Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czasami (...) kiedy idziesz złą drogą, trzeba z niej zejść, zawrócić i zacząć od nowa.

Życie bez nadziei jest odrzuceniem możliwości bożego miłosierdzia. (...)Kiedy użalasz się nad sobą, oddalasz się od Boga. Jak może ci pomóc, kiedy jesteś tak daleko?

(...) jak bardzo stała jest miłość, którą w sobie nosimy, i jakulotny jest czas, który z nią mamy.

Dzwonisz do paru osób. Wszyscy są tobą rozczarowani. Wszyscy z wyjątkiem niej. Ona jest tobą zachwycona.

Julian zobaczył słońce za dnia zastępującego noc, zapłonęły wszystkie komety, oczy planet przypominały płomienie, płonął cały świat, nie łagodnie, ani nostalgicznie, lecz gwałtownie, gdy jedno ludzkie serce zderzyło się z drugim.

Wszyscy powinniśmy mieć takie szczęście, by odkryć, kim jesteśmy.

Nie chciał, by przyjaciel dostrzegł choć cień wilgotnego śladu, jaki przezroczysta dziewczyna zostawiła na wyschniętej gąbce jego serca.

Potem niewiele się wydarzyło.
Tylko niebo się otworzyło i spadł deszcz gwiazd.

- Sio, natrętna podsłuchująca mucho - mówi. - Pilnuj swojego łoju. Może będziesz dalej udawał, że potrafisz robić to, co robisz, a ja będę robić to, co potrafię. Pod koniec dnia zobaczymy, które z nas rzucą niedźwiedziom na pożarcie.