Wybraliśmy zwycięskie prace:

ColorCrusade
Noktambulik
ReaderX
male22
oliviavvv

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Wybraliśmy zwycięskie prace:

ColorCrusade
Noktambulik
ReaderX
male22
oliviavvv

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Chwila odpoczynku w pracy przyda się każdemu.Mi również.Rozsiadam się więc wygodnie na leżaku, tuż przy basenie.Jest piękny, słoneczny dzień. Mój pracownik przynosi mi pysznego, schłodzonego drinka (bezalkoholowego).Jest cudownie.Ale zaraz, zaraz. Coś zimnego wylądowało na moim policzku! Otwieram oczy, a nade mną stoi dzieciak z roztopionym lodem i śmieje mi się prosto w twarz.O ty bachorze! Już ja ci pokażę - rzucam w myślach rozwścieczona. Za chwilę pojawia się jego mama i bardzo mnie przeprasza za syna. Ja na to: ależ nie ma problemu.To tylko dziecko-i przesyłam jej sztuczny uśmiech, w myślach przedrzeźniając małego łobuza. Nie mija minuta, a znowu czuję coś na twarzy. O nie. Zaczyna padać. Wiatr staje się coraz silniejszy. Istne oberwanie chmury.Wszyscy goście uciekają z basenu jak oparzeni (nie wiem czemu-w sumie i tak są cali mokrzy).Nadchodzi burza.Dziesiątki plażowych parasolów fruwa w powietrzu, tak samo kiełbaski i ta smaczna rybka, które smażyły się leniwie na grillu. Panuje wszechobecna panika. Jedna starsza pani o zbyt dużych gabarytach, zaklinowała się w kole ratunkowym, ale pogoda wcale jej nie przeszkadza i dalej sączy drinka przy barze. Dzieciak od loda stoi w miejscu i płacze, bo kiełbaska wylądowała w samym środku jego loda. A jednak karma wraca ;)Ale nie. Tak nie może być.Trzeba to wszystko naprawić.Siłą woli sprawiam, że wszystkie kiełbaski i rybki z powrotem lądują na grillu, koło ratunkowe na starszej pani nagle pęka i może wreszcie się niego uwolnić, a ja zamawiam u kelnera największą porcję lodów i wręczam ją "dzieciakowi".Nagle wychodzi słońce a wiatr ustaje. Wszyscy goście stoją w bezruchu, patrzą na mnie i zaczynają bić brawa.A ja, dumna z tego, że opanowałam całą sytuację, mówię:wszystko jest już w porządku. Przepraszamy za kłopot. Kiełbaski na koszt firmy! I nagle czuję szarpnięcie za ramię. To moja córka próbuje mnie obudzić. Gdy widzę obok niej dzieciaka z lodem, już wiem, że to był tylko piękny sen. No i zaczyna padać deszcz...

Chwila odpoczynku w pracy przyda się każdemu.Mi również.Rozsiadam się więc wygodnie na leżaku, tuż przy basenie.Jest piękny, słoneczny dzień. Mój pracownik przynosi mi pysznego, schłodzonego drinka (bezalkoholowego).Jest cudownie.Ale zaraz, zaraz. Coś zimnego wylądowało na moim policzku! Otwieram oczy, a nade mną stoi dzieciak z roztopionym lodem i śmieje mi się prosto w...

Od rana wiedziałam, że to będzie okropny dzień. Dzisiaj mój mąż z którym spędziłam pięć lat zaskoczył mnie, kiedy oznajmił, że chce rozwodu i na dodatek postanowił odebrać mi prawa rodzicielskie! Cóż za romantyczna niespodzianka!
Hotel jest pełny, ludzie są wszędzie. Nikt, oprócz tych zwariowanych, nie wychodzi na zewnątrz, ponieważ słońce grzeje niemiłosiernie. Wszystkim wydaje się, że w środku będzie chłodniej, ale niestety klimatyzacja nie działa. Jedyny dostępny fachowiec obiecał przyjechać dwie godziny wcześniej. Dalej go nie ma. Jestem bardzo zła. Przez oblepiający skórę pot, ciepło i duszność goście postanowili mi się skarżyć na wszystko. –Z naszego prysznica nie płynie woda – mówią, albo –ryby są nie świeże, albo –gdzie są parawany, albo –nie ma alkoholu. Bezmyślne gapienie się nie pomoże, muszę coś zrobić. Należy kupić nowe parawany, bo te stare ‘magicznie’ zniknęły. Myślę, że państwo Marollie ukradli je Jest jeszcze kochana starsza pani Loren, która zgarnęła do torebki cały zapas herbaty i zabrała do swojego pokoju wszystkie butelki alkoholu z hotelu. Rodzina Tate bez zezwolenia trzyma w apartamencie dwie przerośnięte bestie, ale rodzinie Rose w pokoju obok przeszkadza szczekanie i wrzaski. Najchętniej krzyknęłabym na wszystkich, ale muszę być uprzejma, nawet gdy siedmioletnia dziewczynka prosi o napełnienie basenu wodą, co jest nie możliwe.
Mam dość! Niech mój mąż przejmuje się brakiem ręczników i świeżych krewetek.
Postanowione, wyjeżdżam w góry!

Od rana wiedziałam, że to będzie okropny dzień. Dzisiaj mój mąż z którym spędziłam pięć lat zaskoczył mnie, kiedy oznajmił, że chce rozwodu i na dodatek postanowił odebrać mi prawa rodzicielskie! Cóż za romantyczna niespodzianka!
Hotel jest pełny, ludzie są wszędzie. Nikt, oprócz tych zwariowanych, nie wychodzi na zewnątrz, ponieważ słońce grzeje niemiłosiernie. Wszystkim...

Nie ma po co siać paniki. Mole zrobiły swoje zdarza się. Od razu zaczynam wyznaczać poszczególnym osobom odpowiedzialnym za pracę w moim pensjonacie zadania. Dodatkowo dzwonię do 3 osób, które nie przyjęłam do pracy. Daję szansę sprawdzenia się oczywiście na umowę - zlecenie. Jako właścicielka też pomagam moim pracownikom. Organizujemy sobie tak czas, aby pensjonariusze byli zadowoleni. Jest takie miejsce w pensjonacie, gdzie można na spokojnie popracować nad zastępczymi i są przygotowane materiały do szycia namiotów. Część ekipy szyje wraz ze mną, a druga jej część szuka sposobu na to aby jak mi pomóc. Pomysły mają sympatyczne. Pani kierownik, a może tak, aby było bezpiecznie. Bezpiecznie będzie jak ty usiądziesz na tym i sprawdzimy czy wytrzyma ciężar ciała. No dobrze, idę sprawdzić - rzekła jedna z pracownic. Niestety poszło po całym dziur pełno, ale drużyna ubaw miała. Próbowała odwagi i na niej siadła. Jaki morał jaka praca taka i współpraca. Wyznaczyłam 3 najlepsze pomysły wygrywają podane przez moich pracowników. Przynajmniej myślały i mogłam poobserwować ich sposób myślenia. Zostawiłam je same. Poczułam wówczas, że warto by zobaczyły, że życie właściciela do łatwych nie należy. Przyszłam po godzinie, a tu widzę parawany z napisem "dla naszych pensjonariuszy". Łezka w oku się zakręciła i powiedziałam:
- To co dziewczyny mocujemy parawany i mocne wzmocnienia.

Nie ma po co siać paniki. Mole zrobiły swoje zdarza się. Od razu zaczynam wyznaczać poszczególnym osobom odpowiedzialnym za pracę w moim pensjonacie zadania. Dodatkowo dzwonię do 3 osób, które nie przyjęłam do pracy. Daję szansę sprawdzenia się oczywiście na umowę - zlecenie. Jako właścicielka też pomagam moim pracownikom. Organizujemy sobie tak czas, aby pensjonariusze...

-Proszę Pani ! Długo będziemy jeszcze czekać? - zapytał oburzony klient. Co za bufon, nie widzi jakie mamy tu oblężenie?
- Już przynoszę! Bardzo przepraszam ale mamy dziś naprawdę urwanie głowy, pomocnik kucharza nam się pochorował przez tą pogodę ale zresztą co będę tu Pana zanudzać, już przynoszę – Rany boskie kolejni klienci przyszli. To chyba najgorszy dzień od kiedy prowadzę ten pensjonat. Dziś robię za recepcjonistkę, kelnerkę, pomagam w kuchni a w międzyczasie sprzątam. Muszę coś wymyślić bo dopiero 12 a kliencie walą drzwiami i oknami!

Po godzinie intensywnego myślenia wpadłam na pewien plan!
- Zosiu, córeczko moja najdroższa ! Mam sprawę – oby nie strzeliła fochem teraz, ale odpowiednia ilość pieniążków powinna załagodzić jej humorki – Słuchaj mamy takie oblężenie przez tą pogodę u nas w knajpie, sama wiesz że nie dajemy sobie rady a klienci skarżą się na brak atrakcji przez pogodę! Musimy coś wymyślić bo nie dość że wczasowicze powyjeżdżają wcześniej to jeszcze nam wysmarują taką opinię że już nikt nie odwiedzi naszego pensjonatu!
- No ale co ja Ci poradzę?! To się ciesz że zamiast iść z Gośką na imprezę robię Ci za kelnerkę! Oho tak jak myślałam poszedł foch.
-Kochanie nie denerwuj się tak! Mamusia wszystko obmyśliła tylko ludzi mi brakuje, dlatego pomyślałam że mi pomożesz i napiszesz na fejsiku do swoich psiapsiółek i je zwerbujesz do pracy. Dobrze zapłacę a ty dostaniesz dodatkową premię ! No więc plan jest taki. Wyciągniemy ten stary rzutnik z garażu i urządzimy – uwaga – letnie kino plenerowe u nas w ogródku ! Prawie mamy zadaszoną altankę, koce się wyciągnie i będzie jak znalazł ! A po seansie urządzimy imprezę u nas w restauracji, co jeszcze bardziej zachęci klientów do przyjścia ! Ty z dziewczynami będziesz robić za kelnerki. Zapytaj swojego chłopaka czy dałby radę być dj wieczorem. Pamiętaj premia jest na wyciągnięcie ręki!

-Proszę Pani ! Długo będziemy jeszcze czekać? - zapytał oburzony klient. Co za bufon, nie widzi jakie mamy tu oblężenie?
- Już przynoszę! Bardzo przepraszam ale mamy dziś naprawdę urwanie głowy, pomocnik kucharza nam się pochorował przez tą pogodę ale zresztą co będę tu Pana zanudzać, już przynoszę – Rany boskie kolejni klienci przyszli. To chyba najgorszy dzień od kiedy...

- Chyba gorzej już być nie może - pomyślałam.
Z nieba leje jakby wszystkie łzy świata zgromadziły się w jednym miejscu, do tego okropnie wieje nadając aurze jeszcze bardziej mroczne i zimne wrażenie. Wszyscy goście mojego skromnego pensjonatu zgromadzili się w głównym salonie, który nota bene jest jedynym miejscem rozrywki w budynku. Stanęłam w progu pomieszczenia ogarniając wszystko wzrokiem.
- Muszę coś szybko wymyślić - zwróciłam się do mamy - zanim znużenie przerodzi się w frustracje i marudzenie. - Gdy tylko wypowiedziałam te słowa z sufitu zaczynają spadać krople, jakby deszcz stwierdził, że na dworze ma za mało miejsca! Wzniosłam ręce do Boga i poleciałam po miski. Wiedziałam, że dach wymaga remontu, ale chciałam zrobić to po sezonie.
- To teraz to już mam komplet kłopotów - powiedziałam jakby sama do siebie.
- Nie przejmuj się zaraz coś wymyślimy, ta branża wymaga kreatywności także użyj swojej wyobraźni i zobaczysz, że zaraz wpadnie ci jakiś pomysł do głowy - pocieszała mnie mama
- No dobrze, pomyślmy więc. Ci wszyscy goście przyjechali tutaj zobaczyć zlot żaglówek i morze, i oczywiście są tu dla słońca. Słońca dać im nie możemy, ale gdyby zorganizować pozostałą resztę...
- To genialne! - Wykrzyknęła mama - skoro w porozstawianych miskach mamy już wodę, to zapełnijmy je pięknymi żaglówkami. Szybko leć po orzechy ja przyniosę zapałki, kleje, kartki i wszystko co jeszcze wpadnie mi w ręce. - Uwijałyśmy się jak w ukropie wynajdując przeróżne cuda, które mogłyby przydać się do konstrukcji naszych małych orzechowych żaglowców. Z pokaźną stertą skarbów weszłyśmy do salonu.
- słuchajcie kochani, mamy pomysł...
Przy takiej miłej atmosferze spędziliśmy cały wieczór, a goście zgodnie stwierdzili, że miło było znów poczuć się małym dzieckiem.

- Chyba gorzej już być nie może - pomyślałam.
Z nieba leje jakby wszystkie łzy świata zgromadziły się w jednym miejscu, do tego okropnie wieje nadając aurze jeszcze bardziej mroczne i zimne wrażenie. Wszyscy goście mojego skromnego pensjonatu zgromadzili się w głównym salonie, który nota bene jest jedynym miejscem rozrywki w budynku. Stanęłam w progu pomieszczenia...

Cholera jasna! Ja już mam tego wszystkiego dość! Co może jeszcze trąba powietrzna nas nawiedzi. Ja nie wiem, że jakoś zawsze my mamy pod górkę. Jak bym wiedziała, że tak będzie to w życiu nie pakowałabym się w kupno tej rudery. Oooo Boże!Dobra trzeba jakoś to wszystko posklejać. Z drugiej strony przynajmniej dobrze, że mamy letników. Pomóż mi kochanie, trzeba zadzwonić do hurtowni i spytać o te parawany, czy mogliby nam przysłać je jeszcze dziś. Aha i poproś Ludmiłę żeby przygotowała dwa dodatkowe posłania dla dzieciaków spod 3. Może uda nam się to jakoś ogarnąć do kolacji hehe. Ale na początek, napijemy się gorącej herbaty z miodem i sokiem malinowym to na pewno poprawi nam humor.

Cholera jasna! Ja już mam tego wszystkiego dość! Co może jeszcze trąba powietrzna nas nawiedzi. Ja nie wiem, że jakoś zawsze my mamy pod górkę. Jak bym wiedziała, że tak będzie to w życiu nie pakowałabym się w kupno tej rudery. Oooo Boże!Dobra trzeba jakoś to wszystko posklejać. Z drugiej strony przynajmniej dobrze, że mamy letników. Pomóż mi kochanie, trzeba zadzwonić do...

Tamten dzień zapowiadał się koszmarnie i właśnie taki był. Od samego rana padało i wiał porywisty wiatr, więc większość gości kurortu została w swoich apartamentach. Oczywiście przez nie sprzyjającą pogodę wszyscy goście byli, delikatnie mówiąc poddenerwowani i wyżywali się na mnie. Przez pierwszą godzinę przebywania w kurorcie dostałam pięć różnorakich skarg. Szło dostać załamania nerwowego! Nie działa ogrzewanie, ręczniki się skończyły, sufit przecieka, z kranu kapie i wszystkiemu zawiniłam ja! Przysięgam, kiedyś oszaleję w tej pracy! Kiedy udało mi się w końcu rozwikłać wszystkie problemy, wydarzyło się coś, co zdecydowanie przelało czarę goryczy. Rozpętała się prawdziwa nawałnica! Deszcz głośno stukał w okna i aż strach było wyjść na dwór. Rozmawiałam właśnie z mężczyzną, któremu po raz piętnasty tłumaczyłam, że jest środek tygodnia i niestety nie mam wolnego pokoju, kiedy usłyszałam głośny trzask. Zanim zorientowałam się co się wydarzyło, usłyszałam jeden, wielki zbiorowy krzyk, a potem. Potem było po prostu ciemno. Wyłączyli prąd. Nie minęła nawet minuta, kiedy schody prowadzące do naszego kurortowego salonu zaczęły zapełniać się ludźmi. Właśnie w tamtym momencie zrozumiałam co się stało. Sięgnęłam po mój telefon. Na takie sytuacje miałam od zawsze przygotowany plan. Włączyłam latarkę, ponieważ myśl o tym, aby poruszać się po pogrążonym w ciemnościach kurorcie, przyprawiała mnie o zawroty głowy. Udałam się w stronę salonu, gdzie zebrali się prawie wszyscy goście mojego pensjonatu. Kiedy weszłam do pokoju, ludzie zaczęli przekrzykiwać się jeden przez drugiego.
-Drodzy goście, w zaistniałej sytuacji mam tylko jedno wyjście. Przeproszenie państwa za niedogodne warunki, w których wszyscy się znaleźliśmy oraz zaproszenie wszystkich serdecznie na dzień gier planszowych!- Wszystko wypowiedziałam z zaciśniętym sercem, w duchu mając nadzieję, że mój plan awaryjny wypali.
Wypalił i nagle okazało się, że planszówki i świece to doskonały lek na parszywą pogodę.

Tamten dzień zapowiadał się koszmarnie i właśnie taki był. Od samego rana padało i wiał porywisty wiatr, więc większość gości kurortu została w swoich apartamentach. Oczywiście przez nie sprzyjającą pogodę wszyscy goście byli, delikatnie mówiąc poddenerwowani i wyżywali się na mnie. Przez pierwszą godzinę przebywania w kurorcie dostałam pięć różnorakich skarg. Szło dostać...

Ludziska! Dzisiaj mój piękny zajazd przeistacza się w prawdziwą obietnice przygody. Na bok pościele, na bok wszelkie udogodnienia. Dzisiaj staniemy się prawdziwymi traperami.

Daję Wam obietnice prawdziwej przygody, takiej której nie zapomnicie do końca życia. Wartej wszystkich pieniędzy.

Zaczynamy...

Ludziska! Dzisiaj mój piękny zajazd przeistacza się w prawdziwą obietnice przygody. Na bok pościele, na bok wszelkie udogodnienia. Dzisiaj staniemy się prawdziwymi traperami.

Daję Wam obietnice prawdziwej przygody, takiej której nie zapomnicie do końca życia. Wartej wszystkich pieniędzy.

Zaczynamy...

Usadziłabym wszystkich gości w salonie/pokoju dziennym/altance, wyciągnęłabym gry planszowe, zrobiła pyszną kawę i herbatę, do tego upiekłabym 3 rodzaje ciasteczek i zaprosiłabym wszystkich do zabawy! :)

Usadziłabym wszystkich gości w salonie/pokoju dziennym/altance, wyciągnęłabym gry planszowe, zrobiła pyszną kawę i herbatę, do tego upiekłabym 3 rodzaje ciasteczek i zaprosiłabym wszystkich do zabawy! :)