Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czasami musimy zaufać tym, których kochamy i którzy kochają nas, nawet jeżeli okazuje się to trudne".

-"Wydaje man się, że znamy świat ,ale widzimy ledwie sekundę z jego podróży.

- Nie da się mieć jednej ulubionej książki. To tak, jakbym cię spytała o twoją ulubioną rękę.

Chcę kogoś, z kim będę się śmiać i jeździć po przygody. Kogoś, dla kogo będę chciała być lepsza, ale kto będzie mnie też wspierać, gdy będę słaba. Chcę kogoś, kto będzie się dzielił ze mną najgłębszymi lękami, kto sam z siebie pokaże mi swoje blizny i zaufa, że je uzdrowię, tak jak ja zaufam jemu. I chcę czuć ciarki za każdym razem, gdy go dotknę. Chcę spędzać z nim całe popołudnia w pościeli. Chcę kogoś, z kim będę się natychmiast dzielić dobrymi wieściami i kto na pewno mnie przytuli, gdy przyjdą złe. Chcę takiej miłości, która pozbawia tchu, gdy uderza i sprawia, że na myśl o jej utracie robi się niedobrze. Takiej, przez którą jesteś tak bardzo szczęśliwy, że to jednocześnie boli, bo myśl, że wśród wszystkich mieszkańców ziemi znalazłeś osobę ci przeznaczoną, jest bolesna.

Bo chociaż małżeństwo w pewnym sensie scala nas w jedno, mimo wszystko pozostajemy indywidualistami tworzącymi tę całość. I musimy mieć możliwość posiadania własnych rzeczy, własnego czasu, prywatności.

- Bywałam rozczarowana. Ale to nie oznacza, że muszę oczekiwać kolejnych rozczarowań. Każdy dzień jest nowy, wiesz? Jest nową szansą.

Wydaje mi się, że każda chwila przed twoim przyjazdem do restauracji to były ćwiczenia. Przez cały czas w drodze do ciebie ćwiczyłam oddychanie, śmianie się i istnienie, żebym potrafiła żyć, gdy już mnie znajdziesz.

- Chodzi o to, żeby się razem rozwijać. Zmieniać. A po drodze rozgryzać życie.