-
Artykuły„Nie ma bardziej zagadkowego stworzenia niż człowiek” – mówi Anna NiemczynowBarbaraDorosz2
-
ArtykułyNie jesteś sama. Rozmawiamy z Kathleen Glasgow, autorką „Girl in Pieces”Zofia Karaszewska2
-
ArtykułyKsiążka na Dzień Matki. Sprawdź propozycje wydawnictwa Czwarta StronaLubimyCzytać1
-
ArtykułyBabcie z fińskiej dzielnicy nadchodzą. Przeczytaj najnowszą książkę Marty Kisiel!LubimyCzytać2
Cytaty z tagiem "ponowoczesność" [4]
[ + Dodaj cytat]Promień kultury załamuje się we wszystkich cząsteczkach ciała społecznego. Całkowite rozcieńczenie kulturalnego bulionu. Jest faktem, że sztuki nie da się już dzisiaj oddzielić od dyskursu i komentarza. Artyści tego potrzebują. Jeżeli nie klecą tego sami, to szukają tego u innych. Sztuka, raz oderwana od żywej zasady iluzji (Duchamp), w sposób całkowicie niezauważalny stała się ideą. I to wokół tej idei sztuki, ideologii sztuki, sztuki poświęconej dla idei lub skazanej na skończone formy, które jednak niezauważalnie zamieniają się w idee, to wokół tej niesmiertelnej referencyjności sztuki jako idei zawiązuje się ogromny, zbiorowy spisek, masowa, estetyczna symulacja, którą dla ułatwienia nazwałem sprzysiężeniem sztuki. Ale naprawdę tak myślę. W sztuce współczesnej (nie mówię jedynie o rynku sztuki, lecz także o jego wartościach estetycznych) istnieje moim zdaniem haniebne wspólnictwo, wspólnictwo przybierające postać "zbrodni inicjacynej". (...) To jest tak, jak z tajnymi służbami, których skuteczność jest żadna, ale za to ich mitologia ma się świetnie. W ten sposób fantazmat sztuki nadal żyje dzięki zbiorowej konspiracji.
W epoce zegarów kontrolnych odmierzających czas pracy możliwy był jeszcze wyraźny rozdział pracy od nie-pracy. Dziś hala produkcyjna i pokój mieszkalny łączą się w jedno. Przez to praca staje się możliwa wszędzie i w każdym czasie. Laptop i smartfon to elementy mobilnego obozu pracy.
To fatalne, że zdolność do przewidywania przekształca się w pragnienie pewności. Przewiduje się nie po to, żeby być pewnym, ale ponieważ zakładamy niepewność. Przewidywanie polega na byciu odpowiedzialnym w stanie samej niepewności. Jednak strach przed niepewnością paraliżuje współczesnego człowieka i jego nieszczęście polega na tym, że wszędzie chce mieć wiedzę zamiast zaufania i nadziei. Dlatego zajmuje postawę wyczekującą i boi się angażować. Sądzi na przykład, że aby założyć rodzinę, trzeba znać wszystkie elementy przyszłości. Tymczasem małżeństwo jest nadzieją, a nie wiedzą: pobieramy się zawsze na zasadzie rosyjskiej ruletki. W tym i w innych przypadkach przewidywanie polega na zachowaniu przezorności przed podjęciem decyzji. Ale każda decyzja jest skokiem w głębinę. A my wszędzie chcielibyśmy mieć cumy.
Jednym słowem, dawna edukacja przypominała propagację - w jej wyniku ludzie przekazywali człowieczeństwo innym ludziom, nowa to jedynie propaganda.