Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

PachnaceStrony
anka89100
Sylwia
madeleine
Effie

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

PachnaceStrony
anka89100
Sylwia
madeleine
Effie

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Gdybym mogła spędzić wigilijny wieczór jak i gdzie chcę to na pewno spełniłbym swoje marzenie. Co prawda wymagałoby to najpierw wygrania jakieś loterii ale co tam, pomarzyć można. Najpierw zabrałabym męża na biegun aby oglądać pingwiny w swoim naturalnym środowisku. Zimny i mroźny krajobraz przetkany małymi czarno-białymi ptakami sprawiłby mi wiele radości. Poczułabym się jak w bajce. Zaraz po pingwinach pognalibyśmy na tropikalne wyspy. Mąż nie znosi zimna więc ta część byłaby dla niego. Wśród szaleńczej muzyki bębnów i blasku gwiazd moglibyśmy się wyszaleć i naładować akumulatory.

Gdybym mogła spędzić wigilijny wieczór jak i gdzie chcę to na pewno spełniłbym swoje marzenie. Co prawda wymagałoby to najpierw wygrania jakieś loterii ale co tam, pomarzyć można. Najpierw zabrałabym męża na biegun aby oglądać pingwiny w swoim naturalnym środowisku. Zimny i mroźny krajobraz przetkany małymi czarno-białymi ptakami sprawiłby mi wiele radości. Poczułabym się...

Naprawdę uwielbiam moją szaloną rodzinkę, jednak kiedy kultywujemy coroczną tradycję wielkiego świątecznego goszczenia się nawzajem jako osoba wysoko wrażliwa czuje się trochę tym Bożym Narodzeniem przebodźcowana. Najpierw dwie Wigilie: u rodziców i teściów, a w kolejne dni świąt odwiedzanie dalszej rodziny a także pojmowanie jej u siebie bo "przecież święta są takie rodzinne!". Dla mnie to za duzo wrazen- hałas, harmider, przygotowania, stresujące pytania wszystkich cioć, strach czy na pewno przygotowany przeze mnie obiad będzie dobrze przyjęty, czy prezenty trafione i czy na pewno umywalka w łazience nie zdążyła się zabrudzić od czasu wielkich przedświątecznych porządków. Magia Świąt pryska. Dlatego ja w końcu bez wyrzutów sumienia mogę spędzić moje wymarzone święta- bez presji idealnie czystego domu, wymyślania prezentów, planowania gotowania. Tylko, ja mój mąż, nasz synek i nasza milosc- wtuleni w siebie na własnej kanapie słuchamy kolęd, rozmawiamy, cieszymy się bliskością i wspólnym czasem zatrzymanym na chwilę w pędzie codzienności. Dla mnie takie właśnie święta-intymne bliskie przeżywane głównie emocjami, uczuciami i sercem zmaiast domem wyszorowanym na wysoki polysk i rodzinnymi objazdami- są idealne.

Naprawdę uwielbiam moją szaloną rodzinkę, jednak kiedy kultywujemy coroczną tradycję wielkiego świątecznego goszczenia się nawzajem jako osoba wysoko wrażliwa czuje się trochę tym Bożym Narodzeniem przebodźcowana. Najpierw dwie Wigilie: u rodziców i teściów, a w kolejne dni świąt odwiedzanie dalszej rodziny a także pojmowanie jej u siebie bo "przecież święta są takie...

Palma poszła, o tam!
Choinka uciekła już w las.
Stokrotki schowały się w piach,
a storczyki zakwitły ot, tak.
Nie chcę spędzać tego dnia z nimi.
Z tymi nielicznymi uciekającymi.
Ten dzień spędzę z rodziną, którą kocham tak,
jak, kiedy spotykamy się, a ona mówi wspak.
W ten wieczór będę z nimi ja,
Będziemy razem, niczym Oni i ja.
Ukryci pod dachem z gwiazd,
ale coś te gwiazdy zasłania.
Ta palma, o tam!

Palma poszła, o tam!
Choinka uciekła już w las.
Stokrotki schowały się w piach,
a storczyki zakwitły ot, tak.
Nie chcę spędzać tego dnia z nimi.
Z tymi nielicznymi uciekającymi.
Ten dzień spędzę z rodziną, którą kocham tak,
jak, kiedy spotykamy się, a ona mówi wspak.
W ten wieczór będę z nimi ja,
Będziemy razem, niczym Oni i ja.
Ukryci pod dachem z gwiazd,
ale coś te...

Moim marzeniem byłaby wielka rodzinna kolacja. Taka, która połączyłaby dwie rodziny. Podczas której obie babcie mogą usiąść ze sobą jako przyjaciółki, każda mając przy sobie swoje dzieci. Gdzie moi rodzice mogliby czuć braterską i siostrzaną miłość i dzielić się ze sobą radością. W której dookoła stołu gonią się roześmiane dzieciaki, młodzież żywo dyskutuje, a babcie przyglądają się wszystkiemu z uśmiechem na twarzy. Oczami wyobraźni widzę też wielką pachnącą choinkę, pod którą w stercie prezentów każdy znajdzie upominek dla siebie. Głośny śpiew całej rodziny jak przed laty, wspólny spacer, lepienie bałwana, bitwa na śnieżki. Wspomnienia tych, których już z nami nie ma. Miłość, radość i spokój w sercach.

Moim marzeniem byłaby wielka rodzinna kolacja. Taka, która połączyłaby dwie rodziny. Podczas której obie babcie mogą usiąść ze sobą jako przyjaciółki, każda mając przy sobie swoje dzieci. Gdzie moi rodzice mogliby czuć braterską i siostrzaną miłość i dzielić się ze sobą radością. W której dookoła stołu gonią się roześmiane dzieciaki, młodzież żywo dyskutuje, a babcie...

Żyjemy w ciągłym biegu. Ciągle jesteśmy zapracowani, nie mamy czasu na odpoczynek, ciągle się spieszymy. Tak wygląda rzeczywistości większości z nas w tym i moja. Praca, dom, dziecko i ciągły brak czasu to znak rozpoznawczy XXI wieku.
Święta to ppwinien być czas odpoczynku i wspólnego świętowania. Ale rzeczywistość jest znacznie inna - jeszcze więcej pracy, jeszcze mniej czasu i jeszcze więcej nerwów i stresu. Dlatego Święta chciałabym spędzić nie w domu z rodziną, a w jakimś małym domku, w górach czy nad morzem z przyjaciółkami ze studiów - Ewą, Marysią, Iwoną i Majką. Po studiach nasze drogi się rozeszły, kontakt mamy już sporadyczny i głównie telefoniczny dlatego bardzo miło by było choć jeden dzień go odnowić. Spędziłybyśmy go na opowiadaniu co u kogo słychać i wspominaniu dawnych czasów. Bez pośpiechu, nerwów i stresu. To by dopiero były niezapomniane święta.

Żyjemy w ciągłym biegu. Ciągle jesteśmy zapracowani, nie mamy czasu na odpoczynek, ciągle się spieszymy. Tak wygląda rzeczywistości większości z nas w tym i moja. Praca, dom, dziecko i ciągły brak czasu to znak rozpoznawczy XXI wieku.
Święta to ppwinien być czas odpoczynku i wspólnego świętowania. Ale rzeczywistość jest znacznie inna - jeszcze więcej pracy, jeszcze mniej...

Jeśli mogłabym zaplanować sobie ten jeden, wyjątkowy, świąteczny dzień w roku, to chciałbym go spędzić z moją najlepszą przyjaciółką. Niestety nie jest to takie proste ze względu na ponad 2tys. kilometrów, które nas dzieli. Zawsze jakoś to było, mamy Internet, ponadto widywałyśmy się dwa razy w roku, a teraz nasze życie obróciło się do góry nogami. Niestety . Nie widziałyśmy się od prawie roku, dlatego wymarzone święta to właśnie te w jej towarzystwie, z jej uśmiechem na twarzy i każdym bawiącym mnie do łez słowem. Ten jeden dzień wystarczyłby mi w zupełności, żeby poczuć na nowo to jak bardzo jesteśmy sobie bliskie. Nie potrzebuję gwiazki z nieba, czy innych nierealnych pragnień. Wystarczyłby mi jeden jedyny dzień z najcudowniejszą osobą jaką w życiu poznałam. Podobno w święta marzenia się spełniają, możliwe jest wszystko, jeszcze w to wierzę. To mógłby być nie tylko najlepszy dzień w roku, ale nawet w życiu. A miejsce, w którym miałybyśmy się spotkać? Nie ma w tym przypadku znaczenia. Ważne że RAZEM.

Jeśli mogłabym zaplanować sobie ten jeden, wyjątkowy, świąteczny dzień w roku, to chciałbym go spędzić z moją najlepszą przyjaciółką. Niestety nie jest to takie proste ze względu na ponad 2tys. kilometrów, które nas dzieli. Zawsze jakoś to było, mamy Internet, ponadto widywałyśmy się dwa razy w roku, a teraz nasze życie obróciło się do góry nogami. Niestety . Nie...

Ten rok jest wyjątkowy. Co raz więcej ludzi z naszego otoczenia choruje a niektórzy odchodzą. Nikt nie wie, czy w tym roku zasiądzie z rodziną do wigilijnego stołu. Apokalipsa dzieje się tu i teraz. Dlatego z sentymentem wspominam beztroskę magicznych świąt z dzieciństwa, gdy wierzyłam w Gwiazdora, wypatrywałam pierwszej gwiazdki i zachwycałam się blaskiem choinki. I właśnie z tymi Bliskimi chciałabym jeszcze raz się spotkać, poczuć tę bliskość i miłość, spokój i bezpieczeństwo. Wrócić do czasu, gdy dom był rodzinnym domem a zgromadzeni przy stole ludzie - rodziną. Gdy wszystko pachniało piernikiem, grzybami i pomarańczami. Znów przełamać się opłatkiem z tymi, których częścią byłam. O takim spotkaniu marzę...

Ten rok jest wyjątkowy. Co raz więcej ludzi z naszego otoczenia choruje a niektórzy odchodzą. Nikt nie wie, czy w tym roku zasiądzie z rodziną do wigilijnego stołu. Apokalipsa dzieje się tu i teraz. Dlatego z sentymentem wspominam beztroskę magicznych świąt z dzieciństwa, gdy wierzyłam w Gwiazdora, wypatrywałam pierwszej gwiazdki i zachwycałam się blaskiem choinki. I...

Zaszyłabym się z mężem o przyjaciółmi w chatce w samym środku lasu. Najlepiej jakby było ogrom śniegu wokół. Zapalilibyśmy mnóstwo świec, ogień w kominku, a na siebie byśmy zakładali grube setery i dresowe spodnie, do tego grube puchowe skarpety. Siedzielibyśmy w domku przez większość świąt i rozmawiali, grali w planszówki, oglądali filmy. Co jakiś czas poszlibyśmy na spacer, żeby rozprostować nogi i zaczerpnąć świeżego powietrza. Tak. To moje wymarzone święta i mam szczerą nadzieje, że kiedyś tak je spędzę.

Zaszyłabym się z mężem o przyjaciółmi w chatce w samym środku lasu. Najlepiej jakby było ogrom śniegu wokół. Zapalilibyśmy mnóstwo świec, ogień w kominku, a na siebie byśmy zakładali grube setery i dresowe spodnie, do tego grube puchowe skarpety. Siedzielibyśmy w domku przez większość świąt i rozmawiali, grali w planszówki, oglądali filmy. Co jakiś czas poszlibyśmy na...