Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dokąd zmierzają nasze działania? Jeżeli dostajemy tyle, ile daliśmy innym, trzymaliśmy ich w ramionach, kołysaliśmy, obejmowaliśmy do utraty tchu, czy pewnego dnia zostanie nam to policzone?

Wie, że ich przestraszy. Przerazi ich, jak przeraża przemoc, bo wszystko, co człowiek widzi po raz pierwszy, jest przerażające, każda nowość niesie w sobie groźbę.

Pomyślałam, że piekło musi być podobne do tego hotelu bez obsługi, że z pewnością znajduje się przy drodze, otwarte stale i dla wszystkich, brzydkie, anonimowe i za mocno oświetlone.

Nauczyłam ją tylko czytać. Nigdy pisać. Z pewnością dlatego, że chciałam tego mniej niż ona. Chyba bałam się tego, co mogłaby przeczytać o świecie, w którym żyjemy i w którym niesiemy nasze krzyże, aby zasłużyć na pobyt w raju, i cały czas czekamy na cudowną wiadomość na kartce pogniecionego papieru.

Któregoś dnia budzi się rano i postanawia uciec. Znajduje w sobie dość siły na nadzieję, na wiarę, na nieposłuszeństwo.

Skoro nie może okazać miłości tym, za którymi tęskni, przelewa tę miłość na nieznaną istotę.