Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niektóre rzeczy płyną w naszej krwi. Nie można się ich pozbyć, nie można ich zmienić, nie można ich zgubić, ale można o nich zapomnieć.

- Żyję dla zemsty.
– Życie wypełnione jedynie pragnieniem zemsty wydaje mi się bezsensowne.
– Mnie tam wystarczy.

Nikt nie rzuca takich dziewczyn jak ja. To ja z nim zerwałam.

- Ty zawsze mówisz, że Gianna to kłopoty i że je lubisz. Więc czemu ja nie mogę?

Matteo się zaśmiał

- Nie powinnaś wzorować swoich życiowych wyborów na moich.

-  Jestem córką Luki Vitiello, tato – wyszeptałam głosem zachrypniętym od powstrzymywanych łez. – I jeśli to oznacza, że będę musiała krwawić za naszą rodzinę, właśnie to zrobię. Z radością.

-  Zapłaciłaś za moje grzechy – wychrypiał.

Musiałam na niego zerknąć. Jego spojrzenie było tak mroczne, że nawet światło mamy nie zdołałoby się przez nie przebić.

- Czym jest grzech, jeśli nie wytworem ludzkich wyobrażeń?

- Jesteś zbyt mądra i zbyt piękna na ten świat.

- Zasługujesz na śmierć i niczego nie pragnę tak bardzo, jak cię zabić, jednak nie mogę tego zrobić, ponieważ kocham twoją córkę!

Luca zbliżył się o krok, patrząc na mnie morderczym wzrokiem.

-  Zasługujesz na śmierć tak samo jak ja i ja też niczego nie pragnę tak bardzo, jak cię zabić za to, co przydarzyło się przez ciebie Marcelli, ale nie mogę tego zrobić, ponieważ kocham swoją córkę.