Nie wiem, czy czytałem tą samą książkę co Antagonista, ale moja opinia jest zupełnie odwrotna.
Hoffe nie napisał książki trudnej, wyłożył Kanta chyba najprościej jak się da, co generalnie powinno być plusem, ale poszedł w tych symplifikacjach za daleko.
Po 1 chyba najbardziej rzucający sie w oczy mankament - odrzucenie na początku w ogóle wersji A krytyki i skupienie się tylko na B. Fakt, od razu znika połowa problemów interpretacyjnych z jakimi spotykają się badacze tego myśliciela, ale zabieg przypomina mi studenta matematyki piszącego, że dla uproszczenia obliczeń przyjmie, że pi =5.
Tak więc w ogóle nie pojawia się np pojęcie przedmiotu transcendentalnego, a pomija także rozróżnienie na pozytywne i negatywne rozumienie noumenu (które już w B widnieje). Problem 3 syntez oczywiście zupełnie nieobecny, brak odwołań do pism przedkrytycznuch, czy (co już w sumie jest nagminne w pracach o Kancie) do wykładów z Logiki itp itd. Dużo braków.
Dobre na zupełny wstęp kto jeszcze nic o Kancie nie wie, ale jako solidniejsza monografia się nie sprawdza.

Nie wiem, czy czytałem tą samą książkę co Antagonista, ale moja opinia jest zupełnie odwrotna.
Hoffe nie napisał książki trudnej, wyłożył Kanta chyba najprościej jak się da, co generalnie powinno być plusem, ale poszedł w tych symplifikacjach za daleko.
Po 1 chyba najbardziej rzucający sie w oczy mankament - odrzucenie na początku w ogóle wersji A krytyki i skupienie się...

"Immanuel Kant" Hoffego to stosunkowo krótkie i treściwe opracowanie całej myśli filozoficznej słynnego królewczanina, ale średnio się spisuje w tej roli. Nie chodzi mi o jakieś błędy – wierzę, że kantyzm tu został wyłożony zgodnie z faktycznym stanem rzeczy, a powielanie mitu, że Kant nigdy się nie ruszał poza najbliższą okolicę nie jest aż tak istotne. Chodzi o to, że opracowanie powinno być łatwiejsze w odbiorze, niż oryginalna treść, podczas gdy często czułem się jakbym czytał bezpośrednio Kanta. Przebrnąć przebrnąłem, ale momentami było naprawdę ciężko. Jak patrzę teraz na swoje notatki, to jestem przekonany, że dałoby się wyłożyć Kanta w przystępniejszej formie. W każdym razie w środku dzieła Hoffego znajdziemy biografię królewieckiego filozofa, szczegółowe omówienie "Krytyk" i innych pomniejszych dzieł Kanta, pokazujących jego myśl od epistemologii poprzez estetykę aż po filozofię polityczną. Na końcu jest dość ciekawy rozdział o recepcji tych idei i opozycji do niej, więc można się też trochę dowiedzieć czegoś o idealizmie niemieckim, neokantyzmie, fenomenologii, neoscholastyce, filozofii analitycznej.

"Immanuel Kant" Hoffego to stosunkowo krótkie i treściwe opracowanie całej myśli filozoficznej słynnego królewczanina, ale średnio się spisuje w tej roli. Nie chodzi mi o jakieś błędy – wierzę, że kantyzm tu został wyłożony zgodnie z faktycznym stanem rzeczy, a powielanie mitu, że Kant nigdy się nie ruszał poza najbliższą okolicę nie jest aż tak istotne. Chodzi o to, że...

Podzielam opinię MorsMetaMalorum. Zbyt dużo uproszczeń. Zarazem można by wiele zagadnień przedstawić mniej zawile, w sposób bardziej zrozumiały.

Podzielam opinię MorsMetaMalorum. Zbyt dużo uproszczeń. Zarazem można by wiele zagadnień przedstawić mniej zawile, w sposób bardziej zrozumiały.