Wybitna powieść. Przenikliwe opisy idealnie odmalowujące miejsca, klimat, stany bohaterów, charakter postaci. Opowieść pisana z męskiej perspektywy o kryzysie wieku średniego, męskości, sensie życia, dawaniu i braniu, miłości do dziecka i śmierci. Prawdziwa i poruszająca, lepiej nie można było tego napisać. Szok, że autorka jest tak mało znana w Polsce, a jej książki można za 3 zł kupić na Allegro....

Wybitna powieść. Przenikliwe opisy idealnie odmalowujące miejsca, klimat, stany bohaterów, charakter postaci. Opowieść pisana z męskiej perspektywy o kryzysie wieku średniego, męskości, sensie życia, dawaniu i braniu, miłości do dziecka i śmierci. Prawdziwa i poruszająca, lepiej nie można było tego napisać. Szok, że autorka jest tak mało znana w Polsce, a jej książki można...

to jest dobra książka. miłość, dramat, namiętność, życiowe wybory. trudno życiowe wybory. złe życiowe wybory i ich konsekwencje.

to jest dobra książka. miłość, dramat, namiętność, życiowe wybory. trudno życiowe wybory. złe życiowe wybory i ich konsekwencje.

Powieść p. Margaret Mazzanini opowiedziana poprzez spowiedź głównego bohatera w obliczu tragedii. Jest tu wszystko co powinno być w melodramacie: wielka miłość, cierpienie, para wyjątkowych kochanków kończąca się śmiercią jednego z nich. Sprawnie i błyskotliwie prowadzona narracja ale żebry dawać 10 pkt? Trochę mało wiarygodnie wyglądają opisy widziane oczami mężczyzny (czuć rękę kobiecą).

Powieść p. Margaret Mazzanini opowiedziana poprzez spowiedź głównego bohatera w obliczu tragedii. Jest tu wszystko co powinno być w melodramacie: wielka miłość, cierpienie, para wyjątkowych kochanków kończąca się śmiercią jednego z nich. Sprawnie i błyskotliwie prowadzona narracja ale żebry dawać 10 pkt? Trochę mało wiarygodnie wyglądają opisy widziane oczami mężczyzny...

Ojciec w chwili operacji córki opowiada jej o swoim romansie. Historia o wielkiej namiętności, ale jakoś tak opowiedziana, że ciężko było przebrnąć.

Ojciec w chwili operacji córki opowiada jej o swoim romansie. Historia o wielkiej namiętności, ale jakoś tak opowiedziana, że ciężko było przebrnąć.

Pierwsza połowa książki strasznie mnie nużyła. Potem byłam ciekawa zakończenia. Styl pisania nie każdemu przypadnie do gustu.

Pierwsza połowa książki strasznie mnie nużyła. Potem byłam ciekawa zakończenia. Styl pisania nie każdemu przypadnie do gustu.

Nie sądziłam, że to napiszę, ale czuję potrzebę, ponieważ bardzo mnie rozczarowała pewna włoska pisarka. Margaret Mazzantini, bo o niej mowa, do tej pory była jedną z moich ulubionych literatek. Przeczytałam jej trzy powieści, z czego jedna mnie absolutnie zachwyciła, a dwie bardzo poruszyły. Teraz jednak z przykrością stwierdzam, że książka pt. "Zatrzymaj się" to jedno wielkie nieporozumienie. Zaczyna się interesująco, poznajemy włoską rodzinę, głównie ojca, chirurga oraz jego nastoletnią córkę. Córka ma wypadek i zapada w śpiączkę, później znajomy ojca robi jej operację. I to właśnie ta operacja i trudna sytuacja jest powodem wspomnień z życia głównego bohatera, ojca-chirurga. To wszystko w formie jakby listu do córki. O ile sama forma jest bardzo dobra, o tyle treść - no właśnie. Ojciec zaczyna wspominać młode lata, podboje miłosne, ale też własne dzieciństwo. Już tutaj zapaliła mi się w głowie lampka - jaki ojciec opowiada o kochankach swojej córce? Toksyczny, narcystyczny, psychopatyczny, generalnie taki, który uwodzi i przekracza granice. Ale dalej jest jeszcze lepiej. Otóż okazuje się, że ów ojciec (będąc już w związku małżeńskim z matką swojej córki) zgwałcił pewną młodą kobietę. I z tego gwałtu, a raczej kilku gwałtów, bo był to szereg zdarzeń, "wyszła" miłość. Zakochał się w "tej biednej i kiczowato ubranej kurwetce", a i ona też się w nim zakochała (!). Pomijając już fakt, że mówi o niej w sposób sarkastyczny, złośliwy i bardzo arogancki. Wyśmiewa jej sposób ubierania, mieszkania, w ogóle wszystko. To jednak zgwałcił tę niewinną kobietę, której "winą" było to, że mu pozwoliła ze swojego domu zadzwonić. Najgorsze w tym wszystkim jest to, że ta historia jest pokazana jako "love story", mimo, że tutaj mamy gwałt, mnóstwo oszustw (notorycznie okłamuje żonę),manipulacji itd.
Reasumując - nie polecam, a moja ocena to wypadkowa
dobrej formy i bardzo średniej treści.

Nie sądziłam, że to napiszę, ale czuję potrzebę, ponieważ bardzo mnie rozczarowała pewna włoska pisarka. Margaret Mazzantini, bo o niej mowa, do tej pory była jedną z moich ulubionych literatek. Przeczytałam jej trzy powieści, z czego jedna mnie absolutnie zachwyciła, a dwie bardzo poruszyły. Teraz jednak z przykrością stwierdzam, że książka pt. "Zatrzymaj się" to...

Mam wątpliwości co do głównego tematu - wielka wzajemna miłość wyrosła na gwałcie? A jeśli nie był to gwałt, dlaczego autorka nie daje więcej sygnałów, że tak nie było? Nie do końca też przekonuje mnie portret psychologiczny głównego bohatera, czuję kobiecą rękę w jego konstrukcji. Za dużo tu operowania szczegółem w odniesieniu do kobiecych strojów, fryzur, wyposażenia mieszkania (bo co do jedzenia rozumiem - jesteśmy we Włoszech). Ale czyta się tę powieść bardzo dobrze. Mazzantini, jak Morante czy Ferrante, skutecznie hipnotyzuje wielosłowiem, wzbogaceniem języka prozy środkami z języka poetyckiego.

Mam wątpliwości co do głównego tematu - wielka wzajemna miłość wyrosła na gwałcie? A jeśli nie był to gwałt, dlaczego autorka nie daje więcej sygnałów, że tak nie było? Nie do końca też przekonuje mnie portret psychologiczny głównego bohatera, czuję kobiecą rękę w jego konstrukcji. Za dużo tu operowania szczegółem w odniesieniu do kobiecych strojów, fryzur, wyposażenia...

Trafiłam na książkę przypadkiem w bibliotece w dziale literatura włoska i postanowiłam ją wypożyczyć. Mimo początku, który mnie nie porwał dokończyłam czytanie historii i jestem zadowolona. Dużo emocji, wyborów, wyzwań i decyzji opowiedzianych z perspektywy lat.

Trafiłam na książkę przypadkiem w bibliotece w dziale literatura włoska i postanowiłam ją wypożyczyć. Mimo początku, który mnie nie porwał dokończyłam czytanie historii i jestem zadowolona. Dużo emocji, wyborów, wyzwań i decyzji opowiedzianych z perspektywy lat.

Polecam tę książkę kobietom. Tym młodym i tym już bardziej dojrzałym, bowiem zarówno kobiety wchodzące w dorosłe życie jak i te, które pozostają w stabilnym i niemal idealnym związku, mogą się przekonać, że w sferze miłości nic nie jest pewne. Książka dowodzi, że miłość zawsze chodzi swoimi drogami i my sami nie jesteśmy w stanie przewidzieć naszego własnego zachowania.

Dużo jest w powieści elementów medycznych, ich bogactwo i różnorodność dowodzą, że autorce ten obszar z jakichś względów jest bliski. Dlatego też głównym bohaterem jest znany i szanowany chirurg. Również początek sugeruje, że dość często będziemy wracać na szpitalny korytarz oddziału chirurgicznego.

O ile w lekturze możemy dopatrzeć się motywu znanego z „Dzikich palm” Williama Faulknera, o tyle zupełnie inny sposób narracji pozwala głównemu bohaterowi na analizę własnego życia i próbę krytycznego spojrzenia na własną winę. Język powieści jest szorstki, momentami nawet brutalny, co wprowadza trochę szarzyzny rzeczywistego świata.

Z pewnością jest to literatura, wobec której nie można przejść obojętnie, o której myśli się długo po odłożeniu książki. Zdecydowanie wciąga czytelnika i trzyma w napięciu do samego końca. Warto przeczytać.

Polecam tę książkę kobietom. Tym młodym i tym już bardziej dojrzałym, bowiem zarówno kobiety wchodzące w dorosłe życie jak i te, które pozostają w stabilnym i niemal idealnym związku, mogą się przekonać, że w sferze miłości nic nie jest pewne. Książka dowodzi, że miłość zawsze chodzi swoimi drogami i my sami nie jesteśmy w stanie przewidzieć naszego własnego zachowania....

Świetna , poruszajaca, pelna przemyslen i nieoczekiwanych sytuacji, przemyslen człowieka nad własnym życiem.
Jak często sami jesteśmy nieszczesliwi z sobą samym i nie wiemy co zrobić, aby zmienić ten stan...
"Kiedy przed odejściem wiąże węzeł krawata, już brzydze się tym, co bylo"
Polecam...

Świetna , poruszajaca, pelna przemyslen i nieoczekiwanych sytuacji, przemyslen człowieka nad własnym życiem.
Jak często sami jesteśmy nieszczesliwi z sobą samym i nie wiemy co zrobić, aby zmienić ten stan...
"Kiedy przed odejściem wiąże węzeł krawata, już brzydze się tym, co bylo"
Polecam...