Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

DariMari
Sharra
Meliana
vaapku
Cruella

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

DariMari
Sharra
Meliana
vaapku
Cruella

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Chyba najczęściej zdarza mi się kłamać w chwili, kiedy ktoś ode mnie czegoś chce, a ja jestem zbyt leniwa i wole zrobić coś innego. Mówię wtedy: "jestem zajęta, nie mogę" albo "musze się uczyć, ale może następnym razem". Zazwyczaj jednak tego następnego razu nigdy nie ma :P

Chyba najczęściej zdarza mi się kłamać w chwili, kiedy ktoś ode mnie czegoś chce, a ja jestem zbyt leniwa i wole zrobić coś innego. Mówię wtedy: "jestem zajęta, nie mogę" albo "musze się uczyć, ale może następnym razem". Zazwyczaj jednak tego następnego razu nigdy nie ma :P

Kilka moich najczęściej powtarzanych kłamstw, z których niektóre są już tak powszechne, że stały się tematem żartów w domu:
1. Mamo, nie wiem, kto zjadł twoje ptasie mleczko.
2. Mamo, to twój syn zjadł te słodycze. Widziałam.
3. Tak, mamo. Jutro wezmę się za sprzątanie.
4. Nie martw się, mamo. Nie wydam już ani grosza na książki.
5. Taaaaa, te książki należą do taty.
6. Nie przypominam sobie, bym mówiła, że już nie kupię żadnych książek. :D

Kilka moich najczęściej powtarzanych kłamstw, z których niektóre są już tak powszechne, że stały się tematem żartów w domu:
1. Mamo, nie wiem, kto zjadł twoje ptasie mleczko.
2. Mamo, to twój syn zjadł te słodycze. Widziałam.
3. Tak, mamo. Jutro wezmę się za sprzątanie.
4. Nie martw się, mamo. Nie wydam już ani grosza na książki.
5. Taaaaa, te książki należą do taty.
6. Nie...

Najczęstsze kłamstwa, które powtarzam ciągną za sobą kolejne. Oto one:
1. Nie wejdę do tej księgarni, bo w domu mam jeszcze 3 nieprzeczytane książki więc póki co nie kupię nowych.
2. No dobra wejdę i tylko pooglądam.
3. Na pewno mają tu jakąś promocję!
4. Nie wejdę do żadnej księgarni, bo mam jeszcze 4 nieprzeczytane książki więc póki co nie kupię nowych.
...

Najczęstsze kłamstwa, które powtarzam ciągną za sobą kolejne. Oto one:
1. Nie wejdę do tej księgarni, bo w domu mam jeszcze 3 nieprzeczytane książki więc póki co nie kupię nowych.
2. No dobra wejdę i tylko pooglądam.
3. Na pewno mają tu jakąś promocję!
4. Nie wejdę do żadnej księgarni, bo mam jeszcze 4 nieprzeczytane książki więc póki co nie kupię nowych.
...

To, co mówił dr House – kłamią wszyscy jest jednak prawdą. Chyba nie ma osoby, która by nie skłamała nigdy w swoim życiu. Moje najczęstsze kłamstwo to "Zdzwonimy się" i "Właśnie miałam do ciebie zadzwonić". Najbardziej uniwersalne. Mówię je, żeby komuś nie było przykro, że nie mam na to czasu lub ochoty, że ktoś nie jest dla mnie aż tak bardzo ważny. Po prostu nie chcę nikogo urazić. Nie ma tu jednak dokładnego wskazania kto się ma odezwać, kiedy i kto do kogo ma zadzwonić. Wygląda na to, że faktycznie chcę utrzymać ten kontakt, więc jestem "usprawiedliwiona".

To, co mówił dr House – kłamią wszyscy jest jednak prawdą. Chyba nie ma osoby, która by nie skłamała nigdy w swoim życiu. Moje najczęstsze kłamstwo to "Zdzwonimy się" i "Właśnie miałam do ciebie zadzwonić". Najbardziej uniwersalne. Mówię je, żeby komuś nie było przykro, że nie mam na to czasu lub ochoty, że ktoś nie jest dla mnie aż tak bardzo ważny. Po prostu nie chcę...

Jak pisała Wisława Szymborska w wierszu „Niektórzy lubią poezję”:
„Nie licząc szkół, gdzie się musi i samych poetów, będzie tych osób chyba dwie na tysiąc.”
Wielka szkoda (naprawdę nie kłamię), że podobnej statystki nie można przenieść na grunt życia codziennego, gdzie dialog jako podstawowa metoda komunikacji interpersonalnej, obfituje niestety w kłamstwa i kłamstewka, niczym asfaltowa jezdnia w dziury po długiej, mroźnej zimie.
Mnogość sytuacji dnia codziennego co rusz stawia nas w niekomfortowym położeniu - kłamać czy nie kłamać? Szybko zmienić niewygodny temat zręcznie lawirując celem ominięcia bolesnej, trudnej dla nas prawdy, użyć argumentum ad personam, czy może z pokorą przyjąć na siebie odpowiedzialność za słowa i czyny, patrząc prosto w oczy rozmówcy zagrać w „otwarte karty”? Ile ludzi tyle postaw i opinii.
Z racji mojej pracy zawodowej codziennie stykam się z klientami, rozmowa z nimi polega nie tylko na moim doradztwie, ale i na wysłuchaniu osób i ich historii. Biorąc pod uwagę mój 40-godzinny tydzień pracy i natężenie osób w biurze oznajmiam, że najczęściej wypowiadanym przeze mnie kłamstwem jest jedno słowo: „rozumiem”.
Nie, nie rozumiem. Musiałbym spędzić z kimś niepomiernie więcej czasu, aniżeli pozwala mi na to krótka wizyta klienta w firmie i wypić co najmniej butelkę przysłowiowej wódki (bynajmniej znów nie kłamię), by kogoś choć wstępnie poznać. Dopiero usłyszenie historii życia i najważniejszych wydarzeń determinujących czyjś charakter i to kim jest, pozwalałoby wgryźć się choć częściowo w czyjąś osobowość, że nie byłoby nadużyciem skwitowanie czyjegoś zdania i zwierzeń natury osobistej krótkim „rozumiem”. Rozumiecie? Tylko bez kłamstw proszę!

Jak pisała Wisława Szymborska w wierszu „Niektórzy lubią poezję”:
„Nie licząc szkół, gdzie się musi i samych poetów, będzie tych osób chyba dwie na tysiąc.”
Wielka szkoda (naprawdę nie kłamię), że podobnej statystki nie można przenieść na grunt życia codziennego, gdzie dialog jako podstawowa metoda komunikacji interpersonalnej, obfituje niestety w kłamstwa i kłamstewka,...

Ale, że ja mam się podzielić swymi grzeszkami? Przecież mówię jedynie "szczerą prawdę"...
;D

Ale, że ja mam się podzielić swymi grzeszkami? Przecież mówię jedynie "szczerą prawdę"...
;D

- Kochanie, widziałaś gdzieś te babeczki, które ostatnio przyniosła moja mama?
- Nie, kotku, przecież wiesz, że jestem na diecie!
- Ale przecież mieszkamy sami, a ja ich na pewno nie zjadłem!
- To pewnie kot!
- Ale my nie mamy kota...
- Ale yyy wczoraj była u nas Mariola yyy z dziećmi i z yy kotem! To na pewno oni! :D
- ...

Przecież nie będę kłamać, że nie ma żadnej diety, jak przecież jest! Ba i to nie jedna - jedną się nie najem! ;)

- Kochanie, widziałaś gdzieś te babeczki, które ostatnio przyniosła moja mama?
- Nie, kotku, przecież wiesz, że jestem na diecie!
- Ale przecież mieszkamy sami, a ja ich na pewno nie zjadłem!
- To pewnie kot!
- Ale my nie mamy kota...
- Ale yyy wczoraj była u nas Mariola yyy z dziećmi i z yy kotem! To na pewno oni! :D
- ...

Przecież nie będę kłamać, że nie ma żadnej...

Najczęstsze kłamstwo? To to, kiedy okłamuję samą siebie - "Ostatni rozdział i idę spać".

Najczęstsze kłamstwo? To to, kiedy okłamuję samą siebie - "Ostatni rozdział i idę spać".

Każdy czasem kłamie. Ja także. Czasem dla wygody, żeby inni dali mi spokój, żeby myśleli, że nic się nie dzieje, że wszystko jest ok.
-Jak się czujesz?
-wspaniale.
albo
-Jadłaś coś?
-Jasne, cały obiad.
I tak w kółko. Kłamię, by oszczędzić mamie zmartwień i bólu. Żeby tata się nie denerwował i spał spokojnie. Okłamuję przyjaciół, chłopaka. w ten sposób kradnę też trochę siebie dla mnie samej. Mogę mieć swoje sekrety, choćby najbardziej błahe, które są tylko moje i nikogo więcej. Kiedy jeszcze kłamię? By uniknąć przykrych konsekwencji - dlaczego się spóźniłam do pracy, dlaczego nie odwiedziłam kogoś, z kim byłam umówiona. Kłamię, by ukraść czas, by coś zyskać.
W niektóre kłamstwa sama zaczynam wierzyć. O niektórych zdarzeniach opowiadam tak, jakby wydarzyły się naprawdę (np w jaki sposób zdobyłam bliznę na palcu w dzieciństwie- mama dalej nie wie, że spadłam z drzewa). I to małe kłamstewko to akurat przykład kłamanie ze strachu;)
Czasem okłamuję też innych, by nie sprawiać im przykrości, by poczuli się lepiej, by byli trochę bardziej szczęśliwi.
No cóż. Kłamstwo to mój ulubiony grzech.

Każdy czasem kłamie. Ja także. Czasem dla wygody, żeby inni dali mi spokój, żeby myśleli, że nic się nie dzieje, że wszystko jest ok.
-Jak się czujesz?
-wspaniale.
albo
-Jadłaś coś?
-Jasne, cały obiad.
I tak w kółko. Kłamię, by oszczędzić mamie zmartwień i bólu. Żeby tata się nie denerwował i spał spokojnie. Okłamuję przyjaciół, chłopaka. w ten sposób kradnę też trochę...