Książkę otrzymałam za co bardzo dziękuję.
Udało mi się także już przeczytać ;)
http://lubimyczytac.pl/ksiazka/97007/jutro-gdy-zaczela-sie-wojna/opinia/227...

Książkę otrzymałam za co bardzo dziękuję.
Udało mi się także już przeczytać ;)
http://lubimyczytac.pl/ksiazka/97007/jutro-gdy-zaczela-sie-wojna/opinia/227...

I ja gratuluję :)

I ja gratuluję :)

Gratuluję! :)

Gratuluję! :)

Przyłączam się do gratulacji i życzeń. ;-)

Przyłączam się do gratulacji i życzeń. ;-)

Bardzo Wam wszystkim dziękuję za ciekawe pomysły!
Macie bardzo dużo racji. Też uważam, że dobrze by było, gdyby w szkole można omawiać nie tylko kanon literatury, ale także te książki, które nas samych pasjonują, które świadomie byśmy wybrali...
Mam nadzieję, że serwis LubimyCzytac.pl będzie pomagał w promowaniu czytania.
Życzę Wam wszytskim Wesołych Świat oraz wspaniałego Światowego Dnia Książki! - wiele czasu na lekturę i wiele książek pod ręką zawsze do przeczytani!

A zwyciężyli:
CAssia89
Nina
Gratuluję!

Bardzo Wam wszystkim dziękuję za ciekawe pomysły!
Macie bardzo dużo racji. Też uważam, że dobrze by było, gdyby w szkole można omawiać nie tylko kanon literatury, ale także te książki, które nas samych pasjonują, które świadomie byśmy wybrali...
Mam nadzieję, że serwis LubimyCzytac.pl będzie pomagał w promowaniu czytania.
Życzę Wam wszytskim Wesołych Świat oraz wspaniałego...

Konkurs zakończony!
Wyniki jeszcze dziś!

Konkurs zakończony!
Wyniki jeszcze dziś!

Od jakiegoś czasu odczuwam pewien niesmak i frustrację. Zewsząd słychać tylko, że Polacy czytają coraz mniej, a młodzież zamiast usiąść z książką woli pójść na dystkotekę czy posiedzieć przy komputerze. Zastanawiam się czy żyję w równoległym świecie? A może widok młodych ludzi w autobusie z książką na kolanach to tylko halucynacja, która lubi mnie często nawiedzać?

Ale po kolei. Bardzo, ale to bardzo dużo wynosimy z domu. Nasz stosunek do religi, do przekinania, ale i również do książek zaczyna się kształtować w domu rodzinnym. Oczywiste będzie, że dziecko, któremu od malutkiego tłumaczy się, że książka to coś więcej niż zmarnowany papier obity okładką, chętniej i wcześniej (!) zacznie swoją przygodę z literaturą. Warto jednak pamiętać, aby nie robić nic na siłę! Pozwólmy drugiemy człowiekowi samemu wybrać, co i kiedy ma przeczytać. Co jednak zrobić, gdy nastolatek nie przeczytał ani jednej książki i nie zapowiada się, aby chciał to zmienić?
Na pewno nie wręczajmy mu do ręki "Potopu" czy "Pana Tadeusza". Tak, wiem, że moje panie od polskiego nie byłyby zadowolone, gdyby to czytały, ale nie chcę nikogo oszukiwać. Te książki nie zaciekawią osób, które są na bakier z literaturą, wręcz przeciwnie - mogą zniechęcić młodego czytelnika, czego przecież nie chcemy! (Przy czym chciałabym, że nigdy nie miałam wstrętu do lektur. Lektury przeczytane w klasie maturalnej to najlepsze książki mojego życia, które będę pamiętać do grobowej deski!)
Zamiast tego podsuńmy mu "Ojca Chrzestnego", "Rok 1984" albo coś z fantastyki i poczekajmy na efekty.

Dopiero teraz dochodzi do mnie jak ciężkim zadaniem jest nakłonienie do czytania. Spotkałam się z kilkoma przypadkami, gdy kolega czy koleżanka nie przepadali za książkami. Wtedy próbowałam wypytać czym się interesują, o czym lubią słuchać opowieści czy oglądać filmy. Wtedy jest znacznie łatwiej i wiem, że nie zaszkodzę a mogę sprawić, że ktoś nie będzie mógł się oderwać od lektury. Niesamowita radość!

Dobrym pomysłem jest organizowanie spotkań, podczas których młodzi ludzie mogą wymieniać się spostrzeżeniami, opiniami, a nawet samymi książkami! Myślę, że spotkania z ciekawymi autorami są również dobrym pomysłem, ponieważ mogą sprawić, że młodzi ludzie sięgneliby po jakiś tytuł, ot tak chociażby z czystej ciekawości, na zasadzie "o czym pisze ten pan, z którym niedawno rozmawiałem?"

Jak widzę pomysłów, aby nakłonić młodzież do czytania nie brakuje. Marzę tylko, żeby nie były to hasła typu: "Czytanie jest cool" albo "Kto przeczyta taką i taką książkę dostanie piątkę".
Myślę, że w dzisiejszych czasach rodzice, nauczyciele, wydawnictwa muszą się bardziej postarać, aby dzieci zamiast spędzić godzinę przy komputerze wybrały starą, dobrą knigę.

Na zakończenie pewien mój osobisty apel: zachęcajmy, ale nie nękajmy!

Od jakiegoś czasu odczuwam pewien niesmak i frustrację. Zewsząd słychać tylko, że Polacy czytają coraz mniej, a młodzież zamiast usiąść z książką woli pójść na dystkotekę czy posiedzieć przy komputerze. Zastanawiam się czy żyję w równoległym świecie? A może widok młodych ludzi w autobusie z książką na kolanach to tylko halucynacja, która lubi mnie często nawiedzać?

Ale po...

Miałam ostatnio okazję zobaczyć pewien film dokumentalny, obrazujący życie polskiej młodzieży - jeden z bohaterów mówi tam, że przecież "nie nudzi mu się aż tak bardzo, żeby czytać książki". Dla mnie jego wypowiedź była totalnie jak z kosmosu, bo w mojej rodzinie książki czytają wszyscy, od zawsze. Ale wypowiedź ta pokazuje, że problem faktycznie istnieje...
Być może dlatego, że części ludzi krzywdę robi, paradoksalnie, szkoła. Są dzieci, w których domach nie ma ani jednej książki, nikt ich nie czyta, a jedyną formą słowa pisanego jest pewnie jakiś brukowiec. I tak sobie myślę, że takie dziecko trafia do szkoły, gdzie ma szansę zetknąć się z literaturą, a zmusza się je do czytania, hmm delikatnie rzecz ujmując, bardzo nieciekawych książek :) Kocham książki i czytam prawie wszystko, co wpadnie mi w ręce, ale za nic w świecie nie wrócę do "Janka Muzykanta", "Antka", "Chłopów" albo "Granicy" (brrrr!). Podejrzewam, że taki delikwent myśli sobie potem, że wszystkie książki są nudne, okropne, odrzucające, napisane przyciężkawym językiem, itp. A nie są! Trzeba takim dzieciom pokazać, że dobra książka to prawdziwe bogactwo - wrażeń, emocji, kolorów, a nawet smaków i zapachów. Dobra przygoda przeniesie cię w okamgnieniu do tłocznych, dusznych zakątków Bombaju albo skwarnego Starożytnego Egiptu. Dobry romans (w sam raz dla nastolatek)sprawi, że serce czytelnika (a częściej pewnie czytelniczki) zabije mocniej i będzie kochało razem z bohaterami. Dobry kryminał mrozi krew w żyłach i sprawia, że sensem życia staje się nagle rozwikłanie tajemniczej zagadki. W ten sposób dzieci będą czytać - nawet te, które czytelniczej miłości nie wyniosły z domu. Jeśli wszystkie piętnastolatki (i ja, odrobinę starsza:)) uwielbiają "Zmierzch", to może lepiej omawiać miłosne archetypy na przykładzie fajnej, wciągającej powieści, zamiast na nudnych i totalnie nieżyciowych bohaterach "Krzyżaków"... Świat się zmienia, literatura także, i zdaje się, że problemy Izabeli Łęckiej czy Zosi interesują już coraz mniejsze grono. W ten sposób zaś grono czytelników znacznie by się powiększyło, jestem tego pewna! Co więcej, zadowolony ze szkolnej lektury nastolatek z pewnością pochwaliłby się w domu tym, jaką fajną książkę przeczytał na polskim i w efekcie zapewne także część rodziców sięgnęłaby po szkolną lekturę, a potem... kto wie?
Wydaje mi się także, że książki powinny być chociaż minimalnie tańsze. Kupuję dużo, a chętnie kupowałabym jeszcze więcej, pewnie tak jak wszyscy ludzie, których spotykam w empikach i innych księgarniach :)
Byłam ostatnio w Stanach Zjednoczonych i tam księgarze znaleźli jeszcze jeden sposób na rozwój czytelnictwa - książki nie dość, że są ogólnie dosyć tanie, to są także przeceniane. Nie tylko takie tytuły, które nadają się tylko i wyłącznie do zmielenia, ale także nowe, ciekawe książki - bo tak, w ramach promocji. W każdej księgarni jest po prostu dział przecen - tak, cały dział! Przeceny są spore, kupiłam sobie parę nowiutkich, nowo wydanych książek np. w cenie 2,99$ :) Potencjalny klient-czytelnik może kupić kilka tańszych książek, może kupić książkę w normalnej cenie i książkę przecenioną - do wyboru, do koloru! Uważam, że to świetna inicjatywa.
Poza tym, z zaobserwowanych czytelniczych zjawisk - porządne amerykańskie księgarnie są naprawdę ogromne, tak wielkie, że można się prawie w nich zgubić. Mają puszyste dywany i wygodne sofy, kafejki serwujące pyszne kawy i lemoniadę - są to takie miejsca, w których po prostu chce się spędzać czas, z książką w ręku.
Tak rzuciłam parę pomysłów, a teraz... wracam do czytania :)

Miałam ostatnio okazję zobaczyć pewien film dokumentalny, obrazujący życie polskiej młodzieży - jeden z bohaterów mówi tam, że przecież "nie nudzi mu się aż tak bardzo, żeby czytać książki". Dla mnie jego wypowiedź była totalnie jak z kosmosu, bo w mojej rodzinie książki czytają wszyscy, od zawsze. Ale wypowiedź ta pokazuje, że problem faktycznie istnieje...
Być może...

Przyznać muszę, że mi osobiście akcja Znaku bardzo przypadła do gustu. Sama książka wydaje się być również ciekawa, okładka przyciąga wzrok, hasło reklamowe zwraca uwagę potencjalnego odbiorcy... ale! Ale tak naprawdę wieść o tejże promocji obejmie tylko tych, którzy książkami się interesują, zaglądają na strony internetowe poświęcone literaturze, bądź też sprawdzają regularnie strony wydawnictw. Bo, powiedzmy sobie szczerze, osoba, która otwierając internet zagląda jedynie na Pudelka, bądź też od razu włącza jakąś grę i tak nie dowie się o akcji Znaku czy też innego wydawnictwa. Sam pomysł jest bardzo dobry, ale czy na pewno trafi do grupy docelowej, którą - w moim mniemaniu - jest młodzież nieczytająca?
Ja sama staram się polecać moim znajomym przeróżne książki, staram się zachęcać ich do odwiedzenia razem ze mną biblioteki, ale - nawet jeśli uda mi się ich przekonać - to wypożyczone książki lądują na półce i przez pół roku są nieotwierane, aż z biblioteki przyjdzie zawiadomienie przypominające o zwrocie książki. I, niestety, moja przyjaciółka robi dokładnie tak, jak to opisałam. Choć próbowałam na wiele sposobów (m.in. książki w postaci prezentów urodzinowych), to na niewiele się to zdało. Ona po prostu nie czyta i tego typu akcje jak promocja "Jutra" do niej również nie trafiają.
Jednakże, patrząc chociażby na użytkowników LC, czy też na blogerów regularnie recenzujących książki nie można powiedzieć, że polska młodzież jest totalnie ograniczona i nie czyta zupełnie nic poza podręcznikami szkolnymi (choć i one są czasem nieotwierane przez cały rok szkolny...). Jedno jest pewne - nigdy, choćby nie wiem ile powstało akcji promujących czytelnictwo, nie uda się przekonać wszystkich do książek. Niektórzy po prostu rodzą się z alergią na literki i raczej nic na to nie poradzimy. ;))
Osobiście cieszę się, że JA czytam i że dzięki książkom trafiłam na stronę LC, gdzie mogę porozmawiać z ludźmi, których brakuje mi w moim otoczeniu - z ludźmi, którzy czytają książki.

Przyznać muszę, że mi osobiście akcja Znaku bardzo przypadła do gustu. Sama książka wydaje się być również ciekawa, okładka przyciąga wzrok, hasło reklamowe zwraca uwagę potencjalnego odbiorcy... ale! Ale tak naprawdę wieść o tejże promocji obejmie tylko tych, którzy książkami się interesują, zaglądają na strony internetowe poświęcone literaturze, bądź też sprawdzają...

Promowanie czytania książek jest zawsze na miejscu. Co prawda, gdy wynaleziono druk, mówiło się, że "druk zabije książki" idąc za myśleniem Wiktora Hugo, który rzekł, że „książka zabija architekturę”. Okazało się, że jest zgoła inaczej - słowo pisane rozprzestrzeniło się po całym świecie i trzyma się dość dobrze nawet dziś, w dobie internetu i telewizji.
Książka jest przede wszystkim pożywką dla umysłu - czy to wyobraźni, czy zwojów mózgu odpowiedzialnych za zbieranie informacji. Już Hipokratesowi marzyło się "aby lek był pokarmem, a pokarm lekiem". Dla ciała takim lekiem i pokarmem zarazem jest miód, dla umysłu - książka.
Niestety gros ludzi młodego pokolenia ma zakodowane, że książka nie służy rozrywce, a jest li jedynie czymś, co trzeba przeczytać w szkole, a gdy się zeń wyjdzie, zostawi się za sobą także lektury. Bardzo często zresztą nawet one są przez uczniów omijane - lepiej i szybciej przeczytać opracowanie, w końcu matura z roku na rok jest coraz bardziej podporządkowana schematowi, co skutkuje tym, że nie trzeba znać książki, by napisać o niej wypracowanie na odpowiednią ilość punktów.
Tak samo rząd nie przychyla się do rozwoju czytelnictwa. Wzrost podatku VAT mimo licznych protestów nie ominął książek, a biblioteki od dawna czekają na sensowne wsparcie ze strony władz. O ile te w dużych miastach dają sobie radę, o tyle te mniejsze zagubione gdzieś w Polsce przypominają "składy makulatury" (cytat z życia wzięty).
Dodatkowo żyjemy w świecie, który nie pozwala nam skupić się dłużej na jednej rzeczy. Wszystko dzieje się szybko, informacje płyną z prędkością światła, nacisk kładziony jest na to, by "jak najwięcej" kosztem "jak najgłębiej". Poznajemy wszystko po łebkach, jedne zdarzenia wypierane są przez drugie, koncentrujemy się na chwilowych doznaniach. Prościej jest iść do kina niż przeczytać ekranizowaną książkę.

To wszystko powoduje, że czytelnictwo trwa, ale w dość słabej kondycji.

Co zrobić, by przekonać młodzież do czytania? Po pierwsze - nie spychać książek na pozycję "gorszych mediów". Bardzo zabolało mnie stwierdzenie mojej polonistki, że "Mickiewiczowskie ‘Dziady’ są nudne, wiem, że ich nie zrozumiecie, ale trzeba to omówić, bo mogą być na maturze" (sic!) Co zrobi większość uczniów, gdy usłyszą, ze jakakolwiek książka jest nudna? Uzna ją za nudną, nie wypożyczy, nie przeczyta, nie pozna. Gdybym miała słuchać moich nauczycieli i ludzi, którzy powinni być dla mnie chociaż po części wzorem, nie sięgnęłabym ani po "Dziady", ani "Śluby panieńskie" ani "Cudzoziemkę". A wszystkie wymienione tytuły (i wiele innych) przypadły mi do gustu i wracam do nich raz po raz.
Poza tym niedawno odkryłam bardzo niebezpieczną manierę kategoryzowania książek na gorsze i lepsze. Zdziwiłam się niepomiernie słysząc (także od mojej rówieśniczki), że "fantastyka to syf". Koleżanka osąd wydała bez znajomości jakiejkolwiek książki z tego gatunku (nie wspominając o science-fiction, czy tych zawierających choćby odrobinę realizmu magicznego), opierając się najwyraźniej na zdaniu innych.
Pogląd, że gatunek X jest "syfem", a Y to same arcydzieła niesie ze sobą dwa niebezpieczeństwa - pierwsze: że dana osoba nie pozna wielu wartościowych książek, uznawanych nawet za kultowe (chociażby saga o Wiedźminie Sapkowskiego), drugie: że osoby czytające fantastykę z upodobaniem, będą czuły się gorsze. A wiadomo, że niekiedy takie poczucie kończy się całkowitym wyparciem swoich zainteresowań, byleby nie zostać wykluczonym z rówieśniczej grupy.
Tak samo dzieje się z komiksami - załamuję ręce słysząc (nawet od ludzi czytających), że "komiksy nie są nic warte". Na litość! To, że nie mają rozbudowanych opisów, ale w to miejsce dostajemy nierzadko perełki graficzne, dopracowane do ostatniej kreski. Nie wiem, skąd ten zgubny pogląd o niższości komiksów, wiem jedno – część osób zaczynając od opowieści o Kaczorze Donaldzie albo tomów mangi, płynnie przeszło do czytania książek – nie rezygnując nadal z „rysunkowych opowiadań”.

Ale to co czeka zmiany, może się ich doczekać od każdego, czy będzie bibliotekarzem, nauczycielem, studentem, pracownikiem wydawnictwa czy astronomem – obowiązek ten leży na każdym, kto choć trochę się do niego poczuwa. Co takiego mogą zrobić same wydawnictwa?
Przede wszystkim - "wpychać się" ze swoimi książkami, gdzie tylko się da. Promować, promować, promować, również niekonwencjonalnymi metodami. Reklama w internecie trafi oczywiście do wybranego targetu, ale będzie to tylko kolejny banner. Miło jest zobaczyć książkę reklamowaną na wlepkach w komunikacji miejskiej, konkursem na facebooku, plakatem godnym dobrej superprodukcji, atrakcyjnym konkursem, filmikami na youtube czy niemal-happeningiem z udziałem kilku animatorów. To są jednak wciąż nieliczne akcje. Młodzież wychowana na internecie, czyli przyzwyczajona do otrzymywania ciągle nowych bodźców może standardowe akcje reklamowe przegapić. To, co robi wydawnictwo Znak jest właśnie tym nowym sposobem na promocję – wymagając od przyszłego czytelnika odrobiny zaangażowania wzbudza w nim ciekawość – konkurs który polega na stworzeniu hasła czy plakatu jest czymś ciekawszym od „zaznacz poprawną odpowiedź” i przyciąga nie tylko tych, którzy biorą w nim udział, ale także tych, którzy obserwują i oceniają dodane prace.
Tak więc - promować - wszelkimi dostępnymi sposobami. Przy okazji - ani razu nie zdarzyło się, żeby w mojej szkole zagościł jakiś pisarz albo przedstawiciel wydawnictwa. A przecież wystarczyłoby poświęcić godzinę lekcyjną (45 minut to nie jest dużo) i rozbudzić w młodych ludziach ciekawość książek. Wtedy cała reszta zrobi się sama.

A co pojedyncza czytelnicza mrówka może zrobić? Zarażać pasją, tyle. Opowiadać o książkach, polecać, cieszyć się z już przeczytanych dzieł, informować na bieżąco jeszcze nie "zarażonych", podsuwać im książki zbieżne z ich zainteresowaniami. Aż w końcu się ugną i przeczytają, tak jak zrobiła to koleżanka od stwierdzenia "fantastyka to syf". I a nuż im się spodoba, tak jak jej "Opowieści o Wiedźminie"? :)

Promowanie czytania książek jest zawsze na miejscu. Co prawda, gdy wynaleziono druk, mówiło się, że "druk zabije książki" idąc za myśleniem Wiktora Hugo, który rzekł, że „książka zabija architekturę”. Okazało się, że jest zgoła inaczej - słowo pisane rozprzestrzeniło się po całym świecie i trzyma się dość dobrze nawet dziś, w dobie internetu i telewizji.
Książka jest...