Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Miał tylko jedno uza­leż­nie­nie, grzech, który sam za­cie­ra za sobą ślady.

Wła­dzę.

Ani strój, ani wy pielęgnowane ciało, ani kosztowny samochód nie są w stanie zamaskować jego niskie go urodzenia – smród ubóstwa zagłusza najszlachetniejsze trunki i wody kolońskie.

Znali swoje miejsce. Żeby nie ściągnąć na siebie nieszczęścia.

Z początku nie wie, gdzie jest, wszystko powraca powoli, podróż pierzcha niczym sen, zostaje tylko pokój, jedyna namacalna przestrzeń, oderwana od reszty świata. Długo leży bez ruchu zakopany w koce; jego umysł jest ptakiem latającym we śnie nad oceanem.

Dzięki niemu jego rodzinie żyje się teraz lepiej. Wyobraża sobie ich dzień. Jego ofiara utorowała im drogę do pomyślności. Powtarza to sobie w kółko, aż w końcu nie pamięta już prawdy.