Trochę obawiałem się na początku tej książki gdyż myślałem, że jest to taki tradycyjny i nudny romans którego akcja osadzona jest w popularnych jak na ten czas latach 80-tych (czyli PRL-u).
Jednak cieszę się, że nie sugerowałem się tym i przeczytałem tę książkę do końca... bo warto. Oj bardzo warto gdyż moim zdaniem jest świetna. Akurat teraz w okresie wakacyjnym.
Nie będę w tym miejscu pisał o fabule czy akcji aby nie psuć innym radości z obcowania z tą pozycją, tak więc serdecznie zapraszam do lektury.
A książkę polecam z całego serca !!

Trochę obawiałem się na początku tej książki gdyż myślałem, że jest to taki tradycyjny i nudny romans którego akcja osadzona jest w popularnych jak na ten czas latach 80-tych (czyli PRL-u).
Jednak cieszę się, że nie sugerowałem się tym i przeczytałem tę książkę do końca... bo warto. Oj bardzo warto gdyż moim zdaniem jest świetna. Akurat teraz w okresie wakacyjnym.
Nie będę...

Wcześniej byłam czytelnikiem, który bardzo rzadko sięgał po literaturę opisaną na kanwie rzeczywistości, po stricte literaturę historyczną w ogóle nie sięgałam. Po latach się to zmieniło, mój gust literacki zboczył trochę z toru od lat ustawionego. Zaczęłam rozglądać się na boki i dostrzegać również inne gatunki literackie, książki poruszające mądre i ciekawe tematy. Czasów PRL-u, jako takich nie pamiętam, urodziłam się prawie u jego schyłku, a będąc małą dziewczynką nie do końca rozumiałam zastanej rzeczywistości.
Gdy nadarzyła się okazja sięgnięcia po debiut literacki Waldemara Andrzeja Brewińskiego Niepewność, zrobiłam to z wielkim oczekiwaniem i zarazem niepewnością.

Przenosimy się do początku lat osiemdziesiątych XX wieku. Warszawa, mieszka tu młody student politechniki – Kacper. Zasłuchuje się w muzyce rockowej, ma swoich ulubionych wykonawców, po których kasety czy płyty udaje się do dobrze znanego wtedy miejsca w Warszawie, gdzie swoje przesłuchane, wymienia na tytuły bardziej oczekiwane. Pewnego dnia wracając tramwajem do domu zauważa piękną kobietę.

Nieznajoma jest niezbyt wysoka, ma zielone oczy o bystrym spojrzeniu, zgrabny nosek i delikatne rysy twarzy. Ma zawsze zadbaną i zmysłowo ułożoną fryzurę z bujnych rudych włosów. (str. 28)

Dziewczyna pokazuje się od kilku dni w tym samym tramwaju i zawsze wysiada na tym samym osiedlu. Przychodzi czas, że chłopak jest zadziwiony swoim zachowaniem, gdyż każdy przejazd tramwajem kojarzy się mu z Nieznajomą. To Magda robi pierwszy krok i rozpoczyna rozmowę. Między młodymi rodzi się pewnego rodzaju uczucie.

A teraz, kiedy już się znamy, chciałbym móc spotykać ją częściej. I wydaje mi się, że gdyby miało być inaczej, będę odczuwał dziwną pustkę, jestem o tym przekonany. O rany, co ja próbuję zrobić, do czego zmierzam? (str. 43)

Czy to rodzące się uczucie pomiędzy młodym chłopakiem i starszą dziewczyną z dzieckiem będzie miało szansę na rozwój? Czy zastana rzeczywistość pozwoli Magdzie i Kacprowi na wspólne życie, a najbliższe otoczenie pomimo, że trzyma ich stronę pozwoli na rozwój tej miłości? Co z mężem Magdy?

Po debiuty literackie często sięgam w ciemno. Mało, kiedy zdarza się, że historia do mnie nie przemawia, nudzi czy jest mało interesująca. Przy okazji Niepewności miałam okazję przenieść się do lat osiemdziesiątych, które pamiętam jak przez mgłę, kiedy to byłam kilkuletnią dziewczynką. Pamiętam jedynie Pewex, Baltonę czy długie kolejki przed sklepami. Nie byłam świadoma rzeczywistości i nie do końca przywiązywałam do tego uwagę, byłam po prostu za mała, aby cokolwiek zrozumieć.

Autor w tej historii pokazuje już schyłek tych czasów. W bardzo obrazowy sposób ukazuje rzeczywistość, młodych ludzi, którzy borykali się z rzeczywistością, ich problemy, z którymi o dziwo sobie radzili w bardzo umiejętny sposób. Przyglądając się z boku ma się wrażenie, że to życie niczym nie różni się od innych, jednak jakby tak dogłębniej w nie wejść i zacząć czytać między wierszami zauważamy ograniczenia, którym są poddawani Polacy, wymuszające z góry określone zachowania. W tych czasach żyje Kacper, główny bohater historii.

Niepewność to historia, która toczy się niespiesznie. Autor skupił się na przedstawieniu zastanej rzeczywistości, ukazaniu emocji, które targają bohaterami. Fabuła dość ciekawa, zarówno ci, którzy pamiętają lata tu przedstawione, jak również ci, tacy jak ja nie za wiele o tym czasie wiedzą, mogą znaleźć coś dla siebie.

Jest tylko jeden niewielki minus. Mianowicie dialogi są momentami jakby wymuszone, nierealne, sztuczne. Na szczęście wcześniej wspomniane skupienie się autora na emocjach i rzeczywistości i ten lekki niesmak na odbiór dialogów zanika.

Podsumowując - książkę polecam. To bardzo ciekawy kawałek historii, przedstawiony na bazie historii młodych ludzi, którzy starają się żyć normalnie, pomimo przeciwności losu.

Wcześniej byłam czytelnikiem, który bardzo rzadko sięgał po literaturę opisaną na kanwie rzeczywistości, po stricte literaturę historyczną w ogóle nie sięgałam. Po latach się to zmieniło, mój gust literacki zboczył trochę z toru od lat ustawionego. Zaczęłam rozglądać się na boki i dostrzegać również inne gatunki literackie, książki poruszające mądre i ciekawe tematy. Czasów...