Chciałabym zobaczyć chociaż jeszcze raz w życiu bliskie mi osoby, które już nie żyją. Mam świadomość, że nigdy nie staną w moich drzwiach, ale przychodzą do mnie w snach i te spotkania bardzo sobie cenię. Nie jest to wprawdzie to samo co zobaczyć kogoś twarzą w twarz, poczuć jego dotyk, zapach, usłyszeć głos, ale lepsze to niż nic i czasem po takich "blliskich spotkaniach trzeciego stopnia" czuję się bardzo podbudowana i jakaś taka lżejsza na duszy. Ciekawe czy ktoś z Was ma podobnie?

Chciałabym zobaczyć chociaż jeszcze raz w życiu bliskie mi osoby, które już nie żyją. Mam świadomość, że nigdy nie staną w moich drzwiach, ale przychodzą do mnie w snach i te spotkania bardzo sobie cenię. Nie jest to wprawdzie to samo co zobaczyć kogoś twarzą w twarz, poczuć jego dotyk, zapach, usłyszeć głos, ale lepsze to niż nic i czasem po takich "blliskich spotkaniach...

  W tym roku zdecydowanie za najciekawszą uznam powieść
Nataszy Sochy pt. „Godzina zagubionych słów”. Powieść ta absolutnie podbiła
moje serce i nie mogę zapomnieć jej treści. Autorka w kilku opowiadaniach daje bohaterom godzinę, by szczerze porozmawiać i wyjaśnić między sobą pewne niedokończone, bolesne sprawy. Niby banał, ale jeśli dodam, że jedna z osób jest… duchem? Wówczas już nie jest tak wesoło, prawda? Dlaczego wspominam o tej książce
podczas zadania konkursowego? Gdybym miała taką możliwość, bardzo chciałabym,
aby odwiedziła mnie moja dawna znajoma. Podczas studiów spędzałyśmy ze sobą
mnóstwo czasu, pomagałyśmy sobie wzajemnie- ot, jak zwyczajne dwie dziewczyny
spragnione zwykłego babskiego towarzystwa. Krótko po obronie swoich prac
magisterskich Iwona przestała dzwonić, pisać, odpowiadać na maile. Jako że
mieszkałyśmy w dwóch dalekich miastach, a ja nie mam samochodu, trudno było mi
spotkać się z Iwoną. Niestety, od kilku miesięcy nie ma jej już wśród nas, a ja
najzwyczajniej w świecie marzę o tym, by wyjaśniła mi swoje milczenie. Nie
pokłóciłyśmy się, nie powiedziałyśmy żadnych przykrych słów, a jednak ona
przepadła jak kamień w wodę. Dlaczego? Co zmusiło ją do takiego zachowania? To
pytanie na zawsze pozostanie bez odpowiedzi. Sześćdziesiąt minut na wyjaśnienie
wszelkich sporów to niby mało, ale dla mnie byłby to wystarczający czas.
Spotkanie z Iwoną dałoby mi spokój duszy i może wszystko wróciłoby do normy?
Może kolejny raz wypiłybyśmy nasze ulubione wino?    

  W tym roku zdecydowanie za najciekawszą uznam powieść
Nataszy Sochy pt. „Godzina zagubionych słów”. Powieść ta absolutnie podbiła
moje serce i nie mogę zapomnieć jej treści. Autorka w kilku opowiadaniach daje bohaterom godzinę, by szczerze porozmawiać i wyjaśnić między sobą pewne niedokończone, bolesne sprawy. Niby banał, ale jeśli dodam, że jedna z osób jest… duchem?...

W związku ze zbliżającymi się Świętami Bożego Narodzenia, mam co roku takie samo marzenie kiedy patrzę w gwiazdy wieczorami. Chciałabym, aby do drzwi mojego domu rodzinnego w Wigilię Bożego Narodzenia zapukała pewna osoba.
Moja babcia. Umarła, kiedy moja mama nosiła mnie jeszcze pod sercem. Nigdy nie miałam okazji jej poznać, ale wykreowałam sobie o niej pewne wyobrażenie dzięki opowiadaniom mojej mamy przy świątecznym stole. Dzisiaj, mimo 24 lat, wiem że kiedy bym ją spotkała - chociaż na jeden dzień, tę właśnie Wigilię - byłaby to najważniejsza dla mnie osoba przy świątecznym stole, a ja cieszyłabym się z jej obecności bardziej niż z prezentów.
Moja babcia Łucynka, jest jedyną z dziadków, której nie poznałam i z którą nie było mi dane spędzić ani chwili, nie trzymała mnie nigdy na babcinych rękach. W moim umyśle jest to miła i ciepła osoba, która nauczyła swoją córkę, a moją mamę - jak dbać o rodzinne ognisko przez cały rok. Jak wspaniale gotować. Jak dbać o zwierzęta i dzielić się z nimi smakołykami. Jak szanować pracę. Jak oddać całe swoje serce - swoim dzieciom.
Babcię przyjęłabym z otwartymi ramionami, chciałbym poczuć jej dotyk. Na chwilę, choć wiem, że nawet to nie jest prawdopodobne. Po prostu chciałabym jej podziękować za to, jak wspaniałą córkę wychowała, którą dziś ja mogę odwiedzać i przekazywać ich wartości w przyszłości kolejnym pokoleniom.

W związku ze zbliżającymi się Świętami Bożego Narodzenia, mam co roku takie samo marzenie kiedy patrzę w gwiazdy wieczorami. Chciałabym, aby do drzwi mojego domu rodzinnego w Wigilię Bożego Narodzenia zapukała pewna osoba.
Moja babcia. Umarła, kiedy moja mama nosiła mnie jeszcze pod sercem. Nigdy nie miałam okazji jej poznać, ale wykreowałam sobie o niej pewne wyobrażenie...

To było w trzeciej albo czwartej klasie gdy zostałem sam w ławce, bo jakoś tak dotychczasowi koledzy poszli gdzie indziej. Wtedy nasza wychowawczyni zapytała klasę: „Kto chce siedzieć z Jędrkiem?”. Zgłosił się Rysiek, z którym siedziałem aż do końca podstawówki. Był w porządku kolegą, ale ten jeden jego gest tak mnie poruszył, że pewnie do końca życia mu nie zapomnę. Chciałbym go jeszcze spotkać, ale nasze drogi rozeszły się po podstawówce. On poszedł do jakiejś zawodówki, a ja do liceum ogólnokształcącego. Poza tym wyprowadził się z drewnianych baraków, w któych mieszkał. Teraz po wielu latach szukałem go w Internecie, ale nie znalazłem żadnego śladu po osobie o tym imieniu i nazwisku.
Bardzo bym się ucieszył, gdyby teraz trafił pod drzwi mojego domu. Ugościłbym go i chciałbym posłuchać co się z nim działo. Pamiętam, że jak się rozstawaliśmy to przesiadywał z kolegami przy piwie. Jakoś wtedy to mi się nie podobało chociaż z alkoholem prawie definitywnie zerwałem dużo później, już po studiach.
Pod koniec podstawówki Rysiek lubił ode mnie ściągać, co moja mama wygadała jego mamie i zrobiło się nieprzyjemnie. Natomiast górował nade mną w zajęciach sportowych. 

To było w trzeciej albo czwartej klasie gdy zostałem sam w ławce, bo jakoś tak dotychczasowi koledzy poszli gdzie indziej. Wtedy nasza wychowawczyni zapytała klasę: „Kto chce siedzieć z Jędrkiem?”. Zgłosił się Rysiek, z którym siedziałem aż do końca podstawówki. Był w porządku kolegą, ale ten jeden jego gest tak mnie poruszył, że pewnie do końca życia mu nie zapomnę....

Ty albo żadna[bookLink]4981553|Ty albo żadna[/bookLink]

Ty albo żadna[bookLink]4981553|Ty albo żadna[/bookLink]

 [bookCover]4981553|Ty albo żadna[/bookCover]