-
ArtykułyKocia Szajka na ratunek Reksiowi, czyli o ósmym tomie przygód futrzastych bohaterówAnna Sierant1
-
ArtykułyAutorka „Girl in Pieces” odwiedzi Polskę! Kathleen Glasgow na Targach Książki i Mediów VIVELO 2024LubimyCzytać1
-
ArtykułyByliśmy na premierze „Prostej sprawy”. Rozmowa z Wojciechem ChmielarzemKonrad Wrzesiński1
-
ArtykułyStrefa mrokuchybarecenzent0
Cytaty z tagiem "lek" [649]
[ + Dodaj cytat]Urwiska! - Nawoływania! I znikąd żadnej pomocy!/ I powikłane od lęku, w mrok pierzchające ogrody!/A w dłoniach - nadmiar istnienia, a w oczach - okruchy/ nocy!
Wcześniej, na piętrze, w szafie mojej siostry zamknęłam oczy i widziałam miejsce, o którego istnieniu nie miałam pojęcia. Nie było tam gniewu, nie było samotności, nie było postrzępionego, lodowatego strachu przenikającego moje ciało. W tamtej jednej chwili dźwięk w mojej głowie uspokoił się i ucichł. Jeśli piekło było prawdziwe i rzeczywiste, jeśli było obecne dokoła nas, to niebo też.
Ten, kto patrzy oczyma serca, nie zaś tymi, które ma w głowie, nie musi się lękać.
Szkolne koleżanki również zaakceptowały fakt, że zamiast iść z nimi na lunch, chowam się w szatni i tnę nogi żyletką,
bawiąc się własną krwią. Przyzwyczaiły się, jakby to była normalna czynność, której cała szkoła oddaje się między
dwunastą piętnaście a pierwszą w południe
Zwykle byłam przerażona" - mówiła. Lęk jednak pobudzał ją, pozwalał jej c z u ć. Pozwalał na moment wydobyć się z apatii i depresji. Ćwiczyła w sobie odwagę, której - jak uważała - nie zdołała nauczyć jej matka.
Czy nie masz wrażenia, że jako dorosły lgniesz do osób, które są jednocześnie skrajnie od ciebie zależne i wysoce w stosunku do ciebie krytyczne? Czy nie pociągają cie osoby, które wielokrotnie cie upokorzyły, choć wiesz, że bez ciebie nie umiałyby sobie poradzić?
Nie uginałem się bynajmniej pod ciężarem wahań. Nie cofałem się też przed niczym. Ale bałem się swojego lęku. Bałem się rozczarować samego siebie, bałem się, że nie stanę na wysokości zadania.
Człowiek (...) musi wciąż mierzyć się ze swoją przyszłością. (...) Musi on mieć odwagę rzucić się w "czasoprzestrzeń" nieznaną, co ułatwia mu fakt, że przeszłość i teraźniejszość są w pewnym stopniu uporządkowane i dzięki temu określony porządek można rzutować w przyszłość. Człowiek jednak musi być mocniejszy niż oczekująca go nieznana przyszłość, musi być przekonany, że ją zwycięży, a nie sam przez nią zostanie zwyciężony. Bez tej wiary nie mógłby wyjść naprzeciw czasu przyszłego.
Przepaść jest pojęciem znanym tylko tym, co nie umieją latać. Trudno wyobrazić sobie ptaka z lękiem przestrzeni.
Czy nie dziwi cię to, jak bardzo boimy się nicości, która ma nastąpić po nas, a jak mało przejmujemy się tą, która była przed nami?