kiedyś znów pograli. Następnie bohater jest w pracowni i wpadają przyjaciółki Nagatoro i jedna chcę by bohater pomacał jej piersi , a druga go zmusza dotknąć i , gdy to się dzieję okazuję się , że to nie pierś tylko pączek i dziewczyny się śmieją i nagle zjawia się bohaterka , która słyszała o macaniu i dziewczyny znów uciekają , a Nagatoro siada i widać , że jest zazdrosna i po chwili wspomina o macaniu. Jednak , gdy bohater mówi , że to pączki widać , że jej ulżyło. Następnie idą razem na lody i jest duża kolejka i nagle chłopak zauważa , że jacyś chłopacy przed nim patrzą na Nagatoro i okazuję się , że się spociła i widać jej stanik i szybko ją zasłania. A po chwili widzi , że dziewczyna się chwieję z powodu upału i łapię ją za rękę i zabiera z kolejki , a następnie siadają na ławce i daję jej zimne picie , a dziewczynie się to podoba i w podzięce po chwili przynosi lody:) Później wracają do domu i dziewczyna piję picie z jego butelki , a później chcę od niego numer telefonu , bo zbliżają się wakacje i bohater daję jej numer , ale mówi , że nie ma się czym podniecać i dziewczyna odpowiada , że Ona tak nie uważa , a potem odchodzi i , gdy bohater jest sam chcę się napić , ale nagle dociera do niego , że Nagatoro piła więc będzie to pośredni pocałunek. Jednak i tak ma zamiar to zrobić , ale nagle wraca Nagatoro i piszę mu wiadomość , że jest zboczeńcem:D Później bohater jest w domu i dzwoni do niego Nagatoro i zaprasza na plażę i razem z nimi idą przyjaciółki i , gdy są na plaży chłopak się zawstydza widząc przyjaciółki Nagatoro w kostiumach i Nagatoro jest zazdrosna , że nie patrzy na nią i nagle woła chłopaka i , gdy się na nią patrzy szybko zdejmuję koszulkę i pokazuję swój strój , a bohater jest cały czerwony:D A Nagatoro zadowolona. Następnie dziewczyny idą pływać , ale chłopak mówi , że nie umie i idzie malować. A po chwili wraca Nagatoro i zdejmuję mu koszulkę i chcę go posmarować kremem , ale On mówi , że to dla par i oni nie są w takich relacjach i widać ją to wkurzyło i mówi , że w takim razem posmaruję go nogą i zaczyna to robić i nagle przychodzą przyjaciółki i też to robią mimo , że Nagatoro starała się ich powstrzymać. Potem ciągną bohatera na płytką wodę i tak mija czas i spędzają każdą chwilę razem , a na koniec bohater patrzy jak grają w siatkówkę i nagle zaczyna coś rysować. Później jest w domu i rozmawia z Nagatoro przez telefon i ta mówi , że fajnie jest wyjść na plażę i chłopak się uśmiecha i patrzy na rysunek , który namalował na plaży i na którym jest Nagatoro i zgadza się z nią. I tak się kończy ten tom. Tak jak pisałem na początku jest to idealna manga na rozluźnienie i poprawę humoru. A relację bohaterów uwielbiam. Każda scena jest świetna , bo i w każdej scenie widać u któregoś z nich oznaki zakochania:) Nie mogę się doczekać dalszego ciągu

Nagatoro i jej Senpai wrócili w 3 tomie i nadal świetnie się bawiłem czytając. Manga może i nie należy do zapadających w pamięć , ale na rozluźnienie jest w sam raz. A relacja Nagatoro i Senpai niby nie wiele się zmienia , ale jednak zmienia. Ten tom zaczyna się , gdy Nagatoro mówi bohaterowi , że nie ma mięśni i chcę go namówić na ćwiczenia , ale on nie chcę. Chyba , że...

Okazuje się, ze im dalej tym gorzej w przypadku tej mangi. Na poczatku te zarty Nagatoro i reakcje Mistrzunia jako tako bawily, ale co za duzo to niezdrowo. Przypuszczam, ze przez wszystkie tomy akcje beda podobne czyli nic ciekawego. Coz, moze i taki urok tej serii, moze jest skierowana bardziej do nastolatkow, ktorym to nie przeszkadza bo mnie to juz irytacja naszla ;p Szczegolnie, ze zarty Nagatoro sa coraz bardziej oklepane, a reakcje Sempaia totalnie bez zmian xD Bohaterowie nic sie nie rozwineli, kreska tez taka sama jak od pierwszego tomu.... doszly dwie kumpelki Nagatoro, ktore sa na maxa wkurzajace co jeszcze bardziej "fabule" psuje.

Okazuje się, ze im dalej tym gorzej w przypadku tej mangi. Na poczatku te zarty Nagatoro i reakcje Mistrzunia jako tako bawily, ale co za duzo to niezdrowo. Przypuszczam, ze przez wszystkie tomy akcje beda podobne czyli nic ciekawego. Coz, moze i taki urok tej serii, moze jest skierowana bardziej do nastolatkow, ktorym to nie przeszkadza bo mnie to juz irytacja naszla ;p...

Całkiem spoko.

Całkiem spoko.

Trzeci tom to równia pochyła. Oklepane żarty z oklepanymi, szowinistycznymi uwagami. Bohaterowie bez zmian - żadnej przemiany wewnętrznej, dziewczyny irytują na potęgę (co za głupie babska - dawno nie widziałem gorzej rozpisanych bohaterek w mandze, brawo autorze!). Bohater miota się między przywiązaniem do Nagatoro, a indywidualistyczną pasją do malowania obrazów olejnymi farbami. Humor ostygł, jak zupa na drugi dzień. Żarty pisane na kolanie, bez inwencji twórczej, powtarzanie zdań na potęgę. Strata czasu i pieniędzy. Seria, zamiast ukierunkować motywy - bawi się w przedszkole. Cios poniżej pasa.

Trzeci tom to równia pochyła. Oklepane żarty z oklepanymi, szowinistycznymi uwagami. Bohaterowie bez zmian - żadnej przemiany wewnętrznej, dziewczyny irytują na potęgę (co za głupie babska - dawno nie widziałem gorzej rozpisanych bohaterek w mandze, brawo autorze!). Bohater miota się między przywiązaniem do Nagatoro, a indywidualistyczną pasją do malowania obrazów olejnymi...