Bardzo dziękuję za wyróżnienie :)

Bardzo dziękuję za wyróżnienie :)

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

Goga
Caryca
Kaszydo
Aradeth
snowdrop

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

Goga
Caryca
Kaszydo
Aradeth
snowdrop

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Patrząc na niego, nigdy nie domyśliłbyś się kim jest. Przystojny, młody, zawsze uśmiechnięty, cechował się inteligencją, wrażliwością i sympatycznym, ujmującym sposobem bycia. Wszyscy mieli go za niezwykle uprzejmego chłopca, zbuntowanego marzyciela, wyczulonego na cudzą krzywdę, występującego przeciw dyskryminacji, odważnego i dumnego. Nie mogli mieć pojęcia, że po skończonych zajęciach ów młodzieniec wraca samotnie do domu, zjeżdzając windą na sam dół, głęboko do swego mrocznego, ponurego królestwa. Patrzy w lustro ze łzami w czerwonych oczach, dotykając ran po wyrwanych skrzydłach, myśląc o utraconej miłości, swoim odwiecznym pragnieniu wolności i rozpaczliwej nadziei na zmiany.

Patrząc na niego, nigdy nie domyśliłbyś się kim jest. Przystojny, młody, zawsze uśmiechnięty, cechował się inteligencją, wrażliwością i sympatycznym, ujmującym sposobem bycia. Wszyscy mieli go za niezwykle uprzejmego chłopca, zbuntowanego marzyciela, wyczulonego na cudzą krzywdę, występującego przeciw dyskryminacji, odważnego i dumnego. Nie mogli mieć pojęcia, że po...

Uff, jestem godzinę przed czasem. Może dzisiaj wszystko wyjdzie tak jak powinno. Bądź co bądź, muszę jeszcze odebrać dzieciaki ze szkoły, pójść na zakupy i posprzątać mieszkanie. Eh, takie życie w tym systemie. Wczoraj jak tu przyszedłem o 7:45, czyli dalej z 15 minutami zapasu, to już takie kolejki były, że szkoda gadać. No i jeszcze miny tych ludzi… O, widzę że już 2 osoby czatują pod rejestracją. Ciekawe od której…
- Dzień dobry, kto ostatni? – spytałem towarzyszy niedoli.
- Ta Pani – odrzekł triumfalnie łysy pan w okularach. Cóż, ma do tego prawo. Też bym się puszył gdybym był pierwszy. Może uda mu się w miarę sprawnie wszystko załatwić.

- Następny!
- Dzień dobry Pani Grażynko – zagaiłem przymilnie.
- Bez tych poufałości panie, za kogo pan się uważa? Pokój 33, proszę tam czekać.
- Tak, tak, przepraszam drogą Panią.
Chyba rzeczywiście na zbyt wiele sobie pozwoliłem.

Nie najgorszy dostałem ten przydział. Co prawda i tak już czekam godzinę, ale Jacek opowiadał, że rekordowo miał zmarnowane 4 godziny. Biedny chłopina musiał zostać do 22… O, ktoś puka, nareszcie!
- Proszę wejść. Przepraszam, ale z karty wynika, że był Pan umówiony na godzinę temu? Prosz… - przerwano mi niegrzecznie.
- Niechże mnie Pan nie wkurza. Ledwo chłop wejdzie, a już mu się ktoś pulta. Ważne sprawy miałem.
- Rozumiem, niech drogi Pan się nie denerwuję. Po prostu będę dziś musiał zrobić nadgodziny...
- I do mnie te pretensje? Było się uczyć i zdobyć jakiś szacowny zawód! A że pan pewno leń i nieuk, to masz Pan – lekarzem żeś został i czekać musisz... No, ale przejdźmy do rzeczy. Gardło mnie boli, a poza tym ile mam czekać na kawę?!

Uff, jestem godzinę przed czasem. Może dzisiaj wszystko wyjdzie tak jak powinno. Bądź co bądź, muszę jeszcze odebrać dzieciaki ze szkoły, pójść na zakupy i posprzątać mieszkanie. Eh, takie życie w tym systemie. Wczoraj jak tu przyszedłem o 7:45, czyli dalej z 15 minutami zapasu, to już takie kolejki były, że szkoda gadać. No i jeszcze miny tych ludzi… O, widzę że już 2...

Janusza, przez kolegów nazywany "Misio", nie dało się przeoczyć. Przy konkretnym wzroście, potężnej budowie ciała i gęstej brodzie bliżej mu było do niedźwiedzia niż słodkiego misia. Górował nad większość ludzi a ci czuli się przy nim nieswojo, wręcz przytłoczoni. Dzisiaj zgodziłem się podrzucić go do domu a on w ramach podziękowania zaprosił mnie na herbatę. Zauważyłem na półkach sporą kolekcje gier na konsole. Mnóstwo napakowanych akcją strzelanek, horrorów, wyścigów… Wymarzona kolekcja każdego faceta.
Wtedy z sąsiedniego pokoju rozległ się kobiecy głos.
-Ty #$%$*^!!! Taki cwany jesteś!
Wiązanka przekleństw nie miała końca.
-Moja dziewczyna- Janusz odpowiedział krótko zauważywszy mój skonsternowany wzrok.
Po takim języku spodziewałem się różnych rzeczy. Ale na pewno nie filigranowej blondynki, która z zacięciem maniak rozwalała kolejne zastępy zombi w grze. Była tak zabsorbowana wydarzeniami na telewizorze, że dopiero gdy Misiek podszedł i pogładził ją po głowie zauważyła go. Kiedy tak stali obok siebie miałem ochotę przetrzeć oczy ze zdumienia. Anka, bo tak miała na imię, wyglądała przy Januszu niemal jak dziecko. Byłem pewien, że Janek jakby chciał mógłby ją podnieść jedną ręką.
W trakcie rozmowy przy herbacie dowiedziałem się, że pracuje jako księgowa w dużej firmie a kolekcja gier którą wcześniej podziwiałem należy do niej. Skoro Anka lubi brutalne gry wideo to jakie hobby ma Janusz?
-Lubię malować akwarelami.
Dobrali się nie ma co.

Janusza, przez kolegów nazywany "Misio", nie dało się przeoczyć. Przy konkretnym wzroście, potężnej budowie ciała i gęstej brodzie bliżej mu było do niedźwiedzia niż słodkiego misia. Górował nad większość ludzi a ci czuli się przy nim nieswojo, wręcz przytłoczoni. Dzisiaj zgodziłem się podrzucić go do domu a on w ramach podziękowania zaprosił mnie na herbatę. Zauważyłem na...

- Może pójdziemy jeszcze kawałek? Wiem, że droga jest kamienista, juki ciężkie, a słońce praży, ale...
- Ależ nie ma problemu, możemy iść jeszcze kawałek.
- A teraz skręćmy w lewo...
- W porządku, skręćmy w lewo.
- A może jednak postój? Co o tym sądzisz?
- Postój to doskonały pomysł.
- Jesteś najmniej upartym osłem, jakiego znam. Właściwie... nie ma w tobie za grosz uporu!
- To jedyne, co cię dziwi?
- Hm, właściwie to tak. A jest coś jeszcze?
- Na przykład to, że jestem gadającym osłem...

- Może pójdziemy jeszcze kawałek? Wiem, że droga jest kamienista, juki ciężkie, a słońce praży, ale...
- Ależ nie ma problemu, możemy iść jeszcze kawałek.
- A teraz skręćmy w lewo...
- W porządku, skręćmy w lewo.
- A może jednak postój? Co o tym sądzisz?
- Postój to doskonały pomysł.
- Jesteś najmniej upartym osłem, jakiego znam. Właściwie... nie ma w tobie za grosz...

Kiedy moje człowieki po raz pierwszy nazwały mnie „kicią”, myślałam, że pióra im powyrywam! Jasne, może nie mam jeszcze barwnego upierzenia, ale to tylko kwestia czasu. Sukcesywnie, z każdej zabawki odrywam choćby najmniejsze piórko i składuję je w tylko sobie znanym miejscu. Podpatrzyłam już nawet, gdzie chowają klej, więc jeszcze tylko kilka nowych wędek i w końcu zostanę dumną papużką!
W międzyczasie uczę się ćwierkania. Dzień w dzień, przynajmniej po godzince na parapecie. Człowieki myślą, że wzbiera we mnie chęć polowania, a ja wręcz z zazdrością zerkam na te wszystkie sroczki i gołąbki. Co prawda dziady zamontowali mi siatkę na balkonie, ale zanim wyrosną mi skrzydełka, zdążę coś wymyślić.
Gorzej z żywieniem bo za kurczaczka to bym wszystkie dziewięć żyć oddała. Cóż, może najpierw spróbuję z robakami i larwami, warzywa i owoce zostawię na później.
A kiedy już dopieszczę każdy detal, wyruszę na morze! Osiądę na jakiejś pirackiej łajbie i dumnie przesiadywać będę na kapitańskim ramieniu. Aye, aye!

PS dołączam zdjęcie z moim człowiekiem. Pirat z niego kiepski, ale jak nad sobą popracuje to może nie będziemy się musieli rozstawać!

Kiedy moje człowieki po raz pierwszy nazwały mnie „kicią”, myślałam, że pióra im powyrywam! Jasne, może nie mam jeszcze barwnego upierzenia, ale to tylko kwestia czasu. Sukcesywnie, z każdej zabawki odrywam choćby najmniejsze piórko i składuję je w tylko sobie znanym miejscu. Podpatrzyłam już nawet, gdzie chowają klej, więc jeszcze tylko kilka nowych wędek i w końcu zostanę...

Wychowałem się na niezbyt przyjemnej dzielnicy. Tutaj popularny jest dres i glaca. Często pijemy piwo, mażemy po murach nazwę klubu piłkarskiego z naszego miasta. Właśnie... Piłka nożna, nigdy do niej mnie nie ciągnęło.
Już jak byłem mały zacząłem w domu z breakdancem. Im bardziej dorastałem interesowały mnie inne tańce. Jednak zacząłem z tym co mi w duszy grało zza dzieciaka. Dlatego zapisałem się do szkoły się uczyli breakdanceu. Obok były zajęcia tańca towarzyskiego.
Miałem problem, ponieważ taniec towarzyski wymagał odpowiedniego stroju. Kiedyś chłopaki z dzielnicy mnie w nim przyłapali to mieli niezły ubaw. Jednak dla mnie liczyło się, że spełniam swoje marzenia.
Do dzisiaj siedzę z kumplami na osiedlu, spędzamy razem czas. Nigdy nie przeszkadzało mi to w dążeniu do mych marzeń.

Wychowałem się na niezbyt przyjemnej dzielnicy. Tutaj popularny jest dres i glaca. Często pijemy piwo, mażemy po murach nazwę klubu piłkarskiego z naszego miasta. Właśnie... Piłka nożna, nigdy do niej mnie nie ciągnęło.
Już jak byłem mały zacząłem w domu z breakdancem. Im bardziej dorastałem interesowały mnie inne tańce. Jednak zacząłem z tym co mi w duszy grało zza...

Ukochany miś, któremu dziecko powierza swoje sekrety, u którego szuka pociechy.

Pewnego razu w trudnej sytuacji misio ożywa i staje się większy, równy wzrostowi swojego przyjaciela, głaszcze go i przytula z całych sił, potem idą razem rozwiązać problem, a kiedy im się to udaje, wtedy mogą się razem pobawić i zaprosić innych. :-)

Ukochany miś, któremu dziecko powierza swoje sekrety, u którego szuka pociechy.

Pewnego razu w trudnej sytuacji misio ożywa i staje się większy, równy wzrostowi swojego przyjaciela, głaszcze go i przytula z całych sił, potem idą razem rozwiązać problem, a kiedy im się to udaje, wtedy mogą się razem pobawić i zaprosić innych. :-)

- Tak nie wypada. Doprawdy tak nie wypada. Proszę to zostawić. Nie krzywdź tego biednego dziecka. Zostaw te kolczyki, no chyba że masz zamiar zapłacić. Nie, nie wolno. Przecież tam są pasy. Zwolnij, czerwone. Masz czternaście lat, gdzie ty niby idziesz? Nie pij tyle. No i patrz mówiłem byś nie był taki niemiły? Uspokój się, czemu tak krzyczysz? Zostaw ją, oddaj te pieniądze. Nie słuchasz mnie? Uważaj!!! Ech było blisko. Następnym razem nie przechodź na czerwonym świetle. Ustąp miejsca. Nie bij, nie oszukuj. Nie ściągaj. Stój! Chciałeś przejechać tego biednego psa?
- Zostaw mnie w spokoju!
- A ty nie niszcz tych drzew, zachowuj się i nie kradnij dzieciom lizaków!
-Czym… kim ty jesteś?
- Ja? Ja jestem diabłem.

- Tak nie wypada. Doprawdy tak nie wypada. Proszę to zostawić. Nie krzywdź tego biednego dziecka. Zostaw te kolczyki, no chyba że masz zamiar zapłacić. Nie, nie wolno. Przecież tam są pasy. Zwolnij, czerwone. Masz czternaście lat, gdzie ty niby idziesz? Nie pij tyle. No i patrz mówiłem byś nie był taki niemiły? Uspokój się, czemu tak krzyczysz? Zostaw ją, oddaj te...