Jesteśmy społecznością, która kocha książki

(...) kiedy wprawi się ludzi w dobry nastrój, stają się bardziej łatwowierni i podatni na farmazony; rzadziej udaje im się wykryć oszustwo albo wykryć mylne informacje.

(...) Nie zawsze jesteś tą samą osobą. Wraz ze zmianami nastroju (z których oczywiście zdajesz sobie sprawę), zmieniają się niektóre cechy twojej maszynerii poznawczej (z czego nie zdajesz sobie w pełni sprawy). Jeśli masz rozwiązać problem wymagający sformułowania złożonego osądu, twój nastrój w danej chwili może wpływać na twoje podejście do problemu i wyciągane wnioski, nawet jeśli uważasz, że to nieprawda i potrafisz z dużą pewnością siebie uzasadnić wybraną przez siebie odpowiedź. Krótko mówiąc, szum jest obecny również w tobie.

(...) Oczywiście informacje to nie jedyny sposób, w jaki członkowie grupy wywierają na siebie wpływ. Liczą się także naciski społeczne. Czy to w firmie, czy w administracji rządowej, ludzie mogą trzymać język za zębami, bo nie chcą wyjść na niesympatycznych, trudnych, tępych albo idiotów. Chcą grać zespołowo i dlatego idą za cudzymi poglądami i działaniami. Ludzie mają poczucie, że wiedzą, co jest słuszne (albo co jest prawdopodobnie słuszne), ale żeby nie narazić się grupie, godzą się z jej pozornym konsensusem albo z poglądami osób wypowiadających się na początku.

Na ogół wyciągamy pochopne wnioski, a potem się ich trzymamy. Wydaje się nam, że formułujemy opinie na podstawie dostępnych danych, ale to, które dane weźmiemy pod uwagę i jak je zinterpretujemy, często zniekształcamy tak, żeby pasowały do pierwotnego, natychmiastowego osądu. Dzięki temu ogólna historia pojawiająca się w naszym umyśle może pozostać spójna. Oczywiście nie stanowi to problemu, o ile wyciągnięte wnioski są słuszne. Ale kiedy wstępna ocena jest błędna, skłonność do trzymania się jej na przekór sprzecznym danym raczej będzie tylko potęgować błąd. Zjawisko to jest trudno kontrolować, bo nie da się zignorować informacji, z którymi już się zetknęliśmy. W wymiarze sprawiedliwości sędziowie polecają czasami ławie przysięgłych zignorować jakiś poznany element materiału dowodowego, który nie może być wykorzystany w procesie, ale takie polecenie nie jest realistyczne (choć może być pomocne w obradach ławy przysięgłych, kiedy argumenty wyraźnie oparte na tych elementach materiału dowodowego mogą być odrzucane).

Bardziej warto zwracać uwagę na osoby, które się z tobą nie zgadzają, niż na te, które są tego samego zdania. To oznacza, że osoby o wysokim poziomie aktywnej otwartości w myśleniu nie wahają się zaktualizować własnych osądów, kiedy pojawiają się nowe informacje, i nie budzi to w nich reakcji emocjonalnej.