Moje Jagodno to kort tenisowy. W tym miejscu mogę się wyciszyć i uciec od wszelkich problemów, ponieważ pochłania mnie tam moja pasja, czyli tenis. Kiedy robię to, co lubię to po prostu jestem szczęśliwa, ponieważ wtedy nie obchodzi mnie nic, co się dzieje dookoła. Każdy człowiek, który oddaje się jakiejkolwiek pasji zrozumie o co mi chodzi. Dla mnie nawet najprostsze czynności powodują, że jestem szczęśliwa i poprawia mi się humor. Czasami jest to po prostu odpoczynek z książką lub muzyką w moim ogródku. Najdrobniejsze i najprostsze czynności sprawiają, że człowiek jest szczęśliwszy. Dlatego w życiu nie należy chcieć wszystkiego, tylko cieszyć się tym co mamy i co sprawia nam przyjemność.

Moje Jagodno to kort tenisowy. W tym miejscu mogę się wyciszyć i uciec od wszelkich problemów, ponieważ pochłania mnie tam moja pasja, czyli tenis. Kiedy robię to, co lubię to po prostu jestem szczęśliwa, ponieważ wtedy nie obchodzi mnie nic, co się dzieje dookoła. Każdy człowiek, który oddaje się jakiejkolwiek pasji zrozumie o co mi chodzi. Dla mnie nawet najprostsze...

Moją ostoją spokoju jest pewna bardzo stara biblioteka w sąsiedniej wsi.Poznałam jej regały będąc dzieckiem,zawsze poczuć tam można ten charakterystyczny zapach-mieszanka woni piwnicy,kurzu i starego papieru.Czas jak by stanął tam w miejscu,a wszechobecna cisza rozleniwia i relaksuje.Chyba się zapłaczę jak ją zamkną.To takie klimatyczne miejsce.

Moją ostoją spokoju jest pewna bardzo stara biblioteka w sąsiedniej wsi.Poznałam jej regały będąc dzieckiem,zawsze poczuć tam można ten charakterystyczny zapach-mieszanka woni piwnicy,kurzu i starego papieru.Czas jak by stanął tam w miejscu,a wszechobecna cisza rozleniwia i relaksuje.Chyba się zapłaczę jak ją zamkną.To takie klimatyczne miejsce.

Moim Jagodnem jest dach mojego domu. W tym miejscu zawsze mogę odpocząć w ciszy i spokoju. Jest to także idealna "kryjówka" przed wszystkimi problemami. Mogę w niej wszystko przemyśleć i się odstresować. Uwielbiam tam czytać, jak i obserwować ludzi idących ulicą. Mimo, iż nie jest to nic specjalnego, nie zamieniłabym mojego dachu na żadne inne miejsce pod słońcem.

Moim Jagodnem jest dach mojego domu. W tym miejscu zawsze mogę odpocząć w ciszy i spokoju. Jest to także idealna "kryjówka" przed wszystkimi problemami. Mogę w niej wszystko przemyśleć i się odstresować. Uwielbiam tam czytać, jak i obserwować ludzi idących ulicą. Mimo, iż nie jest to nic specjalnego, nie zamieniłabym mojego dachu na żadne inne miejsce pod słońcem.

Dom dziadków leży nad lewym brzegiem Wisły. Tuż pod wałem przeciwpowodziowym znajduje się ich dom. Położenie to sprawia, że jest tam nadzwyczaj cicho i spokojnie. Po przejściu ów wału, krętą drogą docieramy nad brzeg Wisły. Tam natomiast znajduję się mała zatoka i kilka potocznie nazywanych "główek" - betonowych konstrukcji wychodzących na kilka metrów prostopadle do linii brzegowej. Siadając na końcu takiej "główki" można poczuć się jakby stało się na środku rzeki. Słychać tylko fale, latające ptaki i odgłosy owadów zasiedlających pobliskie chaszcze... To moja mała Arkadia.

Dom dziadków leży nad lewym brzegiem Wisły. Tuż pod wałem przeciwpowodziowym znajduje się ich dom. Położenie to sprawia, że jest tam nadzwyczaj cicho i spokojnie. Po przejściu ów wału, krętą drogą docieramy nad brzeg Wisły. Tam natomiast znajduję się mała zatoka i kilka potocznie nazywanych "główek" - betonowych konstrukcji wychodzących na kilka metrów prostopadle do linii...

Kiedyś, bardzo blisko mojej miejscowości, w szczerym polu wybudowano ogromne gospodarstwo typu PGR. W latach 90. całe spłonęło w pożarze. W roku 2005, kiedy to byłam chyba w 6. klasie podstawówki, odkryłam to miejsce. Wszystko zdążyło zarosnąć krzakami i wysoką trawą.
Co roku spędzałam tam godziny z przyjacielem na rozmowach, wspomnieniach i odkrywaniu nowych pomieszczeń w ruinach. Powstało tam bardzo dużo piosenek i wierszy. Wciąż mam nadzieję, że tamte czasy powrócą. Było to "nasze miejsce" i do dzisiaj posiada tę rangę. Wspomnienia zawarte wśród na wpół zburzonych ścian, złamane serce, łzy i uczucie bezpieczeństwa już na zawsze zapisały się dokładnie tam. Kiedy tylko czuję się źle, to siadam na rower i udaję się właśnie w to miejsce.
Dziś nie ma już naszej przyjaźni, nie ma wielogodzinnych rozmów, ale jest to przesiąknięte dawną przyjaźnią miejsce. I to jest właśnie moje Jagodno.

Kiedyś, bardzo blisko mojej miejscowości, w szczerym polu wybudowano ogromne gospodarstwo typu PGR. W latach 90. całe spłonęło w pożarze. W roku 2005, kiedy to byłam chyba w 6. klasie podstawówki, odkryłam to miejsce. Wszystko zdążyło zarosnąć krzakami i wysoką trawą.
Co roku spędzałam tam godziny z przyjacielem na rozmowach, wspomnieniach i odkrywaniu nowych pomieszczeń w...

Moim Jagodnem jest polskie morze. To nad morzem, staram się spędzać co roku wakacje. Jego szum wpływa na mnie kojąco. To tutaj najchętniej odpoczywam i staram się ładować akumulatory na następne miesiące. Bardzo lubię spacery wzdłuż plaży, mogę wtedy przestać myśleć o kłopotach. Niektórzy na pewno się nie zgodzą, ale uważam, że polskie morze jest najpiękniejsze. A to, że nie zawsze jest pogoda to jego urok.

Moim Jagodnem jest polskie morze. To nad morzem, staram się spędzać co roku wakacje. Jego szum wpływa na mnie kojąco. To tutaj najchętniej odpoczywam i staram się ładować akumulatory na następne miesiące. Bardzo lubię spacery wzdłuż plaży, mogę wtedy przestać myśleć o kłopotach. Niektórzy na pewno się nie zgodzą, ale uważam, że polskie morze jest najpiękniejsze. A to, że...

Jest takie miejsce, będąc w którym mam wrażenie, że świat się zatrzymał. Miejsce, które przywołuje wiele wspomnień. W które zabrał mnie pierwszy raz, w którym spędzaliśmy każdą wolną chwilę, by odetchnąć od przygotowań do matury. Myśleliśmy oboje, że wraz z nią wszystkie trudności się skończą. Że po niej będzie już lżej. Cieszyliśmy się, że mamy chwilę, by odpocząć zanurzając palce w wodzie, która otoczona łąkami i lasem wydawała się być cudem natury. Gdzie jedynym znakiem postępu świata był warkot nadjeżdżających motocykli, które wioząc zakochane pary nadawały temu miejscu jeszcze więcej magii. Uważaliśmy wtedy, że to ciężki czas. Nie spodziewaliśmy się, że po maturze wszystko dopiero się zacznie. Że dorosłe życie zaskoczy nas nie raz... Wracamy tu jakieś dwa razy w roku. Zdejmujemy buty, zanurzamy palce, obserwujemy ruch trawy pod podmuchem wiatru. Przywołujemy naiwne wspomnienia. Z uśmiechem rozkoszujemy się ciszą. Wciąż tak magiczną. Wciąż razem.

Jest takie miejsce, będąc w którym mam wrażenie, że świat się zatrzymał. Miejsce, które przywołuje wiele wspomnień. W które zabrał mnie pierwszy raz, w którym spędzaliśmy każdą wolną chwilę, by odetchnąć od przygotowań do matury. Myśleliśmy oboje, że wraz z nią wszystkie trudności się skończą. Że po niej będzie już lżej. Cieszyliśmy się, że mamy chwilę, by odpocząć...

moje Jagodno jest tam gdzie akurat ja jestem razem z moimi bliskimi, nie ważne czy morze czy góry czy jakieś doliny jeśli jesteśmy wszyscy razem. Nić łącząca nasjest mocna jak dratwa.

moje Jagodno jest tam gdzie akurat ja jestem razem z moimi bliskimi, nie ważne czy morze czy góry czy jakieś doliny jeśli jesteśmy wszyscy razem. Nić łącząca nasjest mocna jak dratwa.

Po nitce do szczęścia[bookLink]287605|Po nitce do szczęścia[/bookLink]

Po nitce do szczęścia[bookLink]287605|Po nitce do szczęścia[/bookLink]

 [bookCover]287605|Po nitce do szczęścia[/bookCover]