Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Głos rozsądku to zawsze jest tylko to, co ktoś inny ma do powiedzenia. A ja uważam, że właśnie to, co ja mam do powiedzenia, jest rozsądne, a zresztą, czy jest, czy nie jest, powiem to i będę przy swoim obstawać.

Śmierć jest równie prawdziwa i powszechna jak ubóstwo, a przecież nie rozprawia się o niej głośno na ulicy.

Mężczyzna zawsze pozostanie mężczyzną. Każdy z nich chce, żeby go uważano za Samsona i Salomona zarazem, każdy jest zbyt silny , by dać się pobić i pokonać, i zbyt mądry, by miano go wywieść w pole.

panna Matty szła na przedzie, uzbrojona w pogrzebacz, ja za nią ze szczotką do wymiatania kominka, a na końcu Marta, niosąc szuflę i szczypce do węgla, aby uderzać na alarm; często jednak przez przypadkowe zderzenie szufli i szczypiec napędzała nam takiego strachu, że wszystkie trzy ryglowałyśmy się w kuchni czy spiżarni, gdzie akurat byłyśmy, i dopiero gdy trwoga minęła, opamiętywałyśmy się i ze zdwojoną walecznością ruszałyśmy naprzód.

Ważne wydarzenia rodzą się nieraz z drobnych przyczyn (...).

(...) z jej słów wynikało, że w mężu widziała skutecznego obrońcę przeciw złodziejom, włamywaczom i duchom. Powiedziała, że nie odważyłaby się chyba nieustannie odradzać młodym ludziom małżeństwa, tak jak to robi panna Pole; jest ono z pewnością ryzykiem, co widzi teraz, mając niejakie doświadczenie, ale przypomina sobie czasy, kiedy jak każda młoda dziewczyna wyczekiwała zamążpójścia.

... Wracając do domu wrzuciłam list na poczcie i potem przez chwilę wpatrywałam się w drewnianą płytkę z rozwartą szparą, oddzielającą mnie od listu, który przez chwilę trzymałam w ręku. Odszedł ode mnie, jak odchodzi życie, nie dające się na powrót przywołać. Będzie się kołysać na falach, zwilży go pewnie morska woda, powędruje wśród palm, nasiąknie aromatem tropików - ten mój mały świstek papieru, przed godzina tak bliski i zwyczajny, rozpoczął podróż do dziwnych, obcych ziem za Gangesem...