Dziwna rzecz. Zarya Ranmaru ma piękną kreskę i ludzię w jej magach wygłądają, uwaga.....jak ludzie, a nie jak jakieś potwory, bo kreska w większości yaoi jest albo słodko przesadzona, albo paskudna. Tutaj mamy w historię, o człowieku, który przez swoją traumę zaczyna cały swój gniew kierować w stosunku humanoida o imieniu Maki. Przemoc seksualna itd, ale potem zrozumiał, że zle postępował i ich ''relacje się poprawiją''. Przemoc nie jest romantyzowana, ale słabo to widzę w rzeczywistości. Kolejna, bardzo dziwna fantazja, ale ostatnie rozdiały są w porządku. 4/10

Dziwna rzecz. Zarya Ranmaru ma piękną kreskę i ludzię w jej magach wygłądają, uwaga.....jak ludzie, a nie jak jakieś potwory, bo kreska w większości yaoi jest albo słodko przesadzona, albo paskudna. Tutaj mamy w historię, o człowieku, który przez swoją traumę zaczyna cały swój gniew kierować w stosunku humanoida o imieniu Maki. Przemoc seksualna itd, ale potem zrozumiał, że...

Przez pierwsze dwa rozdziały myślałam "wtf!? Co ja czytam? Co to kurczę jest?!". Potem sobie poczytałam opinie i ludzie piszą że tylko początek taki jest, a później się to wyjaśnia i jest lepiej i spokojniej. Zaufałam i czytałam dalej. Całościowo manga całkiem fajna. Tak jak przy anime "chobits" ciągle myślałam o tym, że to przecież robot... trochę jakby się zakochać w swojej komórce tak tutaj nie wiem co myśleć. Co to za rodzaj humanoida? Ciężko mi to jakoś zaklasyfikować. Nie wiem czy to odbierać jak robot czy jednak jak zwykłego człowieka któremu zrobiono pranie mózgu i wszczepiono dane... Szkoda, że nie wyjaśnili tego. Chętnie zaproponowałabym jeszcze chociaż jeden rozdział by wyjaśniono te humanoidy i jeszcze jakiś fragment z tym starym chłopakiem głównego bohatera.

Przez pierwsze dwa rozdziały myślałam "wtf!? Co ja czytam? Co to kurczę jest?!". Potem sobie poczytałam opinie i ludzie piszą że tylko początek taki jest, a później się to wyjaśnia i jest lepiej i spokojniej. Zaufałam i czytałam dalej. Całościowo manga całkiem fajna. Tak jak przy anime "chobits" ciągle myślałam o tym, że to przecież robot... trochę jakby się zakochać w...

Kilka słów o mandze możecie przeczytać na moim blogu. Zapraszam! :D
https://manga-no-tsuki.blogspot.com/2020/02/maa-dawka-jednotomowek-waneko-odsona-2.html

Kilka słów o mandze możecie przeczytać na moim blogu. Zapraszam! :D
https://manga-no-tsuki.blogspot.com/2020/02/maa-dawka-jednotomowek-waneko-odsona-2.html

Kreska, którą posługuje się Ranmaru jest piękna, to nie podlega wątpliwości.
Autorka doskonale operuje ludzkimi emocjami, skrajnie różnymi od siebie, przechodząc od nienawiści, smutku, współczucia, potykając się po drodze o inne, aż do końcówki, którą jest miłość (głównie do postaci i tego, jakie postępy poczyniły).
Fabuła "Void" być może nie jest odkrywcza - chociaż wątek z Humanoidami domaga się uznania - a wydarzenia następujące po sobie łatwo przewidzieć, jednak historia ma w sobie to coś, co domaga się jej poznania; kartka leci za kartką, ucieka minuta po minucie, ale nie żałuje się ani jednej spędzonej przy tej mandze (przegapionego wschodu słońca też nie, jak to było w moim przypadku)

Kreska, którą posługuje się Ranmaru jest piękna, to nie podlega wątpliwości.
Autorka doskonale operuje ludzkimi emocjami, skrajnie różnymi od siebie, przechodząc od nienawiści, smutku, współczucia, potykając się po drodze o inne, aż do końcówki, którą jest miłość (głównie do postaci i tego, jakie postępy poczyniły).
Fabuła "Void" być może nie jest odkrywcza - chociaż wątek...

https://podrugiejstronieokladki6.blogspot.com/2019/04/manga-tez-ksiazka-void-ranmaru-zariya.html

Takiej fabuły to nawet ja się nie spodziewałam.


Wiecie, że rzadko kiedy czytam opisy książek, czy mang. Wolę być zaskoczona, niż mieć wymagania, które są nie do przeskoczenia. Przy jednej z nowszych jednotomówek wydawnictwa Waneko, czyli „Void” także nie przeczytałam opisu.
A kiedy wciągnęłam się w mangę, byłam miło zaskoczona pomysłem na fabułę.

FABUŁA
Siedem lat temu Maki pożegnał swojego najlepszego przyjaciela i partnera. Od tamtej pory mężczyzna był cieniem samego siebie i szukał samotności. Kiedy Rowan, jego znajomy zaproponował mu przez telefon przygarnięcie humanoida, ten odmówił. Stanowczo. Jednak Rowan doskonale wiedział, co dla Makiego jest dobre i wbrew zakazie, sprowadził mu do domu humanoida, którego rzekomo wykradł z nielegalnej fabryki, gdzie dane ludzi zostały wtłaczanego właśnie do humanoidów. Dopiero na pożegnanie Rowan mówi Makiemu o „wpojeniu”, czyli uzależnieniu humanoida od pierwszej osoby, jaką zobaczy i o tym, że istota, którą przyniósł Makiemu posiada wspomnienia jego byłego partnera.
Pierwsze słowo Araty to „przepraszam” skierowane do Makiego. Mężczyzna nie wie, jak zachować się przy humanoidzie, który przypomina mu zmarłą miłość. Zaczyna żyć z Aratą i wylewać na nim wszystkie swoje złości, które niegdyś zbudował Ren. Jednak pewnego dnia Maki decyduje się na uwolnienie Araty.
Czy wolny humanoid wróci do swojego kochanka?

OPRAWA GRAFICZNA
Obwoluta „Void” rzuca się w oczy od razu. Mamy tutaj dwóch głównych bohaterów w dość intymnej pozie. Z tyłu nie ma żadnego opisu, o czym mogłaby być ta manga, co wprowadza nutkę tajemniczości. Pod obwolutą mamy zaś okładkę, która jest identyczna, jak nakładka. W mandze użyta jest ciekawa kreska, która bardzo mi się spodobała, aczkolwiek momentami miałam słowotok w oczach, kiedy zbyt dużo wyrazów pojawiało się w jednym dymku. Troszkę mnie to męczyło, ale dało się przeżyć i wytrwać. Generalnie jednak „Void” jest świetnie narysowany i przyciąga oko.

BOHATEROWIE
Zastanawiałam się, dlaczego Maki zachowywał się, jak ostatni cham wobec Araty. Szczególnie, że ten nie był niczemu winny. Miał jedynie wspomnienia Rena wgrane do mózgu, które zostały mu wpojone z nie jego wyboru. Potem, kiedy akcja rozwinęła się na dobre zrozumiałam o co tu poszło i już trochę mniej się dziwiłam, chamstwem Makiego.
Arata bardzo mi się podobał. Jako humanoid był grzeczny, sympatyczny i pełen życia, które mogło mu zostać zabrane w każdej chwili. Związek tych dwóch z początku był brutalny, ale później wszystko się unormowało i zrobiło się całkiem miło.
Polubiłam obu bohaterów, chociaż żaden nie wybił się ponad poziom, abym mogła stwierdzić, że jednego wolę bardziej, a drugiego mniej.

OPINIA OGÓLNA
Podobała mi się ta manga. Oryginalna fabuła z nietuzinkowymi bohaterami sprawiła, że nie będąc z początku przekonana, co do tej pozycji, w końcu się przemogłam i chciałam poznać tę historię dalej, niż tylko do zakończenia. Szkoda, że w tak dziwny sposób została ona urwana, ale cóż, nie można mieć wszystkiego. Kolejna udana jednotomowa manga w wykonaniu wydawnictwa Waneko. Ciekawa jestem, czy kiedykolwiek natnę się na coś, co mi się nie spodoba. Polecam!

https://podrugiejstronieokladki6.blogspot.com/2019/04/manga-tez-ksiazka-void-ranmaru-zariya.html

Takiej fabuły to nawet ja się nie spodziewałam.


Wiecie, że rzadko kiedy czytam opisy książek, czy mang. Wolę być zaskoczona, niż mieć wymagania, które są nie do przeskoczenia. Przy jednej z nowszych jednotomówek wydawnictwa Waneko, czyli „Void” także nie przeczytałam opisu....

Nie oceniam bo być może jest to dobra pozycja (nomen omen ;) w swoim gatunku. Do mnie jednak żadne komiksy i mangi nie przemawiają. Wolę czytać litery i używać swojej wyobraźni do tworzenia obrazu.
Fabuła ze sporą, jak dla mnie dawką brutalności, chociaż w pewien sposób wytłumaczalnej. Ale czy usprawiedliwionej?
Chociaż wątek klonowania ludzi, ekstrahowania ich DNA, pamięci jest świetny.
A oba powyższe doskonale pokazują, że jakkolwiek since-fiction byłaby nasza przyszłość to głębokie uczucia miłości, nienawiści, zazdrości zawsze pozostaną takie same...

Nie oceniam bo być może jest to dobra pozycja (nomen omen ;) w swoim gatunku. Do mnie jednak żadne komiksy i mangi nie przemawiają. Wolę czytać litery i używać swojej wyobraźni do tworzenia obrazu.
Fabuła ze sporą, jak dla mnie dawką brutalności, chociaż w pewien sposób wytłumaczalnej. Ale czy usprawiedliwionej?
Chociaż wątek klonowania ludzi, ekstrahowania ich DNA,...

Historia całkiem ciekawa, kreska też ładna. Żałuję tylko, że motyw pierwszego kochanka głównego bohatera nie został trochę bardziej rozbudowany.

Historia całkiem ciekawa, kreska też ładna. Żałuję tylko, że motyw pierwszego kochanka głównego bohatera nie został trochę bardziej rozbudowany.

Na początek mały apel: faneczki drogie, przestańcie marudzić na rzekomą "cenzurę". To, że grupy skanlacyjne robią was w wała i rysują sobie nielegalnie po rysunkach autora, nie oznacza, że wydawnictwa też będą takimi chamami. W Japonii jest wymóg cenzurowania genitaliów i w 99% japońska erotyka będzie cenzurowana. Nikt nie będzie ryzykował grzywny albo więzienia, bo kawałek białego paseczka psuje wam masturbację. Odwalcie się.

Najsłabsza jak dotąd z przeczytanych przeze mnie mang Zariyi. Ta autorka zawsze tworzyła proste, za to mocno erotyczne opowiastki i zawsze balansowała na granicy konsensualności ze swoimi pomysłami, ale... tym razem przegięła.

Głównymi bohaterami są nielegalnie stworzony do roli prostytutki humanoid (coś w rodzaju androida?) i były pracownik czegoś w rodzaju biura kontroli, wyciągającego takież nielegalne humanoidy z gówna, w którym egzystują. Humanoid jest temu byłemu pracownikowi wręczony w prezencie, bo został stworzony na bazie ciała jego dawnej miłości, która puściła go kantem. Z tej okazji pierwsza część mangi wypełniona jest całkiem brutalnymi gwałtami, dla niepoznaki ukrytymi (jak zwykle...) pod płaszczykiem BDSM. Potem właściciel zakochuje się w humanoidzie i z tej okazji przestaje go gwałcić. Łaskawy pan. Kończy się oczywiście wielkim tró loffem.

Manga nadrabia niezłą drugą częścią, która w nieco innych, bardziej normalnych, okolicznościach z pierwszej byłaby fajnym pokazaniem procesu radzenia sobie ze złamanym sercem i nauki zaufania. No i, jak to u Zariyi, kreska jest fenomenalna.

Manga jest wydana dość porządnie. Tłumaczenie nie gryzie, dymki są w miarę dobrze powklejane. W porównaniu z innymi BLkami od Waneko, ta prezentuje wystarczająco dobry poziom.

Na początek mały apel: faneczki drogie, przestańcie marudzić na rzekomą "cenzurę". To, że grupy skanlacyjne robią was w wała i rysują sobie nielegalnie po rysunkach autora, nie oznacza, że wydawnictwa też będą takimi chamami. W Japonii jest wymóg cenzurowania genitaliów i w 99% japońska erotyka będzie cenzurowana. Nikt nie będzie ryzykował grzywny albo więzienia, bo kawałek...

Wow! Wow! Wow! Tak to dobre słowo na określenie owej książeczki. Zapowiadam wszem i wobec, że oznaczenie 18 + ma tutaj zupełne zastosowanie. Erotyzmu jest sporo, ale zupełnie mnie to nie gorszy 🙂

Pomijając, że to zdecydowanie manga dla dorosłych czytelników to jestem pełna podziwu dla pomysłowości autora odnośnie fabuły. Klonowanie / tworzenie czy też „kopiowanie” ludzi to temat jakby nie patrząc cały czas na czasie. Tutaj dzięki świetnej kresce możemy zatopić się w historii dwóch osobników – Makiego oraz humanoida Araty. Arata stworzony został na podobieństwo dawnego ukochanego naszego głównego bohatera, Rena. I tu jest pies pogrzebany! Czy Maki poradzi sobie z prezentem jaki otrzymał ? Czy będzie umiał nie patrzeć na humanoida przez pryzmat swojej przeszłości?


Całość znajdziecie tutaj -------> https://rozchelstanaowca.pl/2019/02/void-ranmaru-zariya/

Wow! Wow! Wow! Tak to dobre słowo na określenie owej książeczki. Zapowiadam wszem i wobec, że oznaczenie 18 + ma tutaj zupełne zastosowanie. Erotyzmu jest sporo, ale zupełnie mnie to nie gorszy 🙂

Pomijając, że to zdecydowanie manga dla dorosłych czytelników to jestem pełna podziwu dla pomysłowości autora odnośnie fabuły. Klonowanie / tworzenie czy też „kopiowanie” ludzi to...

Kreska ładna, historia ciekawa, choć brakowało rozbudowanego wątku humanoida. Całość przyjemna, ale i przewidywalna.

Kreska ładna, historia ciekawa, choć brakowało rozbudowanego wątku humanoida. Całość przyjemna, ale i przewidywalna.