Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pozbieram wszystkie, nawet najmniejsze odłamki, na które rozłupałeś mi życie i które leżą pochowane w szufladach, pod dywanem i za poduszkami, i odbuduję się. Osiągnę wszystko, co myślałam, że mogłabym w życiu osiągnąć. Bedę ścigać marzenia, które snułam, dopóki mnie nie złamałeś.

Człowieka boli każda niemiła uwaga pod jego adrsem,ale ta pochodząca od kochanej osoby boli podwójnie.

Myślę, że wszyscy możemy być niebezpieczni, jeśli się nas sprowokuje.

Utrata ukochanej osoby sprawia, że postrzega się wszystko z innej perspektywy. Rozumie się, co jest ważne, przypomina o tym, żeby nie przejmować się drobiazgami.

- Życie jest pełne niebywałych zwrotów i niespodzianek, moja droga. To niesamowite, jak szybko niektóre zmiany stają się normalne, kiedy już się wydarzą.

To zawsze będzie trudne, bez wględu na to, ile czasu upłynie. To zawsze będzie cię bolało, szokowało i odbierało ci oddech, gdy obudzisz się w nocy i zdasz sobie sprawę, że to wcale nie jest tylko jakiś straszny koszmar. Nawet teraz zdarzają mi się dni, kiedy nie chcę wstawać z łóżka, nie chcę się z nikim widzieć, więc z nikim się nie widzę i czekam, aż dzień się skończy.

To, co wartościowe, nigdy nie przychodzi łatwo.

Dzięki wierze rzeczy stają się możliwe, co nie znaczy, że stają się łatwe.

-Wiedziałem, że jesteś w żałobie, od chwili, gdy się tu pojawiłaś. Masz ten osobliwy wyraz twarzy, jakbyś umarła, ale wciąż tu jesteś. Umiem go zauważyć".

Jedno, co wiem na pewno, to że życie trzeba sobie samemu poukładać. Nikt tego za ciebie nie zrobi.

Wątpię żeby zwróciła na to uwagę. Jeśli była tak samo otępiała jak ja, pewnie niewiele do niej docierało. Ludzie chcą mi opowiadać o swoich przejściach, o swojej stracie, jakby to miało mi jakoś pomóc. Niby jak? Kiwam tylko głową, wyłączam się i nie słucham. Nie dbam o to, przez co przechodzili inni. Nie jestem w stanie. I nikt do końca nie wie, przez co ja przechodzę, nawet jeśli wydaje mu się, że to rozumie”.

Ale wszystko się przecież zmienia, prawda? Zmiany to chyba jedyna stała rzecz w życiu.

...ludzie, którzy nie są zadowoleni, wiecznie się gdzieś spieszą. Bez przerwy gdzieś wyjeżdżają, zmieniają pracę albo się przeprowadzają, ciągle za czymś gonią. Bo wydaje im się, że szczęście czeka na nich gdzies indziej. A on bez pośpiechu wysiadł z samochodu, pośmiał się z rodziną, pomagał wnosić zakupy. Wyglądał na zadowolonego.

Czyste sumienie jest najlepszą poduszką...

Myślę, że czasami łatwiej jest odejść. A żeby zostać, trzeba mieć odwagę. O wiele trudniej niż odejść, jest zostać w złych, strasznych warunkach. Moja mama odeszła, jak tylko zrobiło się ciężko. Odchodziła i wracała, odchodziła i wracała, aż wreszcie odeszła na dobre. Miałam wtedy sześć lat. Zanim zniknęła, sytuacja już była do dupy, ale potem zrobiło się jeszcze gorzej. Musiałaby zdobyć się na wielką odwagę i włożyć dużo wysiłku, żeby zostać i doprowadzić cały ten bajzel do porządku.

Moim zdaniem ludzie pozbawieni marzeń żyją tylko w połowie, a ja chcę żyć pełnią życia.

Same marzenia na nic się zdadzą, jeżeli nie będą poparte ciężka pracą.

Urywane fragmenty książek, które ukradkiem podczytywała w ciągu paru wolnych minut, przenosiły ją do innego świata, otwierały drogę ucieczki...

Każda sprawa nabiera coraz większej wagi, jak się jej zbyt długo unika.

Chciałbym, żebyś spróbowała zapamiętać, że nadzieja może przybrać różną postać: pojęcia, miejsca lub człowieka.

Nie ma takich słów, które byłyby w stanie oddać potęgę bólu i żałoby, w których była pogrążona. Jak można opisać uczucie wszechogarniającej pustki? Smutku przygniatającego ciało do ziemi, jakby do każdego mięśnia przyczepiony był ołów. Jak opisać tę rozpacz, przytłaczające pragnienie zniknięcia z powierzchni ziemi"?

- (...) Jeszcze kilka miesięcy temu zdawało się, że twoje życie rozpada się na kawałki, a teraz świat stoi przed tobą otworem, na wyciągnięcie ręki. Cokolwiek postanowisz, wiem, że zajdziesz daleko.
- Wcale nie chcę zachodzić daleko, Kate. Chcę tylko mieć zwyczajne życie. Wystarczy mi trochę spokoju, małe miasteczko i jakaś praca. I marzę o takim wypasionym ekspresie do kawy, jaki mają w pubie. Taką kawę mogłabym pić całymi dniami!

Straciłaś córkę, Grace, a ja nie jestem nawet w stanie wyobrazić sobie bólu,
przez jaki przechodzisz. Ale kocham cię, tak bardzo cię kocham.
Jestem twoją mamą i nie zamierzam przechodzić przez to samo, rozumiesz?

Dziś w Wielkiej Brytanii sepsa zabije okołu stu osób. Sto rodzin straci kogoś bliskiego. Rodzin podobnych do mojej, podobnej do Waszej...

Jeśli odnajduje się szczęście, nikogo nie powinno obchodzić, w jaki sposób się to robi.

Wcześniej miałem dwoje kochających rodziców którzy stworzyli mi dom, miejsce do którego uwielbiałem wracać. Tato lubił powtarzać: "Prawdziwy świat kryje się za zamkniętymi drzwiami, a wszystko co znajduje się po drugiej stronie, nie jest wcale ważne.".

Największą władzę ma nad tobą ten, kto nie odwzajemnia twojej miłości.