Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Żałuję samolubów, którzy nie znają rozkoszy poświęcania się dla ukochanych. (...) Otacza ich chłód i samotność, najgorsza ze wszystkich samotność serca, którego nie rozgrzewa miłość. Nikogo nie kochają i nikt ich nie kocha.

Bądź promieniem słonecznym, który wszystko rozjaśnia i rozgrzewa, nie zaś chmurą gradową budzącą postrach.

Wobec majestatu śmierci i bezdennych otchłani wieczności, jakże marne i znikome wydało jej się wszystko, co ziemskie i doczesne!