To uogólnienie niekoniecznie trafne. W moim domu, kiedy byłem dzieckiem, dużo książek nie było, ale i czasy były takie, że nie było nas na nie specjalnie stać. Pomijam kwestię, że kiedyś ciekawe, wartościowe książki nie były powszechnie dostępne. Biblioteczka rodziców raczej zawierała klasykę, która zdecydowanie mnie nudziła. Ale trochę się czytało. Jednak ostrego bakcyla czytelniczego załapałem dopiero pod koniec podstawówki, czyli gdzieś tak w wieku 13-14 lat. I nie mam poczucia, żeby to rodzice mnie specjalnie zarażali miłością do lektury, choć mama zdecydowanie wdrukowała mi szacunek do książki, jako przedmiotu. Teraz mój dom tonie w książkach a mimo to syn bakcyla nie załapał. Tak więc jedni wynoszą te miłość z domu, inni nie wynoszą a inni zakochują się poza domem. Myślę, że większe znaczenie ma to, czy w domu u dzieciaka uda się rozbudzić ciekawość świata czy nie. A czy to będzie dobra książka, czy dobry film (ja pochłaniałem onegdaj świetne historyczne seriale dokumentalne, zwłaszcza te produkcji BBC, wyświetlane w niedzielę) nie ma większego znaczenia.

To uogólnienie niekoniecznie trafne. W moim domu, kiedy byłem dzieckiem, dużo książek nie było, ale i czasy były takie, że nie było nas na nie specjalnie stać. Pomijam kwestię, że kiedyś ciekawe, wartościowe książki nie były powszechnie dostępne. Biblioteczka rodziców raczej zawierała klasykę, która zdecydowanie mnie nudziła. Ale trochę się czytało. Jednak ostrego bakcyla...

Zgoda, uogólniam, w dawnych czasach powszechną skarbnicą była biblioteka, chociaż w moim domu rodzinnym zakup książek był priorytetem, czego trzymam się do dzisiejszych czasów, jednak coraz częściej zwycięża ebook (brak miejsca). Zgoda, co do rozbudzania ciekawości świata przez rodziców, ale nie sądzę, że oglądanie bzdurnych programów, jakich pełno w TV tę ciekawość rozbudzi. Zauważam lekkie zdziczenie społeczeństwa, ale nie o tym jest ta dyskusja.

Zgoda, uogólniam, w dawnych czasach powszechną skarbnicą była biblioteka, chociaż w moim domu rodzinnym zakup książek był priorytetem, czego trzymam się do dzisiejszych czasów, jednak coraz częściej zwycięża ebook (brak miejsca). Zgoda, co do rozbudzania ciekawości świata przez rodziców, ale nie sądzę, że oglądanie bzdurnych programów, jakich pełno w TV tę ciekawość...

@Ania
Bez uogólnień się nie da ;-) Świat się po prostu zmienia. Za moich młodych czasów w telewizji były raptem dwa programy a rzeczy wartościowych było niewiele. Jak piszesz, siłą rzeczy źródłem wiedzy były biblioteki, choć - jak wiadomo - z powodów ideologicznych nie każda wiedza była rzetelna. Kiedyś więcej było pozostawione wyobraźni, teraz mamy zalew informacji, często dezinformacji a wielu ludzi po prostu ma problemy z wyborem rzeczy wartościowych z tego zalewu.
U mnie w domu zakup książek przestał być priorytetem z powodów prozaicznych. Brak miejsca :D więc musimy się ostro ograniczać. A z drugiej strony zgromadzane zapasy chyba mi starczą do emerytury, albo i jeszcze dalej :D

@Ania
Bez uogólnień się nie da ;-) Świat się po prostu zmienia. Za moich młodych czasów w telewizji były raptem dwa programy a rzeczy wartościowych było niewiele. Jak piszesz, siłą rzeczy źródłem wiedzy były biblioteki, choć - jak wiadomo - z powodów ideologicznych nie każda wiedza była rzetelna. Kiedyś więcej było pozostawione wyobraźni, teraz mamy zalew informacji, często...

To czeka nas niczym nieskrępowana szalona emerytura spędzana na czytaniu:) A na poważnie: w czasach mojej młodości czytało się wszystko, niekoniecznie zastanawiając się nad powodami. Takie były czasy. Teraz odsetek (znaczny) ludzi nie czyta w ogóle też z różnych powodów. I pomijam je, bo nie o to tutaj chodzi. Generalnie poprzez brak czytania społeczeństwo ubożeje i to znacznie...

To czeka nas niczym nieskrępowana szalona emerytura spędzana na czytaniu:) A na poważnie: w czasach mojej młodości czytało się wszystko, niekoniecznie zastanawiając się nad powodami. Takie były czasy. Teraz odsetek (znaczny) ludzi nie czyta w ogóle też z różnych powodów. I pomijam je, bo nie o to tutaj chodzi. Generalnie poprzez brak czytania społeczeństwo ubożeje i to...

W moim domu się nie czytało. Nie licząc tych które kupowali dla mnie rodzice posiadali może ze dwie - trzy książki a jednak wychowali pożeracza literatury.

W moim domu się nie czytało. Nie licząc tych które kupowali dla mnie rodzice posiadali może ze dwie - trzy książki a jednak wychowali pożeracza literatury.

A ja zawsze myślałam, że czytanie rzeczy niezwiązanych z czyjąś profesją to forma odpoczynku/rozrywki.

A ja zawsze myślałam, że czytanie rzeczy niezwiązanych z czyjąś profesją to forma odpoczynku/rozrywki.

"dochodzę do wniosku, że głównym problemem cywilizacyjnym jest permanentne przepracowanie i brak czasu"

Patrząc na globalne trendy to wydaje się, że człowiek czasu to ma coraz więcej. Oczywiście są profesje i jednostki, które są bardziej przepracowane niż inni. Są też takie zajęcia, po których fizycznie na czytanie nie tyle nie starcza czasu, co sił. Przy ciężkiej pracy fizycznej, niezależnie od stopnia jej skomplikowania, człowiek często faktycznie ma ochotę obejrzeć jakiś rozrywkowy film i wyspać się, ale to nie jest tak, że ludzie masowo pracują po 16 godzin dziennie i nie mają czasu na taka czy inną rozrywkę. Jeśli już górnolotnie doszukujemy się problemów cywilizacyjnych to problemem jest nie tyle brak czasu, co brak umiejętności (czasem możliwości) jego zorganizowania i umiejętności sensownej selekcji tego, czym chcemy ten wolny czas zapełnić. Łatwo ulegamy łatwym pożeraczom czasu. Co z tego, że wciąż mam ochotę na ambitne książki, kiedy jakoś łatwiej wpychają się w łapki rozrywkowe czytadła? Zamiast czytać kolejną książkę prężącą grzbiet na półce, marnotrawię czas na facebooka czy inną papkę. Ktoś inny za to skacze bezrozumnie po kilkuset kanałach TV nie mogąc skupić się na czymś konkretnym? Problemem cywilizacyjnym jest nadmiar, nadmiar tego, co chciało by się przeczytać, obejrzeć, zwiedzić, odsłuchać etc. Nie tak łatwo dać temu odpór.

"dochodzę do wniosku, że głównym problemem cywilizacyjnym jest permanentne przepracowanie i brak czasu"

Patrząc na globalne trendy to wydaje się, że człowiek czasu to ma coraz więcej. Oczywiście są profesje i jednostki, które są bardziej przepracowane niż inni. Są też takie zajęcia, po których fizycznie na czytanie nie tyle nie starcza czasu, co sił. Przy ciężkiej pracy...

@Nesihonsu - też tak myślałam. :) Ale jednak z doświadczenia wielu osób z mojego otoczenia (a czasami - o zgrozo - nawet mojego) wynika, że to nie zawsze odpoczynek, jeśli cały dzień pracujesz umysłowo. Bo pamiętajmy, że czytanie to też praca umysłu. :)

@żabot - dochodzę do takiego wniosku patrząc na swoje środowisko i krąg znajomych (nie wszyscy pracują w oświacie). Nie mówię, że to jedyny problem, nadmiar wszystkiego i rozwój technologiczny też się do tego przyczyniają. Ale nie zgodzę się z tym, że mamy za dużo czasu. Z rozmów z wieloma osobami wyraźnie wynika, że ich czas wręcz "skurczył się" w porównaniu z tym, jakie życie wiedli jeszcze powiedzmy 10 lat temu. Wymusza się na nas pewne tempo życia. Oczywiście wpływają na to też nasze wybory, ale nie oszukujmy się - to nie tylko manipulacja mediów i marketingowców. Nasze neuroprzekaźniki zmieniły się dostosowując się do nowej rzeczywistości.

@Nesihonsu - też tak myślałam. :) Ale jednak z doświadczenia wielu osób z mojego otoczenia (a czasami - o zgrozo - nawet mojego) wynika, że to nie zawsze odpoczynek, jeśli cały dzień pracujesz umysłowo. Bo pamiętajmy, że czytanie to też praca umysłu. :)

@żabot - dochodzę do takiego wniosku patrząc na swoje środowisko i krąg znajomych (nie wszyscy pracują w oświacie). Nie...

Nie masz racji. Podobne przyciąga podobne. Jeśli Ty lubisz czytać, szukasz raczej towarzystwa, któremu blisko do dóbr kultury, m. innymi książek. I odwrotnie. Ktoś zupełnie „nieczytaty” nie będzie szukał Twojego towarzystwa. Zrób kiedyś taki szybki teścik. Nie wiem, gdzie mieszkasz, jeśli w małym miasteczku czy na wsi, może być problem. Ale jeśli gdzieś w okolicy dużego miasta, wejdź do autobusu czy podmiejskiego pociągu. Przejdź się przez kilka przedziałów i zobacz, ile osób cokolwiek czyta. Gazetę, książkę, podręcznik, czytnik. Oczywiście to będzie bardzo zgrubna ocena, ale daje jakieś wyobrażenie. Oczywiście jeśli będziesz jechać autobusem bladym świtem, większość ludzi będzie przysypiać. W największych godzinach szczytu jest taki ścisk, że raczej trudno wyjąć i czytać książkę. Ale to ekstrema. Ale o innych porach zauważysz, że osób czytających cokolwiek jest 10-20%, nie więcej. Taka jest rzeczywistość.
Mówisz, że „spadek czytelnictwa np. u młodzieży jest spowodowany między innymi ciągle rosnącym programem do opanowania i dużą liczbą zadań domowych.” Nie rozśmieszaj mnie :D :D Szkolne programy od wielu lat są potwornie okrojone a ilość faktycznie zadawanych prac do domu tak naprawdę znikoma. Mam to na bieżąco. Nie tak dawno mój syn był jeszcze w gimnazjum i liceum, więc dobrze widziałem, co ma zadawane i co jest w podręcznikach. Może to zabrzmi jak gadka starego zgreda, ale za moich czasów ;-) :D naprawdę trzeba było w szkole przeczytać całą masę lektur, do domu były zadawane wypracowania a nie jakieś „rozprawki” na jedną, dwie strony i całkiem sporo innych zadań. Tyle, że faktycznie nie było całej masy odciągających rozrywek, nie tylko tych elektroniczno-komputerowych. Widzę to po sobie (to durne przeglądanie facebooka), widzę to też po własnym synu (już na studiach). Ilość godzin, które spędza przed komputerem kontaktując się ze znajomymi jest porażająca. I nie jest regułą, że jak rodzice czytają, to będą czytać i dzieci. Mój dom tonie w książkach wszelakich, żona też mocno „czytata”, a jednak syn bakcyla nie połknął. Obejrzyj czasem „Milionerów” i popatrz, z jakimi niejednokrotnie banalnymi pytaniami ludzie mają problemy. Często ludzie z wyższym wykształceniem, czyli również po liceum OGÓLNOKSZTAŁCĄCYM. Niedawno facet, leśnik powiedział, że suchy lód to zamrożony azot (dwutlenek węgla wykluczył od razu) a inny miał problem z odpowiedzią, ile trymestrów ma ciąża u człowieka. Mówisz, że programy szkolne są przeładowane? :D :D :D Serio?

Nie masz racji. Podobne przyciąga podobne. Jeśli Ty lubisz czytać, szukasz raczej towarzystwa, któremu blisko do dóbr kultury, m. innymi książek. I odwrotnie. Ktoś zupełnie „nieczytaty” nie będzie szukał Twojego towarzystwa. Zrób kiedyś taki szybki teścik. Nie wiem, gdzie mieszkasz, jeśli w małym miasteczku czy na wsi, może być problem. Ale jeśli gdzieś w okolicy dużego...

Żabot, ale twierdzisz, że dziewczyna nie ma racji bo ocenia po sobie i swoich znajomych, chociaż ma doświadczenie z pierwszej ręki, ale jednocześnie Ty się znasz lepiej, bo masz przykład swój i swojego syna? Zaprzeczasz sam sobie. Wiadomo, kiedyś to było, a teraz to nie ma, dzisiejsza młodzież to się na niczym nie zna i nic nie robi, a jak ja byłem/am młody/a, to dopiero było pracy i nauki... Skąd to ciśnienie, żeby jeździć po młodszym pokoleniu? Bo starsi to wszyscy tacy ogarnięci i rozeznani? Te kiepskie statystyki obejmują wszystkich.

Żabot, ale twierdzisz, że dziewczyna nie ma racji bo ocenia po sobie i swoich znajomych, chociaż ma doświadczenie z pierwszej ręki, ale jednocześnie Ty się znasz lepiej, bo masz przykład swój i swojego syna? Zaprzeczasz sam sobie. Wiadomo, kiedyś to było, a teraz to nie ma, dzisiejsza młodzież to się na niczym nie zna i nic nie robi, a jak ja byłem/am młody/a, to dopiero...

@Gwyn
Nie do końca jest tu sprzeczność.
Koleżanka uogólnia swoje spostrzeżenia. Jeśli ja czytam i wielu moich znajomych to robi to z czytelnictwem chyba nie jest tak źle, jak pokazują statystyki. Taka jest wymowa wpisu, tak go odebrałem. Nie odbieram nikomu prawa do własnych obserwacji, własnych doświadczeń, ale własne obserwacje nie musza być reprezentatywne dla większej populacji.
Swoje osobiste, jak najbardziej jednostkowe i subiektywne doświadczenia podaję jako przykłady odbiegające od pewnych uogólnionych poglądów, które są rozpowszechnione. Ja tych obserwacji nie uogólniam! Powszechnie się twierdzi, że jak ktoś ma w domu dużo książek, daje wzór dzieciom, że warto czytać i do tego czyta się samym dzieciom, to dzieci też będą czytać. Swoimi obserwacjami pokazuję, że nie jest to reguła pozbawiona wyjątków. Owszem statystycznie większa szansa na to, że dzieciak łyknie bakcyla czytelniczego w domu, gdzie książka jest obecna niż w pustych czterech ścianach z regałem z kryształami ;-).
Czy ja napisałem, że wiem coś lepiej, że lepiej się znam? Nie wkładaj w moje słowa tego, czego tam nie ma. Po prostu z pewnymi twierdzeniami się nie zgadzam. Nigdzie swoich jednostkowych spostrzeżeń nie uogólniłem na tzw. "dzisiejszą młodzież". Gdzież ja u licha napisałem, ze na niczym się owa młodzież nie zna i nic nie robi? Gdzieś napisałem, że wszyscy starsi to tacy ogarnięci? Ludzie, o których napisałem akurat wcale tacy młodzi nie byli, choć faktycznie młodsi ode mnie ;-) Imputujesz mi coś, czego nie powiedziałem.

@Gwyn
Nie do końca jest tu sprzeczność.
Koleżanka uogólnia swoje spostrzeżenia. Jeśli ja czytam i wielu moich znajomych to robi to z czytelnictwem chyba nie jest tak źle, jak pokazują statystyki. Taka jest wymowa wpisu, tak go odebrałem. Nie odbieram nikomu prawa do własnych obserwacji, własnych doświadczeń, ale własne obserwacje nie musza być reprezentatywne dla większej...

Gwyn
Ostatnio byłem na meczu - grali w stu procentach mężczyźni, na trybunach z jakieś 90% to mężczyźni. Czyli mam dowód, że co najmniej 90% ludzkości to mężczyźni. I to jest doświadczenie z pierwszej ręki :D

Gwyn
Ostatnio byłem na meczu - grali w stu procentach mężczyźni, na trybunach z jakieś 90% to mężczyźni. Czyli mam dowód, że co najmniej 90% ludzkości to mężczyźni. I to jest doświadczenie z pierwszej ręki :D

Oczywiście - skoro Ty czytasz, to wszyscy czytają. Mamy dowód, że czytanie niekoniecznie rozwija myślenie...

Oczywiście - skoro Ty czytasz, to wszyscy czytają. Mamy dowód, że czytanie niekoniecznie rozwija myślenie...

Mam dwóch synów w wieku 4 i 2 lata. Również wszyscy czytamy i tak samo jak pani liczę, że książkowego bakcyla zaszczepimy dzieciom tak, żeby szczerze tkwił w sercu. :)
Powiem więcej: mój mąż jest dyslektykiem, zawsze migał się od czytania na głos chłopakom - "bo ty ładniej, bo ty lepiej, bo on czasem robi przerwy" - ale mimo wszystko namawiałam go, bo przecież ojciec dla potomków płci męskiej to jest moc, wielki autorytet. Także trzeba, warto, da się zawsze! Rodzice to jest przecież ten pierwszy wzór dla dzieci: jeśli sami czytają, to dzieci przynajmniej nie będą mijać książek szerokim łukiem.

Mam dwóch synów w wieku 4 i 2 lata. Również wszyscy czytamy i tak samo jak pani liczę, że książkowego bakcyla zaszczepimy dzieciom tak, żeby szczerze tkwił w sercu. :)
Powiem więcej: mój mąż jest dyslektykiem, zawsze migał się od czytania na głos chłopakom - "bo ty ładniej, bo ty lepiej, bo on czasem robi przerwy" - ale mimo wszystko namawiałam go, bo przecież ojciec dla...