Spodziewałam się ciekawej, zajmującej naukowej (czy popularnonaukowej) lektury. Dostałam dość obszerną książkę, z której musiałam raczej wyciągać ciekawe treści. Tylko fragmentami narzucały się same.
Prawdopodobnie nie jestem osobą, której jakoś specjalnie wiedza na temat niepożądanych rozbieżności w osądach przyda się w pracy zawodowej. Niemniej, temat ciekawy, a książka przeciętna.
Bardzo dużo siana, którego wycięcie pomogłoby zdynamizować wywód. Sporo praktycznych wskazówek dla menedżerów, ale brnięcie przez tę książkę do najprzyjemniejszych i najciekawszych nie należy.

Spodziewałam się ciekawej, zajmującej naukowej (czy popularnonaukowej) lektury. Dostałam dość obszerną książkę, z której musiałam raczej wyciągać ciekawe treści. Tylko fragmentami narzucały się same.
Prawdopodobnie nie jestem osobą, której jakoś specjalnie wiedza na temat niepożądanych rozbieżności w osądach przyda się w pracy zawodowej. Niemniej, temat ciekawy, a książka...

Nie sądziłem, że dam się tak nabrać. Z przekąsem uśmiechnąłem się czytając w „Szumie” o efekcie zakotwiczenia. Bom właśnie uległ takiemu efektowi. Po „Pułapkach myślenia” Kahnemana. Które pochłonąłem niemal na jednym wdechu, książce wyśmienitej, dałem się skusić nazwiskiem autora i zakupiłem „Szum”. No przecież facet nie może napisać gniota, czyż nie? A jednak. Prawdą okazuje się po raz kolejny, że spółki autorskie rzadko są dobrym rozwiązaniem.
Problem tzw. szumu w naszych osądach niewątpliwie jest tematem bardzo zajmującym, ale dlaczego go opisywać tak rozwlekle? Książka jest bardzo nierówna. Są fragmenty naprawdę ciekawe, ale nie brakuje rozdziałów naukowego wodolejstwa, teoretyzowania i powtarzania już podanych wcześniej informacji. Odniosłem wrażenie, że autorzy niekoniecznie dobrze się komunikowali między sobą pisząc kolejne partie książki. Gdyby wyekstrahować to, co naprawdę istotne, skondensować nieco treść, zostało by co najwyżej pół książki.
I to, co mnie skrajnie irytuje we wszelkich książkach popularnonaukowych: drodzy autorzy, czytelnik sięgający po takie tytuły nie jest idiotą cierpiącym na Alzheimera. Nie trzeba mu co raz przypominać, że o tym czy owym to już się pisało w tym czy innym rozdziale i bez sensu opisywać, że o czymś innym to będzie się pisało kilka rozdziałów dalej. Czyżby autorzy mieli płacone za wierszówkę?
To, co dodatkowo irytuje w tym opracowaniu, o czym już pisano w innej recenzji, to zupełny brak odnośników do przypisów. Gdybyż w przypisach były jedynie podane odnośniki do literatury, można by było to jeszcze jakoś zrozumieć. Ale w przypisach podano całkiem sporo informacji. Skakanie co chwila od tekstu głównego do przypisów i szukanie, czy akurat dany przypis to się do tego tekstu odnosi, czy też nie, to zakrawa na wydawnicze niechlujstwo. Ciekawe, czy to w polskim wydawnictwie ktoś wpadł na tak idiotyczny pomysł, czy też tak było w oryginale.
Szczerze mówiąc trochę się wynudziłem. Książkę nabyłem w wersji klasycznej, ale sporą część odsłuchałem w audio. Może to i dobrze, bo w „papierze” mógłbym nie dotrwać do końca.

Nie sądziłem, że dam się tak nabrać. Z przekąsem uśmiechnąłem się czytając w „Szumie” o efekcie zakotwiczenia. Bom właśnie uległ takiemu efektowi. Po „Pułapkach myślenia” Kahnemana. Które pochłonąłem niemal na jednym wdechu, książce wyśmienitej, dałem się skusić nazwiskiem autora i zakupiłem „Szum”. No przecież facet nie może napisać gniota, czyż nie? A jednak. Prawdą...

Szum, czyli skąd się biorą błędy w naszych decyzjach Daniela Kahnemana to książka dobra. Jestem niestety trochę zawiedziony ponieważ po lekturze doskonałej pozycji pt. Pułapki myślenia tego samego autora liczyłem, że moje odczucia będą równie zachwycające. Być może na moją ocenę wpłynął fakt, iż niektóre z zagadnień były wcześniej poruszane w pułapkach myślenia a tutaj zostały rozwinięte.

Przedmiotem tej pozycji jest tytułowy szum, czyli rozbieżności w ludzkich osądach. Autor w rzetelny, poparty badaniami i przykładami sposób opisał to niepokojące zjawisko. Przykłady z medycyny, kryminalistyki i innych dziedzin pozwalają w obrazowy sposób uzmysłowić sobie skalę oraz zagrożenia płynące z tego zjawiska. Z kolei wspomniane badania naukowe i ich opis uwiarygodniają owe przykłady. Niestety w mojej ocenie książka była trochę za długa. Kilkukrotnie miałem wrażenie, że niektóre z poruszanych zagadnień to powtórzenia, których można było uniknąć.

Szum, czyli skąd się biorą błędy w naszych decyzjach Daniela Kahnemana to książka dobra. Jestem niestety trochę zawiedziony ponieważ po lekturze doskonałej pozycji pt. Pułapki myślenia tego samego autora liczyłem, że moje odczucia będą równie zachwycające. Być może na moją ocenę wpłynął fakt, iż niektóre z zagadnień były wcześniej poruszane w pułapkach myślenia a tutaj...

Uwielbiam książki Kahnemana i szczerze polecam aby przeczytać ostatnio wydany tytuł. Szczególnie jeżeli nie czytaliście wcześniejszych publikacji. Jak macie odruch wymiotny myśląc o statystyce, korelacji, medianie czy odchyleniu standardowym naprawdę nie martwcie się.
Książka napisana jest w bardzo przystępny sposób, wsparta dużą ilością wykresów, zestawień a co najważniejsze przykładów z życia wziętych. A główna tematyka to błędy jakie robimy podczas procesów analitycznych i przy podejmowaniu różnorakich decyzji. Tych finansowych, biznesowych ale chociażby przy procesie rekrutacji. Naprawdę warto :)

Uwielbiam książki Kahnemana i szczerze polecam aby przeczytać ostatnio wydany tytuł. Szczególnie jeżeli nie czytaliście wcześniejszych publikacji. Jak macie odruch wymiotny myśląc o statystyce, korelacji, medianie czy odchyleniu standardowym naprawdę nie martwcie się.
Książka napisana jest w bardzo przystępny sposób, wsparta dużą ilością wykresów, zestawień a co...

D. Kahneman, O. Sibony, C. T. Sunstein “Szum czyli skąd się biorą błędy w naszych decyzjach”

Jeden z autorów książki - Daniel Kahneman, może być znany niektórym czytelnikom z ciekawej książki “Pułapki myślenia”, w której zabiera nas w sferę tajników błędów poznawczych człowieka i jego mechanizmów myślenia. Warto wiedzieć, że jest on również laureatem Nagrody Nobla (ekonomia),tak więc możemy mieć pewność, że autor wypowiada się na tematy, na których się zna i ma odpowiednią wiedzę i kwalifikacje.
Tym razem, wraz z dwoma innymi naukowcami zajął się tematyką związaną z szumem, statystyką, tendencyjnością i zagadnieniami pokrewnymi. Autorzy wspólnie uczulają, że tam gdzie mamy do czynienia z jakąkolwiek decyzją, tam pojawi się również szum. Są jak bracia syjamscy - nierozłączni - dlatego też tak wiele pomyłek zdarza się (jako szkodliwy skutek szumu) w takich dziedzinach jak prawo, prognozy ekonomiczne, medycyna czy kryminalistyka.
We wstępie, co ważne, autorzy opisują co będzie znajdować się w każdym rozdziale. Pozwala to przygotować - Nas czytelników - na to, co nas czeka podczas zagłębiania się w lekturę. Można też równie dobrze od razu przejść do zagadnień tylko tych, którymi jesteśmy zainteresowani. Nigdy tak nie robię, ponieważ jestem zdania, że wtedy umknie nam uporządkowana i logiczna struktura całej publikacji. Co bardzo doceniam, w książce pojawia się multum pojęć, których nie znałem i nie byłem świadomy, tak więc lektura na pewno poszerza horyzonty. Czy jednym z powodów dla których czytamy nie jest chęć pogłębiania słownictwa, dowiadywania się nowych wiadomości w bardziej przystępnej formie, niż ma to miejsce, np. w encyklopedii w postaci suchych pojęć i faktów? Czytając książkę mamy często od razu podane przykłady dla lepszego zrozumienia ale też szerszy kontekst, który pozwala lepiej zorientować się w przedstawianej tematyce.
Autorzy podejmują kwestie związane z decyzyjnością. Twierdzą, że podejmowanie decyzji jest trudne ze względu na to, że otaczająca rzeczywistość jest skomplikowana i co ważne - niepewna bo zmienia się w czasie. Osoby, które wykonują zawody związane z podejmowaniem decyzji kierują się również własnymi przekonaniami dlatego też rozbieżności między osądami poszczególnych osób są tak duże. To również wyjaśnia dlaczego wyroki w sprawach karnych są często tak odmienne od siebie. Często popadamy w przekonanie, że to widzę ja, widzą tak samo inne osoby - jest to tak zwany naiwny realizm. "W każdym momencie mamy w głowie pewną interpretację otaczającej nas rzeczywistości i zwykle nie staramy się zbytnio wymyślać dla niej wiarygodnych alternatyw". Nie sposób oczywiście opisać wszystkie zagadnienia zawarte w tej jakże błyskotliwej i zawierającej ogrom informacji książce. Jednak dla zainteresowanych chciałbym przytoczyć główne rozdziały książki:
1. Jak znaleźć szum?
2. Twój umysł to instrument pomiarowy.
3. Szum w osądach prognostycznych.
4. Jak powstaje szum?
5. Jak ulepszać osądy?
6. Optymalny poziom szumu.
7. Podsumowanie i wnioski. Jak poważnie podejść do szumu.
Podsumowując lekturę “Szum czyli skąd się biorą błędy w naszych decyzjach” chciałbym zapewnić, że dostaniecie do rąk Państwo publikację, która jest bardzo rzetelna i przesycona informacjami stricte technicznymi i naukowymi. Z jeden strony jest to duży plus, ale z drugiej możemy odebrać to jako minus, ponieważ jeśli ktoś nie ma podstawowej wiedzy z matematyki ,statystyki i nie jest zaznajomiony z żargonem technicznym i naukowym to moim zdaniem lektura może być trochę przytłaczająca. Jestem wdzięczny autorom, że aby lepiej zrozumieć omawiane kwestie posłużyli się w wielu miejscach grafami, schematami i wykresami. To nieodłączna część tego, jak można przedstawiać zależności między poszczególnymi zmiennymi. Podczas zagłębiania się w lekturę na temat szumu, byłem zdumiony jak wielu dziedzin dotyka ta kwestia i co gorsza jak wiele osób jest tego nieświadomych, mimo, że działają w tej branży. To od ich decyzji zależy los drugiego człowieka, np. w sądownictwie. Nie jest to lektura do poduszki, bardziej na pobudzenie szarych komórek, tak, aby mózg potrafił przeanalizować przedstawione fakty i wyciągnąć własne wnioski z badań tych trzech naukowców. Uważam, że książka trochę za bardzo skupia się na bardzo szczegółowej analizie przypadków, na dłuższą metę może to być męczące dla osoby, która nie zajmuje się daną tematyką na co dzień - tak było w moim przypadku. Teraz mała dygresja - wiele tematów, które z pozoru wydają się łatwe i błahe zawierają w sobie cząstkę naszej niewiedzy jako przedstawiciela homo sapiens, np. jak działa i funkcjonuje świat i jego podstawowe mechanizmy na poziomie mikro i makroświata. Ten pęd człowieka do wyjaśnienia tych kwestii skłaniają ludzi do zagłębiania się w coraz to liczne badania i próby zrozumienia naszego, skomplikowanego życia i otoczenia. Wracając do opinii na temat książki to myślę, że jest to lektura dla koneserów, ale jestem również zdania, że warto wgryźć się w tematykę szumu przy pomocy tej książki, ponieważ jest on nieodzownym elementem życia każdego z nas. Dlatego też warto jest mieć świadomość tej tematyki. Jeśli jesteście ciekawi takich zagadnień jak polaryzacja grupy, paradoks hazardzisty, zjawiska nadmiernej spójności czy obiektywnej niewiedzy to zapraszam do lektury i szczerze polecam!

Książkę przeczytałem dzięki Stowarzyszeniu Sztukater, za co bardzo dziękuję.

D. Kahneman, O. Sibony, C. T. Sunstein “Szum czyli skąd się biorą błędy w naszych decyzjach”

Jeden z autorów książki - Daniel Kahneman, może być znany niektórym czytelnikom z ciekawej książki “Pułapki myślenia”, w której zabiera nas w sferę tajników błędów poznawczych człowieka i jego mechanizmów myślenia. Warto wiedzieć, że jest on również laureatem Nagrody Nobla...

Książka i prosta i trudna w odbiorze.
opisuje pojawiające się błędy w naszych decyzjach, opiniach, osądach, z których nie zdajemy sobie sprawy.
Fascynujące rozdziały o rozbieżnościach w opiniach sędziów, specjalistów od daktyloskopii, aktuariuszy, rekrutacji i na ile wynikają one z błędów poznawczych.
Wartościowa lektura.

Książka i prosta i trudna w odbiorze.
opisuje pojawiające się błędy w naszych decyzjach, opiniach, osądach, z których nie zdajemy sobie sprawy.
Fascynujące rozdziały o rozbieżnościach w opiniach sędziów, specjalistów od daktyloskopii, aktuariuszy, rekrutacji i na ile wynikają one z błędów poznawczych.
Wartościowa lektura.

[...]
Podsumowując - książka Kahnemana i współautorów jest niesłychanie inspirująca w części dotyczącej osądów, błędów przez nas popełnianych (oraz szumu) oraz niesłychanie dyskusyjna w tej części, gdy próbują nas przekonać do zunifikowania decyzyjności. Zbyt pochopnie zakładają dobrą wolę i wiedzę każdego, komu przyszłoby wdrażać i stosować mechaniczne i ścisłe reguły. No a przede wszystkim gdzieś tam w tle widnieje wizja jakiegoś mega dystopijnego świata, gdzie każda ocena, każdy osąd ma obiektywną wartość, która nie powinna ulegać dyskusji.
[....]
całość:
https://www.speculatio.pl/szum-czyli-skad-sie-biora-bledy-w-naszych-decyzjach/

[...]
Podsumowując - książka Kahnemana i współautorów jest niesłychanie inspirująca w części dotyczącej osądów, błędów przez nas popełnianych (oraz szumu) oraz niesłychanie dyskusyjna w tej części, gdy próbują nas przekonać do zunifikowania decyzyjności. Zbyt pochopnie zakładają dobrą wolę i wiedzę każdego, komu przyszłoby wdrażać i stosować mechaniczne i ścisłe reguły. No...

Pozycja obowiązkowa dla każdego, kto podejmuje decyzje, wystawia oceny, diagnozuje, wydaje wyroki, czyli w zasadzie dla wszystkich.

Pozycja obowiązkowa dla każdego, kto podejmuje decyzje, wystawia oceny, diagnozuje, wydaje wyroki, czyli w zasadzie dla wszystkich.

Przegadana. Zawartą treść można spokojnie zmieścić w 1/4 tego co dostaliśmy. Jestem nieco zawiedziony, bo po recenzjach spodziewałęm się, że część poradnikowa będzie dużo bogatsza. W efekcie dostałem bardzo szczegółowe omówienie wielu przypadków, a mało informacji do działania na co dzień.

Przegadana. Zawartą treść można spokojnie zmieścić w 1/4 tego co dostaliśmy. Jestem nieco zawiedziony, bo po recenzjach spodziewałęm się, że część poradnikowa będzie dużo bogatsza. W efekcie dostałem bardzo szczegółowe omówienie wielu przypadków, a mało informacji do działania na co dzień.

Jako książka dla przedsiębiorców i decydentów powinna pewnie dostać 8 lub 9 gwiazdeczek, dla przeciętnej osoby temat nie musiał być tak dokładnie przedstawiony ;) .
Książka zajmuje się tematyką różnorodności przy formułowaniu różnego rodzaju ocen.
Przedstawia dlaczego różnorodność przy ustalaniu kar przez sędziów, diagnoz przez lekarzy i itp. nie jest porządna, skąd się bierze, dlaczego nie jest zauważana i jak można jej zaradzić.
Temat został przedstawiony ciekawie, łatwo do zrozumienia i z wieloma przykładami.
Zaskoczyło mnie, że porównywanie odcisków palca pobranych z miejsca przestępstwa jest kwestią oceny a nie algorytmem, więc mogą się pojawić błędy.
Książka sprawiła, że z większą podejrzliwością będę patrzeć na wszelkie oceny ekspertów i w ważnych sytuacjach będę szukała kolejnych opinii.

Jako książka dla przedsiębiorców i decydentów powinna pewnie dostać 8 lub 9 gwiazdeczek, dla przeciętnej osoby temat nie musiał być tak dokładnie przedstawiony ;) .
Książka zajmuje się tematyką różnorodności przy formułowaniu różnego rodzaju ocen.
Przedstawia dlaczego różnorodność przy ustalaniu kar przez sędziów, diagnoz przez lekarzy i itp. nie jest porządna, skąd się...