23.04.2021, piątek

Pamiętniczku, drogi powierniku mojej codzienności,

Dzisiaj Światowy Dzień Książki i nasz, czytelników. Plan na dziś to oczywiście spędzenie miłego wieczoru z lekturą jak niemal codziennie, wybranie z synem kolejnej przygody, która nas wciągnie w kolejną wspaniałą podróż. Prócz stałych rytuałów miałam w planie wybranie się po coś nowego dla siebie i syna, ale zamiast tego wpadł mi do głowy inny pomysł... Porządki. Zrobimy przegląd naszych małych domowych biblioteczek, wybierzemy książki, które już znamy na wylot i spakujemy do kartonu. Poszukamy miłośnika naszych papierowych przyjaciół, który nie ma możliwości żeby odwiedzać księgarnie i kupować dla siebie coś nowego a w tych ciężkich czasach pandemii ma utrudniony dostęp do bibliotek miejskich i szkolnych i oddamy w jego ręce nasze małe skarby. Sama wiem jak w tym czasie książki pomagają nam odwodząc nas od ciężkiej rzeczywistości i w przetrwaniu choćby domowej nudy umilając popołudnia czy wieczory. Taki to mój plan na dziś.
Więc, pamiętniczku, kończę na tym swój wpis bo dużo pracy przede mną z przyjemną myślą, że może umilę komuś ciężki czas.

23.04.2021, piątek

Pamiętniczku, drogi powierniku mojej codzienności,

Dzisiaj Światowy Dzień Książki i nasz, czytelników. Plan na dziś to oczywiście spędzenie miłego wieczoru z lekturą jak niemal codziennie, wybranie z synem kolejnej przygody, która nas wciągnie w kolejną wspaniałą podróż. Prócz stałych rytuałów miałam w planie wybranie się po coś nowego dla siebie i...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

23 kwietnia 2021
11:49
Dzisiaj przedostatni piątek miesiąca. Imieniny Jerzego, Wojciecha i Ilony. Rocznica umieszczenia pierwszego filmu w serwisie YouTube, z ogrodem zoologicznym w San Diego w tle. Narodowy Dzień Niepodległości w Turcji. I Światowy Dzień Książki.
Za sprawą pandemii dni tygodnia przestały mieć dla mnie tak duże znaczenie. Nie znam żadnego Jurka ani Wojtka. Na YouTube chętniej niż słonie oglądam filmy instruktażowe ze składania chleba na zakwasie. Może i chętnie bym odwiedziła Stambuł i Ankarę… ale to ostatnie dzisiejsze święto jest mi najbliższe. Dzięki książkom codziennie przenoszę się w odległe zakątki czasu i przestrzeni. Poznaję codzienność kultur, które są mi nieznane. Przeżywam wzloty i upadki bohaterów i anty-bohaterów. Dopinguję im, rozpamiętuję, opłakuję i wzruszam. Próbuję rozwikłać ich zagadki. Tylko w ciągu ostatniego miesiąca podróżowałam między Londynem a Hollywood z Rose, Elise i Constance, które w końcu zdobyły się na „Wyznanie”. Wspierałam Marinę w starciu z doktor Swenson wśród puszczy amazońskiej (nie wychodząc ze „Stanu zdumienia”), a Olgę w więzieniu czterech ścian przeżywającą mroczny „Czas porzucenia”. Nieprzespane noce spędzałam w „Domu sióstr”, próbując rozszyfrować koligacje i zagadki sprzed lat. Przeczesywałam mokradła w poszukiwaniu miejsca, „Gdzie śpiewają raki”, zbierając przepiękne pióra do ptasiej kolekcji dzielnej Kyi. Obserwowałam „Japonię oczami kobiet”, która wcale nie jest tak piękna, jak kwiaty w pudełku. A dziś wyciskam pomarańcze, powoli obserwując przebieg pozornie niewyróżniającego się niczym przyjęcia, którego „Dziedzictwo” może przynieść wiele zwrotów akcji…
Ostatni rok był niemałą rewolucją w życiu większości ludzi. Nawet jeśli pandemia (szczęśliwie) nie dotknęła mnie bezpośrednio, to pokazała, że nic nie jest trwałe, że życie może zmieniać się z dnia na dzień jak w kalejdoskopie, burząc nawet te najpewniejsze plany. Pozwoliła też dostrzec najważniejsze wartości i docenić tych, którzy wciąż są obok, mimo trudności w utrzymaniu kontaktów. Przez ten rok jeszcze częściej niż zazwyczaj towarzyszyły mi książki. To one stały się główną odskocznią, wehikuł czasu i narzędziem do teleportacji – w czasach, kiedy nagle bilet samolotowy i paszport stały się nieosiągalne. Pomimo zamknięcia w domu i ograniczeń mogłam poczuć tę wolność i skierować swoje myśli z dala od napływających z każdego kierunku niepokojących informacji. Książka stała się kołem ratunkowym. Dlatego świętuję niemal każdego dnia, a dzisiaj szczególnie, w ten sam sposób: wracam do lektury.

23 kwietnia 2021
11:49
Dzisiaj przedostatni piątek miesiąca. Imieniny Jerzego, Wojciecha i Ilony. Rocznica umieszczenia pierwszego filmu w serwisie YouTube, z ogrodem zoologicznym w San Diego w tle. Narodowy Dzień Niepodległości w Turcji. I Światowy Dzień Książki.
Za sprawą pandemii dni tygodnia przestały mieć dla mnie tak duże znaczenie. Nie znam żadnego Jurka ani Wojtka....

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Światowy Dzień Książki. No i co z tego? W sensie: kogo to obchodzi, tu gdzie jestem. Matko, pewnie nawet nie wiedzą, że jest taki dzień i że przypada on akurat dzisiaj. Polityka, koronawirus, polityka, koronawirus... i tak do porzygu.

Książki?! Jakie tam, Panie, ksiażki. Kto w ogóle i po co czyta? Książkę czytasz? Chyba nie masz co robić. Gdzie, do diaska, podziało się te 40% czytających? Może pochowali się i czytają w domu, całkiem jak ja. Może zwyczajnie się z tym nie afiszują. Jak ukryte w drewnie korniki? Cichutko, powoli i wytrwale żłobią korytarze w słowach i zwiększają masę światowego czytania. No nie wiem...

Światowy Dzień Książki - dobrze że chociaż tego nikt nie chce jeszcze zawłaszczyć i przerobić na jakieś patrio-wyznaniowe-obchody. Przynajmniej poczytać można w spokoju. I mam zamiar z tej możliwości skorzystać. Będę czytał. Będę czytał, dopóki wolno i dopóki mogę!

Najpierw zrobię, co swoje. W zamian za możliwość kontynuacji mojego żywota sprzedam kolejną jego cząstkę. Złożę codzienną ofiarę bałwanowi kapitalizmu. Później stąd odejdę. Odejdę i będę czytał. Tak właśnie to rozegram. Myślę, że to dobry plan.
Wyłączę telefon. Zasiądę wygodnie i będę czytał. Dokąd oczy pozwolą. Wysunę się z tego świata. Delikatnie i niezauważalnie. Pójdę gdzieś indziej, do innego wymiaru (ha, może tam, gdzie na niebie wiszą dwa księżyce) i tam będę świętował Dzień Książki. Z książką w sobie. Tak. Myślę, że to dobry plan na Światowy Dzień Książki.

Światowy Dzień Książki. No i co z tego? W sensie: kogo to obchodzi, tu gdzie jestem. Matko, pewnie nawet nie wiedzą, że jest taki dzień i że przypada on akurat dzisiaj. Polityka, koronawirus, polityka, koronawirus... i tak do porzygu.

Książki?! Jakie tam, Panie, ksiażki. Kto w ogóle i po co czyta? Książkę czytasz? Chyba nie masz co robić. Gdzie, do diaska, podziało się te...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Z pamiętnika Miauderyka XVI herbu Srebrny Szpon - 23 piskletnia 2021

Południe
To tysiąc sto czterdziesty ósmy dzień mojego uwięzienia. Dwudziesty trzeci piskletnia, albo kwietnia, jak nazywają ten szlachetny miesiąc ci dwunożni idioci. Pisklecień się kończy, a oni nie wyjedli żadnej chrupiącej sikorki z dziupelki w wiśni za oknem. Zachwycają się tylko białymi botanicznymi farfoclami na owej wiśni. Chore priorytety. Cierpię. Wyszli gdzieś dziś w tych swoich głupich maseczkach. Może dziś uda mi się uciec?

Wieczór
Nie udało się uciec, więc przynajmniej rozszarpałem rolkę papieru toaletowego. Wrócili, cali podekscytowani. Wnieśli karton książek, a oprócz tego dwa stosy ustawili na blacie.
- Jesteśmy, Puszku! Kiciuś tęsknił? - powiedziała moja oprawczyni. Jam jest Miauderyk XVI herbu Srebrny Szpon, nie żaden "Puszek"!
- Wypuśćcie mnie, o legioniści sił zła! - zawołałem stojąc w drzwiach.
- Co tak przy drzwiach miauczysz, koteł? Wypuścić kotełka?
O dziwo, wypuściła! Wolność! Wolność! Wyszedłem na trawę. Zerknąłem za siebie, by upewnić się, czy to nie podstęp. Drzwi zamknęły się. Przez lufcik dostrzegłem, że oprawcy rozsiedli się na kanapie z kocem i wyciągnęli książki z pudła. Jakie piękne pudełko! Niesamowite! Chętnie bym się tak do niego przymierzył... tak tylko spróbować, jak pasuje szlachetny kot do pudełka.
- Wpuśćcie mnie, nikczemni dozorcy kociego więzienia!
- Zmienił zdanie, wpuszczę go. Bez końca będzie miauczał.
Otwarła. Wszedłem z dumnie uniesionym ogonem, unikając wzroku kobiety. Zajrzałem do pudełka. Cudownie puste. Zwinnie wskoczyłem. Wyborne miejsce do spędzania czasu! Kapitalne! Dwunożni wrócili na kanapę. Przeglądają książki.
- Ile masz z autografem? Ja dwie.
Dziś nie udało mi się wydostać z ludzkiego więzienia. Ale musiałem dać jasny sygnał, że nie godzę się na sytuację. Wyszedłem z pudełka. Położyłem po sobie uszy, nastroszyłem sierść i przegalopowałem przez przedpokój, po czym zawróciłem i wskoczywszy pełnym pędem na blat, zrzuciłem stosy książek. To ich nauczy.

Z pamiętnika Miauderyka XVI herbu Srebrny Szpon - 23 piskletnia 2021

Południe
To tysiąc sto czterdziesty ósmy dzień mojego uwięzienia. Dwudziesty trzeci piskletnia, albo kwietnia, jak nazywają ten szlachetny miesiąc ci dwunożni idioci. Pisklecień się kończy, a oni nie wyjedli żadnej chrupiącej sikorki z dziupelki w wiśni za oknem. Zachwycają się tylko białymi botanicznymi...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Pamiętniczku,
Dzisiejszy dzień masz zapamiętać wyjątkowo dobrze! Za oknem leje jak z cebra, zimno, więc kocyk pluszowy-różowy jak najbardziej na miejscu. Herbata, włochaty kot Harry na kolanach, kanapa nieduża acz wygodna. Widok z niej jedynie słuszny, czyli na plakat 'mól książkowy" Pana Lisa i te półki... pełne realizmu magicznego, klasycznie pięknych tekstów, krzykliwych okładek nowości, dowodów sławy noblistek i noblistów. Lubię to. Niech leje, niech ulewa nie wypuści mnie z domu aż do... no powiedzmy do 16.00! Potem ciąg dalszy corocznego rytuału świętowania Światowego Dnia Książki, czyli wizyta w księgarni! Taka rozpusta dziś będzie, że ho ho! Tradycyjnie, matka-polonistka wyposaży w książki całą rodzinę. Mąż coś napomniał, że nowy Severski by się przydał, syn te mangi swoje zbiera (no trudno się mówi, może mu się zmieni), córcia skończyła nowego Pottera i świat literatury musi się bardzo postarać, by sięgnęła po tzw. "coś" - mamo, nie mam co czytać, musimy "coś" kupić! Jak ja to kocham!
Pamiętniczku, uciekam zatem do książki z czerwoną okładką (ten moj ulubiony kolor, wyzwanie czytelnicze na kwiecień od lubimyczytać i Ishiguro...), a potem pędem po nowe literackie marzenia!

Pamiętniczku,
Dzisiejszy dzień masz zapamiętać wyjątkowo dobrze! Za oknem leje jak z cebra, zimno, więc kocyk pluszowy-różowy jak najbardziej na miejscu. Herbata, włochaty kot Harry na kolanach, kanapa nieduża acz wygodna. Widok z niej jedynie słuszny, czyli na plakat 'mól książkowy" Pana Lisa i te półki... pełne realizmu magicznego, klasycznie pięknych tekstów, krzykliwych...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

23 kwietnia 2021, piątek

Drogi pamiętniku,
W końcu piątek, słoneczny piątek. A do tego dziś obchodzony jest Światowy Dzień Książki. Tak sobie myślę, że to także Twoje święto bo w końcu jesteś moją codzienną książką, w której spisuje swoje myśli. Tak bardzo chciałabym wiedzieć jak chciałbyś uczcić ten dzień. Dobrze wiesz, że jesteś jak moja najlepsza przyjaciółka, wiesz o mnie wszystko. Na Twoich kartkach spisuje wszystkie moje troski i problemy i w dzień Twojego święta chciałabym Ci sprawić jakąś przyjemność. Może nowa okładka? Albo rysunek dodany do dzisiejszego wpisu? Och, gdybyś tylko mógł odpowiedzieć na moje pytania...
*na kartce nagle pojawiają się słowa*
"Witaj Justyno! Znamy się już szmat czasu i dziękuję Ci za zaufanie i powierzanie swoich najskrytszych tajemnic. Zastanawiasz się jak uczcić Światowy Dzień Książki? Wiem, że ostatnio masz mało czasu na czytanie, dlatego dzisiaj postaraj się odprężyć, odpocząć, usiąść na fotelu z lampką wina i książką. Przecież wiem jak bardzo to lubisz. Zrób to dla mnie. Po prostu oddaj się książce, przenieś się do innego świata."
Och Pamiętniku! to niesamowite, że się do mnie odezwałeś. Jak magiczny jest dzisiaj dzień, że sprawił taki cud! Dziękuje Ci bardzo! Oczywiście zastosuję się do Twoich wskazówek! Na pewno spędzę dziś wieczór z książką :) Myślę, że dobrym pomysłem będzie również przejrzenie biblioteczki i oddanie starych książek do domów dziecka w okolicy, dzieci na pewno się ucieszą.
Pamiętniku- wszystkiego najlepszego dla Ciebie i wszystkich Książek na świecie!
Do usłyszenia już jutro!

23 kwietnia 2021, piątek

Drogi pamiętniku,
W końcu piątek, słoneczny piątek. A do tego dziś obchodzony jest Światowy Dzień Książki. Tak sobie myślę, że to także Twoje święto bo w końcu jesteś moją codzienną książką, w której spisuje swoje myśli. Tak bardzo chciałabym wiedzieć jak chciałbyś uczcić ten dzień. Dobrze wiesz, że jesteś jak moja najlepsza przyjaciółka, wiesz o...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

23 kwietnia 2021, piątek

Wciąż tkwimy w tej malignie bez wyjścia. Odchodząc od zmysłów poszukujemy transcendentalnej utopii, która ponagli nas do wydostania z okowów aberracji. Ogarnięty beznadzieją gryzę się z myślami. Jedynym rozwiązaniem, by dać upust frustracji jest zakup książki.

23 kwietnia 2021, piątek

Wciąż tkwimy w tej malignie bez wyjścia. Odchodząc od zmysłów poszukujemy transcendentalnej utopii, która ponagli nas do wydostania z okowów aberracji. Ogarnięty beznadzieją gryzę się z myślami. Jedynym rozwiązaniem, by dać upust frustracji jest zakup książki.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

23.04.2021,Piątek
Odwiedziłam dziś bibliotekę. Mam nowe zapasy :).Co by tu dzisiaj...

23.04.2021,Piątek
Odwiedziłam dziś bibliotekę. Mam nowe zapasy :).Co by tu dzisiaj...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

23 kwietnia 2021

Drogi Pamiętniku!

Ujrzawszy wczoraj w supermarkecie "Wichrowe wzgórza" Bronte, łakomie sięgnęłam ręką do półki.

Powiadają, że nie należy oceniać książki po okładce, ale naprawdę nie mogłam się oprzeć. Elegancka, mieniąca się metalicznym połyskiem strona tytułowa, która została ozdobiona polnymi kwiatami, przyciągnęła mnie, jak srokę błyskotki.

Po zarwaniu CAŁEJ (!) nocy na czytaniu, pisząc teraz te słowa, literki nie tylko tańczą mi przed oczami, ale również pióro drży w dłoni od nadmiaru emocji. Ileż w niej namiętności, ileż nienawiści!

Doprawdy, okładka nie mogła różnic się bardziej od ducha powieści. Jak się mają sympatyczne kwiaty do ponurych wrzosowisk?! Sam Heathcliff byłby oburzony!

Korzystając z tego, że dzisiaj jest Światowy Dzień Książki, dodam od razu opinię o "Wichrowych wzgórzach" w serwisie Lubimy czytać.pl. Niech inni użytkownicy przekonają się o kunszcie Bronte. Niech owinie ich przeszywające zimno z wrzosowisk... Brrr!

A potem?
Potem zacznę czytać kolejną książkę! Czy może być lepszy plan dla ksiażkoholika?

23 kwietnia 2021

Drogi Pamiętniku!

Ujrzawszy wczoraj w supermarkecie "Wichrowe wzgórza" Bronte, łakomie sięgnęłam ręką do półki.

Powiadają, że nie należy oceniać książki po okładce, ale naprawdę nie mogłam się oprzeć. Elegancka, mieniąca się metalicznym połyskiem strona tytułowa, która została ozdobiona polnymi kwiatami, przyciągnęła mnie, jak srokę...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

23 kwietnia 2021
Drogi Pamiętniku, mam dosyć tego remontu.
Gdybym wiedział ile będzie roboty, to nigdy bym się za to nie zabrał.
Sąsiedzi przestali mówić "dzień dobry", żona marudzi - "ile to jeszcze będzie trwało? Wszystko białe od tynku". Istny koszmar. Gdyby tak zostawić to wszystko i wrócić do mamusi?! - Nie! Z deszczu pod rynnę. Ej byłbym zapomniał, dziś jest Światowy Dzień Książki i Praw Autorskich! Co to, to nie... Zostawiam wiadra, kleje i wałki. Będę dzielny, zniosę narzekanie żony i sąsiadów - jeden dzień remontu dłużej nikogo nie zbawi. Biegnę zapakować książkę i jadę do lasu.
Cisza, spokój, ja i mój zaczarowany świat - doskonały pomysł na świętowanie.
Do jutra mój pamiętniku.

23 kwietnia 2021
Drogi Pamiętniku, mam dosyć tego remontu.
Gdybym wiedział ile będzie roboty, to nigdy bym się za to nie zabrał.
Sąsiedzi przestali mówić "dzień dobry", żona marudzi - "ile to jeszcze będzie trwało? Wszystko białe od tynku". Istny koszmar. Gdyby tak zostawić to wszystko i wrócić do mamusi?! - Nie! Z deszczu pod rynnę. Ej byłbym zapomniał, dziś jest Światowy...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej