-
Artykuły[QUIZ] Te fakty o pisarzach znają tylko literaccy eksperciKonrad Wrzesiński6
-
ArtykułyWznowienie, na które warto było czekaćInegrette0
-
ArtykułyDzień Bibliotekarza i Bibliotek – poznajcie 5 bibliotecznych ciekawostekAnna Sierant23
-
Artykuły„Kuchnia książek” to list, który wysyłam do trzydziestoletniej siebie – wywiad z Kim Jee HyeAnna Sierant2
Cytaty z tagiem "sentencje" [25]
[ + Dodaj cytat]Dwór, moje dziecko, jest jak akwarium. Wszyscy przypatrują się dużym i ładnym rybom. Tyle że to bez sensu, bo żadne z nas rybą nie jest. My się po prostu topimy.
Gdy nie skutkuje lek, cichną rozpacze:/ Kto się nadziei wyzbył, ten nie płacze./ Żal nad tym, czego cofnąć już się nie da,/Sprawi, że spadnie na nas nowa bieda./ Mędrzec, gdy los go o stratę przyprawi,/ Uda, że fakt ten ogromnie go bawi./ Gdy wyśmiać kradzież, stratni są złodzieje;/ Siebie okrada, kto próżno boleje.
Człowiek jest istotą społeczną, ale do rozwoju
duchowego, do odnalezienia swoich głębi potrzebuje
miejsca wyciszonego, samotnego, intymnego.
Gdy żyje pośród zgiełku, całkowicie w nim zanurzony,
staje się bez głębi i powierzchowny.
Kto pragnie podobać się ludziom – kracze tak jak oni.
Gdy pragnie podobać się Bogu – śpiewa w Jego chórze.
Pokora i skrucha to kwiaty,
które otwierają serce Boga.
Bo ja to zawsze mówię: żyj i pozwól żyć innym.
Pijąc wodę, pamiętaj o źródle;
wspinając się na drzewo, pamiętaj o korzeniach.
_______
Nie wolno zapominać o swoich dobroczyńcach ani o swojej przeszłości.
/str. 242/.
Przeszłe zdarzenie, jeśli nie zostanie zapomniane, staje się drogowskazem przyszłości.
_______
Ten, kto nie uczy się na błędach, popełni je ponownie. Powinniśmy pamiętać zarówno swoje pomyłki, jak i sukcesy. A potem wyciągać z nich wnioski, aby zabezpieczyć się przed powtórnym popełnieniem tych samych błędów.
/str. 254/.
To nie alkohol upija ludzi, lecz sami ludzie się upijają;
to nie żądze gubią człowieka, lecz sam człowiek prowadzi się do zguby.
______
Każdy człowiek jest odpowiedzialny za własne czyny i nie należy szukać wymówek lub przyczyn własnych grzechów w świecie zewnętrznym.
Sformułowanie podobnej myśli przypisuje się Goethemu: "To nie inni nas zwodzą. To my pozwalamy, aby im się to udawało".
/str. 186/.