Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Na odwagę, Angela, stać tylko nową miłość, stara jest zawsze trochę tchórzliwa.

Wierność w starszym wieku nie jest zaletą. Niewierność, przeciwnie, pociąga, bo wymaga ostrożności, umiaru, dyskrecji i innych tego rodzaju właściwości wieku dojrzałego. Oboje zaczęliśmy przypominać stary płaszcz, który z latami traci swoją pierwotną formę, ale zarazem traci też krępującą ruchy sztywność, bo dopiero długie używanie i naturalne starzenie się materiału powoduje, że staje się jedyny i niezastąpiony.

Byłem szczęśliwy (...). A człowiek zazwyczaj nie zdaje sobie sprawy, że jest szczęśliwy, kiedy tak się dzieje. Dlatego że zawsze doznajemy tego poczucia roztargnieni, nieuważni, a to sprawia, że znamy tylko tęsknotę za szczęściem albo ciągłe wyczekiwanie go.

Każda nowa miłość, Angela, jest pełna lęku. Nie ma na świecie swego miejsca i nie ma końcowego przystanku.

Ale Ty nie umieraj, Angela, nie umieraj, zanim Elsa nie wyląduje. Nie pozwól, żeby twoja dusza przebijała się przez obłoki, kiedy ona tak ufnie na nie patrzy. Nie przecinaj toru jej lotu, córeczko, zostań z nami. Zatrzymaj się.

Jakże podstępne jest cierpienie, jak szybko nas sobie podporządkowuje.

Wy, kobiety, jesteście niezmordowane, chcecie zagarniać dla siebie jak najwięcej życia, napełniać je rojeniami. My, mężczyźni, pełzniemy wzdłuż waszego muru jak dżdżownice.