Given #1

Piękna historia dwóch chłopaków, których połączyło zamiłowanie do muzyki i nie tylko. Mafuyu to cichy chłopak mający trudną przeszłość przez utrate kogoś bliskiego jego sercu. Poznając Uenoyame, wkracza w świat muzyczny, albowiem wstępuję do zespołu. Początkowo miał problemy z otwarciem się na świat i przełamaniem niektórych blokujących go barier, ale gdy zrozumiał co jest dla niego ważne wyraził siebie i swoje uczucia poprzez piosenkę. W tym wszystkim wspierał go Uenoyama, będący jego drugą miłością i ratunkiem od cierpienia spowodowanym przeszłością.

Piękna historia dwóch chłopaków, których połączyło zamiłowanie do muzyki i nie tylko. Mafuyu to cichy chłopak mający trudną przeszłość przez utrate kogoś bliskiego jego sercu. Poznając Uenoyame, wkracza w świat muzyczny, albowiem wstępuję do zespołu. Początkowo miał problemy z otwarciem się na świat i przełamaniem niektórych blokujących go barier, ale gdy zrozumiał co jest...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo się cieszę, że manga wyszła w Polsce. Uenoyama jest cudowny, chociaż historia jego i Mafuyu już niekoniecznie xD Ale kreska autorki to majstersztyk.

Bardzo się cieszę, że manga wyszła w Polsce. Uenoyama jest cudowny, chociaż historia jego i Mafuyu już niekoniecznie xD Ale kreska autorki to majstersztyk.

Pokaż mimo to

W Given zakochałam się od kiedy obejrzałam pierwszy odcinek anime i tak się cieszę, że mam w końcu możliwość przeczytać pierwowzór!
Póki co znam historię, ale czytając i ta czułam te same emocje, szczególnie jak w tle leciała mi piosenka Mafuyu.

W Given zakochałam się od kiedy obejrzałam pierwszy odcinek anime i tak się cieszę, że mam w końcu możliwość przeczytać pierwowzór!
Póki co znam historię, ale czytając i ta czułam te same emocje, szczególnie jak w tle leciała mi piosenka Mafuyu.

Pokaż mimo to

Pewnego dnia Uenoyama w swoim sekretnym miejscu służącym do drzemek spotyka chłopca. Ten nieznajomy trzyma w rękach drogi model gitary, która ma pękniętą strunę. Okazuje się, że delikwent nie wie jak ją wymienić, więc "uczynny" Uenoyama robi to za niego. Przy okazji wygrywa na sprzęcie pierwszy akord, co sprawia, że właściciel gitary prosi go o naukę gry. Uenoyama odmawia, jednak zagadkowy chłopak ma w sobie wielki upór i tak łatwo się nie podda...

Jest to naprawdę bardzo dobra manga traktująca o nieco niszowym na naszym rynku temacie muzyki i muzyków, która nie spieszy się specjalnie z fabułą. Postacie mają czas na rozwinięcie swoich relacji oraz uporanie się z dręczącymi uczuciami.
Swoje pięć groszy dodaje również ich charakter. Porywczy, ale starający się Uenoyama. Wycofany, ale niezwykle konsekwentny Mafuyu. Zawsze służący dobrą radą Haruki oraz posiadacz zakazanej gęby Akihiko tworzą drużynę, która pcha całą mangę do przodu, wypadając przy tym niezwykle naturalnie.

Rysunki są bardzo ładne. Została tutaj zastosowana prosta, ale bardzo treściwa kreska. Pojawia się również sporo teł, którymi czytelnik może zachwycić oczy. Projekty postaci również są estetyczne, ich szczegóły wraz z krótkimi opisami zostały umieszczone jako przerywnik niektórych rozdziałów. Taki zabieg nie jest niczym nowym, jednak nie pamiętam, kiedy ostatni raz widziałam go w tak rozbudowanej formie.

Sumując, same plusy. Nic, tylko czytać!

Pewnego dnia Uenoyama w swoim sekretnym miejscu służącym do drzemek spotyka chłopca. Ten nieznajomy trzyma w rękach drogi model gitary, która ma pękniętą strunę. Okazuje się, że delikwent nie wie jak ją wymienić, więc "uczynny" Uenoyama robi to za niego. Przy okazji wygrywa na sprzęcie pierwszy akord, co sprawia, że właściciel gitary prosi go o naukę gry. Uenoyama odmawia,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Szczerze mogę powiedzieć, że jest to moja ulubiona manga z gatunku boys love, jaką do tej pory czytałam. Osobiście jestem dość wybredna pod tym kątem i właściwie tytuły typowo "yaoicowe" nigdy mnie nie zachwycały. Jestem natomiast fanką świadomych, realistycznych powieści o miłości, z naturalnym podejściem do homoseksualizmu, w których akcja między bohaterami rozwija się po prostu normalnie. Mamy tu naprawdę ciekawą fabułę. Tragedia przedstawiona w powieści czyni ją tak przejmującą, że długo po jej przeczytaniu wciąż tkwiła w mojej pamięci. Gusta się różnią, natomiast jeśli tak jak ja, lubicie tą naturalność bez zasłony żenady na każdym kroku- gorąco polecam. Ja oszalałam na puncie tej mangi. No i kreska bardzo ładna.

Szczerze mogę powiedzieć, że jest to moja ulubiona manga z gatunku boys love, jaką do tej pory czytałam. Osobiście jestem dość wybredna pod tym kątem i właściwie tytuły typowo "yaoicowe" nigdy mnie nie zachwycały. Jestem natomiast fanką świadomych, realistycznych powieści o miłości, z naturalnym podejściem do homoseksualizmu, w których akcja między bohaterami rozwija się po...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

*Avril Lavigne - Complicated playing in the distance*

*Avril Lavigne - Complicated playing in the distance*

Pokaż mimo to

Bardzo dobra manga. Nie jest to typowe yaoi, w którym to właśnie miłość jest na pierwszym planie, w sumie w tym tomie wątków romantycznych jest bardzo mało. Jednak historia jest bardzo ciekawa i wciąga.

Bardzo dobra manga. Nie jest to typowe yaoi, w którym to właśnie miłość jest na pierwszym planie, w sumie w tym tomie wątków romantycznych jest bardzo mało. Jednak historia jest bardzo ciekawa i wciąga.

Pokaż mimo to

Bardzo ładna i dopracowana kreska. Sprawia wrażenie jakoby rysownik tworzył z lekkością i łatwością wszystkie kadry. Rysowanie ubrań i zagięć materiału na wysokim i dopracowanym poziomie. Postacie nie są jakoś szczególnie głębokie, ale mają zarysy swoich charakterów. Jednocześnie fabułą nie jest jakoś wybitnie głęboka, acz dość niestandardowa.

[SPOILER]
Poznajemy historię chłopaka, którego miłość popełniła samobójstwo. On wchodzi w posiadanie gitary, na której przed śmiercią grała ta osoba i stara się nauczyć na niej grać. Podczas jednej z przerw w szkole poznaje chłopaka z innej klary, który udziela się w zespole instrumentalnym. Główny bohater mangi wybiera się z nim na próbę owego zespołu i liczy na pomoc przy nauce gry. Jednocześnie okazuje się, ze ma On duży talent do śpiewu. Z czasem ich znajomość zaczyna zmieniać się w przyjaźń.

Bardzo ładna i dopracowana kreska. Sprawia wrażenie jakoby rysownik tworzył z lekkością i łatwością wszystkie kadry. Rysowanie ubrań i zagięć materiału na wysokim i dopracowanym poziomie. Postacie nie są jakoś szczególnie głębokie, ale mają zarysy swoich charakterów. Jednocześnie fabułą nie jest jakoś wybitnie głęboka, acz dość niestandardowa.

[SPOILER]
Poznajemy historię...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Cholerstwo jest naprawdę dobre. Jestem już jakieś dwa tomy do przodu i muszę przyznać, że wydanie tej mangi w Polsce to strzał w dziesiątkę. Kreska jest świetna. Historia to typowy, łzawy dramat, ale nie ma co, polubiłem Ueno i jego kumpli, bo chociaż są w tle, ich historie są ze sobą powiązane (trochę jak u Nakamury). Samo przeplatanie tej historii muzyką sprawia, że chciałoby się posłuchać głosów bohaterów.

Nie ma się co oszukiwać, w przyszłych tomach będzie więcej wątku shounen-ai. Wystarczy spojrzeć na reakcje chłopaków, szczególnie Ueno. Cóż, to żaden spoiler, skoro wypisali o nim i Sato już na okładce xD

Tak czy siak, czekam na nastepne tomy w polskim wydaniu.

Cholerstwo jest naprawdę dobre. Jestem już jakieś dwa tomy do przodu i muszę przyznać, że wydanie tej mangi w Polsce to strzał w dziesiątkę. Kreska jest świetna. Historia to typowy, łzawy dramat, ale nie ma co, polubiłem Ueno i jego kumpli, bo chociaż są w tle, ich historie są ze sobą powiązane (trochę jak u Nakamury). Samo przeplatanie tej historii muzyką sprawia, że...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

[...] Jest to historia, w której główną rolę odgrywa muzyka i zdecydowanie jest to ten rodzaj, kiedy dosłownie słyszy się wszystkie dźwięki.

Ritsuka Uenoyama to uczeń liceum. Uwielbia grać na gitarze lecz od jakiegoś czasu czuje, że nie przynosi mu to już tej samej przyjemności co kiedyś. Któregoś dnia idąc na SWOJE miejsce do kimania spotyka tam chłopaka z klasy obok.

Wiecie, niby nic. Jednak patrząc na to okiem Uenoyamy, chłopak leżąc sobie na JEGO miejscu trzyma w rączkach naprawdę dobry sprzęt, co oczywiście nie może pozostać bez komentarza. Kończy się naturalnie na wymianie strun lecz to właśnie zagranie pojedynczego akordu rozpoczyna lawinę wydarzeń. Mafuyu prosi Ritsukę by ten nauczył go grać.

Z początku oczywiście Uenoyama absolutnie nie ma zamiaru się zgadać, jednak my doskonale wiemy co się święci. Prawdziwy przełom nastaje dopiero, kiedy Mafuyu zaczyna śpiewać w towarzystwie Ritsuki. [...]"


Reszta recenzji na blogu:
https://pomowmyoliteraturze.blogspot.com/2018/05/nieswiadomie-zagraem-na-strunach-jego.html#more

[...] Jest to historia, w której główną rolę odgrywa muzyka i zdecydowanie jest to ten rodzaj, kiedy dosłownie słyszy się wszystkie dźwięki.

Ritsuka Uenoyama to uczeń liceum. Uwielbia grać na gitarze lecz od jakiegoś czasu czuje, że nie przynosi mu to już tej samej przyjemności co kiedyś. Któregoś dnia idąc na SWOJE miejsce do kimania spotyka tam chłopaka z klasy...

więcej

mniej

Pokaż mimo to