A ja bym chciała przeczytać wspomnienia naszych babć i dziadków, takich o zwykłym życiu.. myślę, że niejedno mieli by do opowiedzenia...

A ja bym chciała przeczytać wspomnienia naszych babć i dziadków, takich o zwykłym życiu.. myślę, że niejedno mieli by do opowiedzenia...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Dziadkowie od strony taty nie czytali praktycznie wcale (jedynie do tej pory czytają gazety). Czasy ciężkie, brakowało pieniędzy na podstawowe potrzeby a co dopiero na książki. Więcej czasu po prostu spędzało się na polu albo przodował wypoczynek fizyczny – rower, spacery, jazda na nartach. Z kolei dziadek od strony mamy musiał się kryć z tym, że czytał książki. Ile razy dostał w skórę od swojego ojca, bo zamiast pilnować krów czytał lektury (które nie raz dziadkowi uciekły m.in. Pan Tadeusz tak zafascynował dziadka, że później musiał krowy szukać nocą po lesie). Chodził piechotą ponad 20km do liceum i bibliotek, a książki przed pradziadkiem ukrywał. Zaowocowało to jednak dostaniem się na AGH co było ogromnym sukcesem – wyrwanie się ze wsi do wielkiego miasta.
I wiecie co? Kocham dziadków za to jacy są, ale jednak widać różnice w tym czy ktoś za ich czasów, czytał, uczył się, edukował w różnych dziedzinach. Przepaść jest ogromna pomimo, że wychowywani byli w dokładnie tym samym środowisku.

Dziadkowie od strony taty nie czytali praktycznie wcale (jedynie do tej pory czytają gazety). Czasy ciężkie, brakowało pieniędzy na podstawowe potrzeby a co dopiero na książki. Więcej czasu po prostu spędzało się na polu albo przodował wypoczynek fizyczny – rower, spacery, jazda na nartach. Z kolei dziadek od strony mamy musiał się kryć z tym, że czytał książki. Ile razy...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Moi dziadkowie już nie żyją, ale Ci od strony matki raczej nie byli czytelnikami, natomiast Ci od strony ojca mieli biblioteczkę, było tam sporo książek, zaczynając od encyklopedii PWN, atlasów, albumów Tatr (jako ciekawostkę dodam, że w tej biblioteczce znajdowały się też album wydany po rosyjsku pt. Moskwa, zdjęcia zawierały okoliczną przyrodę, bardzo lubiłem przeglądać ten album), literatura związana z Tatrami (np. Ród Gąsieniców - Józefa Kapeniaka , Bajki Tatrzańskie - gdzie zebrano opowiadania dzieci, pochwalę się, że mój trzynastoletni wówczas kuzyn załapał się do zbioru tych opowiadań), literatura z tematyką wojenną oprócz tego trylogia Sienkiewicza:

• Ogniem i mieczem Tom 1
  

• Ogniem i mieczem Tom 2 
  

• Potop Tom 1 
  

• Potop Tom 2 
  

• Potop Tom 3  
  

• Pan Wołodyjowski 

, dzieła zebrane Mickiewicza [niestety nie znalazłem tego wydania], Mitologia grecka - Jana Parandowskiego, Złota Gałąź - Georgea Jamesa Frazera, Motory - Emila Zegadłowicza, Kryminalna Historia Chrześcijaństwa - Karlheinza Deschnera: 

• Kryminalna historia chrześcijaństwa Tom 1
  

• Kryminalna historia chrześcijaństwa Tom 2
  

• Kryminalna historia chrześcijaństwa Tom 3
  

• Kryminalna historia chrześcijaństwa Tom 4
  

• Kryminalna historia chrześcijaństwa Tom 5

(te książki pojawiły się jak już byłem nieco starszy) i wiele innych, niektórych pozycji nie pamiętam, część się zachowała i mam je do teraz w swojej biblioteczce. Co do młodzieńczych lat to wiem tylko tyle, że babcia mi mówiła kiedyś, że swoje zamiłowanie do literatury zaczęła od lektur szkolnych, ale jakie to były lektury nie pytałem. Na koniec dodam, że babcia lubiła wypożyczyć też książki z biblioteki, a co do gustów czytelniczych dziadka nie mam pojęcia gdyż zmarł kiedy byłem jeszcze szkrabem, nie miałem z nim okazji o tym porozmawiać.

Moi dziadkowie już nie żyją, ale Ci od strony matki raczej nie byli czytelnikami, natomiast Ci od strony ojca mieli biblioteczkę, było tam sporo książek, zaczynając od encyklopedii PWN, atlasów, albumów Tatr (jako ciekawostkę dodam, że w tej biblioteczce znajdowały się też album wydany po rosyjsku pt. Moskwa, zdjęcia zawierały okoliczną przyrodę, bardzo lubiłem przeglądać...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Moja babcia podobnie jak ja też jest molem książkowym  😎 Tyle, że jak to polacy zaczytuje się ona w powieściach sensacyjnych, w szczególności w Mrozie  😑

Moja babcia podobnie jak ja też jest molem książkowym  😎 Tyle, że jak to polacy zaczytuje się ona w powieściach sensacyjnych, w szczególności w Mrozie  😑

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Dziadkowie moi odeszli lata temu do wieczności i nie ze wszystkimi zdążyłam porozmawiać o ich ulubionych książkach.  Dziadek o którym wiem, że dużo czytał literatury polskiej odszedł gdy byłam mała. Babcia jego żona kilka lat później i chociaż tuż po przywitaniu rzucałam się na regał z książkami, to niestety raczej nie zadawałam wtedy pytań. Dużo więcej wiem o ulubionych lekturach ich dzieci, ale było ich zbyt wiele by wymieniać. Dziadek który odszedł gdy studiowałam pod koniec życia miał już słabszy wzrok i najczęściej to ja czytałam na głos, ale jakoś nie przyszło mi do głowy, żeby zapytać o książki z młodości. Babcia odeszła kilka lat później i wiem, że najbardziej lubiła: Ogniem i mieczem[bookLink]5006359|Ogniem i mieczem[/bookLink],  Potop[bookLink]4974477|Potop[/bookLink],  Pan Wołodyjowski[bookLink]4970918|Pan Wołodyjowski[/bookLink] i  Dewajtis[bookLink]152017|Dewajtis[/bookLink]. 

Dziadkowie moi odeszli lata temu do wieczności i nie ze wszystkimi zdążyłam porozmawiać o ich ulubionych książkach.  Dziadek o którym wiem, że dużo czytał literatury polskiej odszedł gdy byłam mała. Babcia jego żona kilka lat później i chociaż tuż po przywitaniu rzucałam się na regał z książkami, to niestety raczej nie zadawałam wtedy pytań. Dużo więcej wiem o ulubionych...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Nie mam pojęcia, co czytywali moi dziadkowie, bo nie zdążyłem ich poznać. Moi rodzice też nie żyją, więc ich o to nie zapytam. Rodzice czytywali na pewno standardy tamtego okresu: "Pana Tadeusza", Trylogię, Żeromskiego, rozmaite Orzeszkowe, Mniszkówny i Rodziewiczówny, ewentualnie Dołęgę-Mostowicza. Ja sam już jestem dziadkiem. Moje pierwsze lektury to "O Janku co psóm szył buty" (to nie literówka, tak w moim wydaniu był zaznaczony akcent!), "Szelmostwa lisa Witalisa" i "Przygody i wędrówki misia Uszatka" (pierwsza samodzielnie kupiona książka za uskładane pieniądze). Później poszło z górki: "Na jagody", "Co słonko widziało", "O krasnoludkach i o sierotce Marysi", "Dzieci z Bullerbyn" i tak dalej. Nawyk czytania został mi do dzisiaj.

Nie mam pojęcia, co czytywali moi dziadkowie, bo nie zdążyłem ich poznać. Moi rodzice też nie żyją, więc ich o to nie zapytam. Rodzice czytywali na pewno standardy tamtego okresu: "Pana Tadeusza", Trylogię, Żeromskiego, rozmaite Orzeszkowe, Mniszkówny i Rodziewiczówny, ewentualnie Dołęgę-Mostowicza. Ja sam już jestem dziadkiem. Moje pierwsze lektury to "O Janku co psóm szył...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Wiem co moja czytała i powiedziawszy mi o niej, zabiła mi ćwieka, bo to książka ultraniedostępna, strasznie mało o niej w sieci, o autorze chyba nic mi się nie udało wyszperać a mowa o...
"Obca przy własnym ognisku".
Kto czytał? Albo słyszał? A może wiecie coś na temat autora, kim był? 

Wiem co moja czytała i powiedziawszy mi o niej, zabiła mi ćwieka, bo to książka ultraniedostępna, strasznie mało o niej w sieci, o autorze chyba nic mi się nie udało wyszperać a mowa o...
"Obca przy własnym ognisku".
Kto czytał? Albo słyszał? A może wiecie coś na temat autora, kim był? 

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Zawsze jak przyjeżdżałam do dziadka zauważałam pod telewizorem jego małą biblioteczkę, w której znajdowały się same atlasy (geograficzne, grzybów) oraz inne książki związane z przyrodą, lasem, co się wiązało z jego zawodem (leśnik), a zarazem z jego pasją. Zawsze żałowałam, że nie zachwycała mnie natura, bo dziadek potrafił o lesie, ptakach i innej zwierzynie mówić godzinami, podczas gdy mnie to nudziło. Nie wiem co, ani czy cokolwiek, czytał w dzieciństwie, czy w okresie nastoletnim, ale po latach potrafił dać (wziąć z głowy) wiersz do praktycznie każdej sytuacji. Od razu przypomina mi się, jak na obiad jemy pyzy, a tu nagle: 'Ta Pyza ma oczy! Ja Pyzę na łyzę! A ona - jak skoczy!' (nie wiedziałam jednak, że to fragment z książki  Pyza na polskich dróżkach[bookLink]35519|Pyza na polskich dróżkach[/bookLink], szczególnie, że dziadek dodawał do tego historię typu, że czasem, w dawnych czasach, jadało się w różnych, podmokłych terenach i te oczy to były oczy żaby, która nagle wskoczyła na talerz). Często opowiadał wiersz o zajączku (zajczyk, zajczyk, sobierajczyk...) taka dość zabawna historyjka, choć może i nieco makabryczna, nie pamiętam, gdyż zakończenie zawsze było wymawiane zbyt szybko (i to nie po polsku) więc nie wiem czy zwierzątko uwolniło się od tramwaju, czy pojazd pociągnął je ze sobą). Na pewno czytał  Pan Tadeusz[bookLink]92691|Pan Tadeusz[/bookLink] - spore fragmenty recytował z pamięci (szczególnie umiłował sobie Polowanie). Z resztą uwielbiał recytować - szczególnie wiersze. Swego czasu zrobiłam swoisty 'album', w który zawarłam te pozycje, które wcześniej dziadek sam sobie przypominał (zazwyczaj wygłaszał w całości, bez pogubienia ani jednej frazy) - 'Dziad i baba' Kraszewskiego, 'Jak się dziś czuję' i 'Nic dwa razy się nie zdarza' Szymborskiej, czy fraszki Kochanowskiego. A nade wszystko uwielbiał literaturę rosyjską, szczególnie Anton Czechow[authorLink]20226|Anton Czechow[/authorLink], którego czytał w oryginale. 

Zawsze jak przyjeżdżałam do dziadka zauważałam pod telewizorem jego małą biblioteczkę, w której znajdowały się same atlasy (geograficzne, grzybów) oraz inne książki związane z przyrodą, lasem, co się wiązało z jego zawodem (leśnik), a zarazem z jego pasją. Zawsze żałowałam, że nie zachwycała mnie natura, bo dziadek potrafił o lesie, ptakach i innej zwierzynie mówić...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Jestem babcią, jak większość moich rówieśników. Nauczyłam się czytać mając 4 lata i od razu uzależniłam się od książek. Pierwszą ulubioną była pięknie ilustrowana "O Janku, co psom szył buty" Juliusza Słowackiego. Później "Baśnie pana Perrault", książki Karola Maya, ale także "Ania z Zielonego Wzgórza". Zachwyciła mnie "Przeminęło z wiatrem", "Wojna i pokój", "Saga rodu Forsytów"" i długo tak wymieniać. Dziś nadal pałam miłością do książek i wszystkim tego życzę.

Jestem babcią, jak większość moich rówieśników. Nauczyłam się czytać mając 4 lata i od razu uzależniłam się od książek. Pierwszą ulubioną była pięknie ilustrowana "O Janku, co psom szył buty" Juliusza Słowackiego. Później "Baśnie pana Perrault", książki Karola Maya, ale także "Ania z Zielonego Wzgórza". Zachwyciła mnie "Przeminęło z wiatrem", "Wojna i pokój", "Saga rodu...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Moja babcia zaczęła pracować w wieku szesnastu lat na rzeźni i za połowę wypłaty kupowała książki. Większość książek z dziesięć lat temu za moją namową oddała na makulaturę. Dziś bardzo tego żałuje, bo zaczynam doceniać perełki z jej biblioteczki. Niestety bardzo przetrzebione już. Przeczytałam zachwycające  Moulin Rouge[bookLink]4866166|Moulin Rouge[/bookLink], a ostatnio wygrzebałam i przywiozłam ze sobą  Pamiętniki[bookLink]73435|Pamiętniki[/bookLink]. Z kolei moja babcia ukochała książki Maria Rodziewiczówna[authorLink]4345|Maria Rodziewiczówna[/authorLink], a także  Winnetou[bookLink]5042331|Winnetou[/bookLink] oraz  Old Shatterhand[bookLink]4845205|Old Shatterhand[/bookLink], którego zaczęła właśnie czytać po raz kolejny w wieku 80 lat. 

Moja babcia zaczęła pracować w wieku szesnastu lat na rzeźni i za połowę wypłaty kupowała książki. Większość książek z dziesięć lat temu za moją namową oddała na makulaturę. Dziś bardzo tego żałuje, bo zaczynam doceniać perełki z jej biblioteczki. Niestety bardzo przetrzebione już. Przeczytałam zachwycające  Moulin Rouge[bookLink]4866166|Moulin Rouge[/bookLink], a ostatnio...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej