Dancing Bar

Spotkanie przy barze:

Kalina: Cześć, postawisz mi drinka?
Mateusz:Nie.
Kalina:Dlaczego?
Mateusz:Ja nie piję alkoholu.
Kalina: W jakim celu się tu znajdujesz skoro nie jesteś dla samego alkoholu?
Mateusz: Samo kochana życie spowodowało to,że tu jestem.Jedni potrzebują go,a drudzy nie i ja nalezę do tej drugiej kategorii.
Kalina: Gratuluję postawy życiowej.
Mateusz:Dziękuję.Ja mam na imię Mateusz,a Ty?
Kalina: Na imię mam Kalina.
Mateusz: Ładne imię.Co spowodowało Twoją dzisiejszą tutaj wizytę?
Kalina: Chciałam się po prostu rozerwać poznać kogoś nowego, potańczyć?
Mateusz: Naprawdę lubisz tańczyć?
Kalina : Co w tym takiego widzisz dziwnego?
Mateusz: Nic,ale czy skusiłabyś zatańczyć się ze mną?
Kalina: Czemu nie?
Mateusz: Czy umiesz tańczyć tango?
Kalina: Jane,że umiem.Taniec zmysłów,namiętnego wzroku.
Mateusz: Kelner czy mogę prosić o muzykę z podkładem do tanga?
Kelner: Tak proszę bardzo.
Mateusz: Wyświadczył mi Pan wielką przysługę.
Kelner: W końcu pracuje tu,a Pan Panie Mateuszu jest naszym stałym klientem.
Mateusz: To do dzieła.Kalino czy zrobisz mi ten zaszczyt i zatańczymy teraz ten taniec,który tak kocham?
Kalina:Tak,Mateuszu.
Muzyka włączona.On wstał, następnie pocałował dłoń i razem udali się na małą salę,gdzie słuchać było dźwięki muzyki.
Kalina: Mateuszu o czym myślisz teraz w tej chwili?
Mateusz: O Tobie myślę,o tym jakie zmysłowe wykonujesz kroki.
Kalina:Nie jestem specjalistką od tańca.
Mateusz:Od dziś już jesteś,gdyż czujesz jego rytm.Oj Kalinka i drinka się zaczęło.
Kalinka: To prawda,od drinka. Nie postawiłeś mi go.
Mateusz:Zmienia się to dziś od dnia dzisiejszego,ponieważ zostajesz moją dziewczyną.
Kalina :To nie możliwe.
Mateusz:Możliwe.jestem instruktorem tańca i jesteś najlepszą moją partnerką,z którą tańczyłem ten taniec do tej pory.
Kalina:Cieszę się,że tak myślisz Mateuszu.

Skończyła się muzyka. Wymienili się spojrzeniem i złożyli na ustach pocałunek, podczas tańca.

Dancing Bar

Spotkanie przy barze:

Kalina: Cześć, postawisz mi drinka?
Mateusz:Nie.
Kalina:Dlaczego?
Mateusz:Ja nie piję alkoholu.
Kalina: W jakim celu się tu znajdujesz skoro nie jesteś dla samego alkoholu?
Mateusz: Samo kochana życie spowodowało to,że tu jestem.Jedni potrzebują go,a drudzy nie i ja nalezę do tej drugiej kategorii.
Kalina: Gratuluję postawy życiowej.
...

- Kochanie uspokój się! – jak zwykle mnie pocieszał. – Zobaczysz, jeszcze zdobędziemy to mistrzostwo!
- Oj nie bądź taki pewny, w końcu to Tango.
- Wszystko będzie dobrze. No już dawaj buziaka! – pocałowaliśmy się, a w tym czasie speaker zapowiedział wszystkie pary. Wyszliśmy i my. Zajęliśmy pozycje, a kiedy w tle zagrała orkiestra, zaczęliśmy tańczyć.
- Popatrz tylko na nich i po patrz na nas. Jesteśmy o wiele, wiele od nich lepsi. – cały czas dbał o to, bym nie była taka spięta. Ukradkiem spojrzałam na pozostałe pary.
- Och, obyś miał rację. W końcu to nasz ostatni taniec. – dodałam z lekko smutnym głosem. To były nasze ostatnie mistrzostwa, oboje więc marzyliśmy o zdobyciu pierwszego miejsca. – Kocham Cię, wiesz!? – nagle muzykę zagłuszył ogromny huk. Orkiestra przestała grać, pozostałe pary przestały tańczyć. Tylko my byliśmy objęci. Zdezorientowana skierowałam głowę w jego twarz. Dostrzegłam na niej smutek i przepraszający wzrok.
- Kocham Cię! – wyszeptał.
- Piotr! Piotr! – krzyczałam. Po chwili dotarło do mnie, że huk pochodził od strzelby, która zabiła mojego narzeczonego. – Kochanie to nie miał być nasz ostatni taniec! - wyznałam, choć to wyznanie już nie miało sensu. On i tak nie żył.

- Kochanie uspokój się! – jak zwykle mnie pocieszał. – Zobaczysz, jeszcze zdobędziemy to mistrzostwo!
- Oj nie bądź taki pewny, w końcu to Tango.
- Wszystko będzie dobrze. No już dawaj buziaka! – pocałowaliśmy się, a w tym czasie speaker zapowiedział wszystkie pary. Wyszliśmy i my. Zajęliśmy pozycje, a kiedy w tle zagrała orkiestra, zaczęliśmy tańczyć.
- Popatrz tylko na...

Ona: - Czym jest dla Ciebie ten taniec ?
On: - Chwilą, która się nie powtórzy.
Ona: - Tylko ta noc ?
On: - Nie wiem co będzie jutro.
Ona: - Nawet jeśli jutro nie nadejdzie?
On: - Żałujesz, że ta noc nie trwa wiecznie?
Ona: - Tak.
On: - Tanga czy mnie?
Ona: - Ciebie, tych wszystkich sekund gdy Cię nie ma..
On: - Wiesz, że jesteś piękna ?
Ona: - Każdej to mówisz ?
On: - Tylko Tobie.
Ona: - Pomimo, że..
On: - Ciii.. To nasz taniec, zawsze nim był. Tańcz dla mnie. Opowiedz mi Twoją tęsknotę tym tańcem..
Ona: - Dla Ciebie..

Ona: - Czym jest dla Ciebie ten taniec ?
On: - Chwilą, która się nie powtórzy.
Ona: - Tylko ta noc ?
On: - Nie wiem co będzie jutro.
Ona: - Nawet jeśli jutro nie nadejdzie?
On: - Żałujesz, że ta noc nie trwa wiecznie?
Ona: - Tak.
On: - Tanga czy mnie?
Ona: - Ciebie, tych wszystkich sekund gdy Cię nie ma..
On: - Wiesz, że jesteś piękna ?
Ona: - Każdej to mówisz ?
On: ...

-Au, kurczę, nadepnąłeś mi na stopę.
-I co z tego?
-To z tego, że powiem wszystko pani.
-A ja jej powiem, że mówisz brzydkie słowa.
-A ty mnie obrażasz.
-Wcale nie!
-A właśnie, że tak! Nie możesz mówić mi nic złego, bo jestem damą, a ty kmieciem.
-Damy są miłe dla innych i nie nazywają ich kmieciami.
-Nie wiesz, co to znaczy, więc nie wiesz, że to złe.
-Ty też nie!
-Wiem lepiej niż ty!
-Masz kuku namuniu!
-A ty jesteś głupi!
-Nie będę już z tobą gadał!
-I dobrze!
...
-Jasiu?
-Mhm.
-Nie obrażaj się na mnie.
-Bo, co?
-Bo znajdę sobie nowego przyszłego męża!

-Au, kurczę, nadepnąłeś mi na stopę.
-I co z tego?
-To z tego, że powiem wszystko pani.
-A ja jej powiem, że mówisz brzydkie słowa.
-A ty mnie obrażasz.
-Wcale nie!
-A właśnie, że tak! Nie możesz mówić mi nic złego, bo jestem damą, a ty kmieciem.
-Damy są miłe dla innych i nie nazywają ich kmieciami.
-Nie wiesz, co to znaczy, więc nie wiesz, że to złe.
-Ty też nie!
-Wiem...

- Naprawdę nie jestem w stanie tańczyć! - mówiąc to Anna była bliska płaczu. Rok temu jej życie było bajkowym snem każdej dziewczyny, miała kochającego męża, duży dom, przed sobą karierę zawodowej tancerki. Marzenia jej legły w gruzach wraz z postępującym stwardnieniem rozsianym.
- Proszę tylko ten jeden raz, kochanie poprowadzę cię.
- Przecież ty nie umiesz tańczyć - Maciej mimo niechęci żony silnym i równocześnie delikatnym uściskiem podciągnął ją do siebie.
- Damy sobie radę, będziemy tańczyć twoje ulubione tango - Równocześnie z jego słowami w starym gramofonie zabrzmiała muzyka.
- Tylko nie tango!
- Kochanie zrób to dla mnie - Ania całkowicie poddała się chorobie, była zła, że ta zabrała jej marzenia, powoli zabierała męża, który mimo wielu starań coraz bardziej się od niej oddalał. Chwila w której aktualnie się znajdowali była na tyle wyjątkowa, by uratować ich małżeństwo.
- Dobrze ale to ja poprowadzę. - Ich taniec nie wyglądał profesjonalnie, Ania co chwilę zwalniała, jej nogi odmawiały posłuszeństwa. Nagle poczuła przypływ sił. Maciek też to zauważył. W jednej chwili ich serca biły jak dawniej. Nie potrzebowali słów, ich ciała mówiły własnym językiem stęsknionych kochanków. Chwila ta nie trwała długo, Anna opadła bezwładnie na ziemie. Maciej złapał ją tuż nad podłogą.
- Dlaczego kazałeś mi tańczyć? - krzyczała płacząc. Maciej przybliżył się do niej i ujął jej twarz dłońmi.
- Kochanie nasze życie jest jak to tango, ty grasz w nim główną role. Nikt nigdy nie mówił, że będzie łatwo ale jestem tu po to by łapać cię za każdym razem kiedy upadniesz, by być twoimi nogami gdy te odmówią posłuszeństwa, by być twoimi oczami gdy te przestaną widzieć, by być z tobą do ostatniej minuty i słyszeć brawa, które ci się należą.
Kocham cię - Ania zrozumiała, że jej taniec dopiero się zaczyna.
Kocham cię - wyszeptał Maciek.

- Naprawdę nie jestem w stanie tańczyć! - mówiąc to Anna była bliska płaczu. Rok temu jej życie było bajkowym snem każdej dziewczyny, miała kochającego męża, duży dom, przed sobą karierę zawodowej tancerki. Marzenia jej legły w gruzach wraz z postępującym stwardnieniem rozsianym.
- Proszę tylko ten jeden raz, kochanie poprowadzę cię.
- Przecież ty nie umiesz tańczyć -...

Wywijali nogami i rękami na prawo i na lewo.
- Tańcz, głupia, tańcz!
- Zaraz mi się suknia rozpruje! Będę tańczyć nago!
- Jesteś szalona!
- Zaraz obcasy mi się połamią!
- Jolka Jolka uważaj!
- Zaraz trzaśnie mi gumka w majtkach!
- Będziesz moją Panią tej nocy!
- Zaraz zemdleję!
- Dziewczyno, kiedy powiesz sobie dość?!
Huk i zgrzyt. Rozkraczyli się na parkiecie.

Wywijali nogami i rękami na prawo i na lewo.
- Tańcz, głupia, tańcz!
- Zaraz mi się suknia rozpruje! Będę tańczyć nago!
- Jesteś szalona!
- Zaraz obcasy mi się połamią!
- Jolka Jolka uważaj!
- Zaraz trzaśnie mi gumka w majtkach!
- Będziesz moją Panią tej nocy!
- Zaraz zemdleję!
- Dziewczyno, kiedy powiesz sobie dość?!
Huk i zgrzyt. Rozkraczyli się na parkiecie.

Czym byłoby życie bez jedzenia?
Czym byłaby miłość bez zaangażowania?
Odpowiedz sobie na te krótkie pytania.
Zacznij żyć od pozytywnego nastawienia.

- Nie spodziewałem się. - zaczął zdecydowanie mężczyzna.
- Czego?
- Tego, że będziesz tak dobrze gotować.
- O czym Ty mówisz?! - z ogromnym zdziwieniem zapytała kobieta.
- O tym, jak gotujesz.
- Uwielbiam gotować, będąc małą dziewczynką kochałam przyglądać się sztuce gotowania. - odparła bardzo pewnie.
- Widać to w Twoich oczach.
- Naprawdę?
- Tak, nie kłamię.
- Miło to słyszeć. - odpowiedziała, lekko rumieniąc się.
- Proszę bardzo. Cała przyjemność po mojej stronie.
- Nie rozgaduj się. - kuszącym wzrokiem dała mu do zrozumienia, że jest bardzo skupiona na tańcu.
- Ty również.
- Dobrze.
- Który moment gotowania lubisz najbardziej? - zapytał po chwili.
- Sama nie wiem, chyba konsumpcję.
- A Ty?
- Ja chyba również, ale przygotowanie też ma coś w sobie.
- Racja, zdecydowanie.
- A mógłbym wiedzieć dlaczego tak uważasz? - zadał kolejne pytanie.
- Nie rozgaduj się, gotujemy. - pragnęła tańczyć.
- Odpowiedz.
- Dobrze. - rozmowa jednak również ją interesowała.
- Po prostu lubię. Muszę mieć jakiś konkretny powód? - odpowiedziała.
- Tak.
- I nie rozgaduj się. - taniec był dla niej wszystkim, on był dla niej wszystkim.
- Gotujmy dalej.
- Zaraz skończymy. - czuć w niej było nutę niecierpliwości mieszająca się z nadchodzącym niedosytem.
- Cieszę się.
- Ja również.
- Brakowało mi Ciebie. - nagle wyznał swojej wybrance.
- Mi Ciebie również. - odwzajemniła bez zastanowienia.
- Kocham Cię.
- Nie rozgadujmy się. Ja Ciebie też. - dodała na koniec.

Co wspólnego ma życie z zaangażowaniem?
Co wspólnego ma miłość z jedzeniem?
Najedzeni miłością,
żyjemy radością.

Czym byłoby życie bez jedzenia?
Czym byłaby miłość bez zaangażowania?
Odpowiedz sobie na te krótkie pytania.
Zacznij żyć od pozytywnego nastawienia.

- Nie spodziewałem się. - zaczął zdecydowanie mężczyzna.
- Czego?
- Tego, że będziesz tak dobrze gotować.
- O czym Ty mówisz?! - z ogromnym zdziwieniem zapytała kobieta.
- O tym, jak gotujesz.
- Uwielbiam gotować, będąc małą...

Bardzo prosimy Ojciec Panny Młodej zatańczy teraz ze swoja corka...brawa prosimy!
-Córeczko a co ty taka smutna jesteś, przeciez to twoj najpiekniejszy dzien kochanie.
-Smutna? Może i smutna. A wiesz dlaczego? Bo jak zobaczyłam swojego meza na naszym slubie jak znosi toast wodka z gosmi to poczulam straszny bol w sercu. Zobaczylam Ciebie i twoje pijanstwo. Ale wiesz co?
Ja nie pozwole, zeby moj maz byl taki jak ty. Zeby pil i bil mnie i nasze dzieci. Nie pozwole zeby w moim malzenstwie rzadzil pijany facet, zeby ponizal mnie i moje dzieci. Nigdy. Zrobie wszystko zeby tak sie nie stalo. Jedyne czego nie moge sie wyzbyc to tego leku, ze tak sie stanie.
Dziekuje ci tato za zmarnowane dziecinstwo, dziekuje ci za te klotnie i dziekuje ze zgotowaliscie nam taki los. I matka, ktora nic nie zrobila. Ze strachu...z wygody... nie wiem.
Ja na to nie pozwole....nigdy.
- Zmienilem sie dziecko i chce to naprawic!
- Tak wiem, wybaczylam ale niestety nie zapomnialam i zawsze jak widze alkohol w rekach czlowieka ktorego kocham to...to tak sie zachowuje.
-Prosze tylko nie dzisiaj i nie w tej chwili...Niech to bedzie twoj dzień. Najpiekniejszy dzien.

Bardzo prosimy Ojciec Panny Młodej zatańczy teraz ze swoja corka...brawa prosimy!
-Córeczko a co ty taka smutna jesteś, przeciez to twoj najpiekniejszy dzien kochanie.
-Smutna? Może i smutna. A wiesz dlaczego? Bo jak zobaczyłam swojego meza na naszym slubie jak znosi toast wodka z gosmi to poczulam straszny bol w sercu. Zobaczylam Ciebie i twoje pijanstwo. Ale wiesz co?
Ja...

-David, znajdziesz partnerkę na zawody?
-Lena, nie mógłbym tańczyć z inną.
-Nie chcę marnować twojej kariery.
-Zostanę przy tobie.
-Myślę, że jednak powinieneś pojechać do Hiszpanii. To twoja jedyna szansa. Dla mnie i tak nie ma już nadziei.
-Nie mów tak!
-David, nie płacz. Podobno Rachel nie ma z kim wystąpić. Może powinieneś z nią porozmawiać?
-Moje miejsce jest przy tobie. Wystartujemy w przyszłym roku, kiedy będziesz zdrowa.
-Czy ty mnie słuchasz? Za rok mnie już nie będzie! To jedyna okazja, żebym mogła zobaczyć ciebie spełniającego marzenia. Na twojej twarzy widać prawdziwą radość jedynie wtedy, kiedy tańczysz! Nigdy nie patrzysz na mnie w ten sposób, gdy jesteśmy w domu. Jedynie na parkiecie jesteś prawdziwym Davidem, tak jak teraz. Dlatego błagam. Ostatni raz mogę zobaczyć jak odbierasz puchar. Nie pozbawiaj mnie tej szansy.
-Nie możesz wystąpić ze mną?
-Wiesz, że w każdej chwili mogę zemdleć. Najważniejsze to wiedzieć, kiedy przestać. Po moim ostatnim upadku na treningu, doszłam do wniosku, że na mnie już czas. Teraz powinnam sobie odpuścić.
-Poświęciłaś temu całe życie, a teraz się poddajesz? Będziesz zdrowa, potrzebuję cię!
-Kocham cię, ale ślub nie dojdzie do skutku. Trzymaj pierścionek. Daj go innej. Ułóż sobie życie na nowo. Nie chcę, byś oglądał mnie chorą. Moim marzeniem jest jedynie zobaczyć, jak wygrywasz zawody. Potem będę mogła odejść.
-Nie, nie, nie! Nie bez ciebie!
-Owszem kochanie, wygrasz. Spełnij moje ostatnie marzenie. Zrób to dla mnie.

-David, znajdziesz partnerkę na zawody?
-Lena, nie mógłbym tańczyć z inną.
-Nie chcę marnować twojej kariery.
-Zostanę przy tobie.
-Myślę, że jednak powinieneś pojechać do Hiszpanii. To twoja jedyna szansa. Dla mnie i tak nie ma już nadziei.
-Nie mów tak!
-David, nie płacz. Podobno Rachel nie ma z kim wystąpić. Może powinieneś z nią porozmawiać?
-Moje miejsce jest przy...

Znudzona niemiłosiernie Joanna postukiwała obcasem w rytm tandetnej muzyki, popijając H2O. Rozejrzała się po skromnie ozdobionej sali. No tak, Ramona znowu opowiada suchary w gronie sobie podobnych komputerowców, Maciek nawalony w trzy stodoły deklamuje Wielką Improwizację… Cała ta impreza dla nauczycieli to niewypał.
Nagle muzyka z typowej masówki zmieniła się w jakąś piękną melodię, natomiast światła przygasły. W kierunku stołu z ponczem, przy którym stała Asia, zmierzał Jan, nauczyciel biologii.
- Chodź – uśmiechnął się promiennie i wyciągnął dłoń. – Powydzielajmy trochę endorfin w tańcu.
Joanna, początkowo z pewną rezerwą pozwoliła się poprowadzić na parkiet. Jan zdecydowanym, płynnym ruchem przyciągnął ją do siebie. Muzyka okazała się mocniejsza, bardziej płomienna, okazała się tangiem, ognistym tangiem. A do tanga trzeba dwojga.
Zwarci w uścisku zatracili się w tańcu, jednocześnie szepcząc sobie do ucha.
- Masz seksowny kręgosłup – mruknął Jan, przesuwając dłonią po plecach partnerki.
- Twoje towarzystwo rozpala we mnie płomień, jak podczas zabawy palnikiem Bunsena – Joanna doskonale się bawiła. Powoli zaczęła przejmować kontrolę w tańcu. Jan poczerwieniał na twarzy jak papierek lakmusowy po zetknięciu z kwasem.
- Myślę, że masz wspaniałe geny. Moglibyśmy je zmieszać z moimi… - uśmiechnął się chytrze.
- Myślisz, że korzystne cechy zewnętrzne wystarczą? – mrugnęła, pozwalając biologowi na przyspieszenie tańca.
- Wydaje mi się, że jest między nami chemia – rzucił rzeczowo. – Wyczuwam wyraźnie pewne reakcje…
Joanna zachichotała wdzięcznie.
- W takim razie dokończmy nasz taniec godowy, byle ogniście – szarpnęła swoją czarną sukienkę, która nie jest nowa, ale wyprana w Perwollu. Jan zareagował w jedyny słuszny sposób, przechylając ją romantycznie i składając na szyi pocałunek.
Nauczyciele, oprócz Maćka, który teraz był Hamletem, patrzyli na parę z pewnym zdziwieniem.
- Biol-chem, tego nie zrozumiesz – Bacha, nauczycielka muzyki wzruszyła ramionami.

1981znaków

Znudzona niemiłosiernie Joanna postukiwała obcasem w rytm tandetnej muzyki, popijając H2O. Rozejrzała się po skromnie ozdobionej sali. No tak, Ramona znowu opowiada suchary w gronie sobie podobnych komputerowców, Maciek nawalony w trzy stodoły deklamuje Wielką Improwizację… Cała ta impreza dla nauczycieli to niewypał.
Nagle muzyka z typowej masówki zmieniła się w jakąś...