Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tak, to było porażenie. Ten rzadki moment, kiedy wszystkie nici losu jakby się naprężają i wyraźnie jak wieszcz słyszysz ich delikatne dźwięki.

Nigdy nie wiadomo, co siedzi w człowieku, póki się nim solidnie nie potrząśnie.

Bo rzeczy były tylko tym, czym były. Może dlatego, że Draga urodziła się wśród wiedźm, nauczyła się tego o wiele szybciej od innych. Rzeczy były tylko rzeczami: ostrze ostrzem, świeca świecą, trójkąt manifestacji zbitką miedzianych rurek. Wszystko to działało zgodnie ze swoim przeznaczeniem, a prawdziwa moc wypływała z wnętrza. Albo miało się do niej dostęp, albo nie. A jeśli się nie miało, trzeba było kopać – w sobie, nie w magicznych księgach.

Zawsze powtarzam, żeby zaczynać od podstaw. Nie kopie się grobu, kiedy nie masz nieboszczyka.