Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zastanawiam się... czy dobrze zrobiłem, grając przy nim ten akord. Ponieważ... nieświadomie zagrałem też... na strunach... jego serca.

Nie czuję się samotny. Choć już więcej się nie spotkamy... i mimo że nie znalazłem jeszcze słów... by powiedzieć to na głos. Chcę jednak, żebyś wiedział... że na zawsze zatrzymam... tę rzecz... która była dla ciebie tak droga.

Nigdy nie wiem, jak mam się zachować. Nie radzę sobie z rzeczami, które innym przychodzą z łatwością. Nie potrafię... ani śmiać się razem z nimi, ani płakać. I chyba nigdy się tego nie nauczę.

Odkąd cię poznałem, moje myśli są w rozsypce.

Koniec końców nawet jeśli będę próbował je od siebie odsunąć... kotłujące się we mnie uczucia tak po prostu nie znikną. Spowiły moje serce jak gęsta mgła... która przyniosła ze sobą duszący zapach zgnilizny.