cytaty z książki "Novecento. Monolog"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Nie jesteś naprawdę skończony, póki masz w zanadrzu jakąś dobrą historię i kogoś, komu możesz ją opowiedzieć.
To jedna z tych rzeczy, o których lepiej nie myśleć, bo można zwariować. Kiedy spada obraz. Kiedy budzisz się rano i już jej nie kochasz. Kiedy otwierasz gazetę i czytasz, że wybuchła wojna. Kiedy widzisz pociąg i myślisz ja muszę stąd wyjechać. Kiedy patrzysz w lustro i spostrzegasz, że jesteś stary.
Marzenia/
Możesz umrzeć, jeśli im się poddasz/.
Żyłem wyobraźnią i wspomnieniami, czasami to wszystko, co ci zostaje, by jakoś przeżyć, nie ma już nic poza tym. Taka sztuczka biedaków, ale zawsze działa.
Mogłeś pomyśleć, że jest stuknięty. Ale to nie było takie proste. Jeśli ktoś ci opowiada bardzo dokładnie, jak pachnie na Bertham Street, latem, po deszczu, nie możesz pomyśleć, że jest stuknięty z tego tylko głupiego powodu, że on na Bertham Street nigdy nie był.
W oczach ludzi widać to, co zobaczą, nie to, co widzieli.
Graliśmy im do tańca, bo gdy tańczysz, nie możesz umrzeć, i czujesz się jak Bóg. I graliśmy ragtime, bo to jest muzyka, przy której Bóg tańczy, gdy nikt go nie widzi.