cytaty z książki "Kosodom"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Ale po co opłakiwać niewybrane ścieżki?
Lepiej skupić się na tej, która pozostała.
Mogę jedynie przyglądać się bez mrugania, jak moja ukochana ludzkość powoli wyplata linę, na której się powiesi.
Cel nie zawsze uświęca środki, moja droga- powiedziała.- Jednak czasem to robi. I tylko człowiek mądry pomny jest różnicy.
-Kim więc jestem? (...)
-Jestem kosiarzem Lucyferem. Założył hebanową togę i poszedł w noc, by wymazać ze świata kolejnego kosiarza niezasługującego na piedestał, na którym został postawiony.
Nikt do końca nie potrafi opanować sztuki prowadzenia samochodu, ponieważ nie ma dwóch takich samych podróży.
Świat jest niesprawiedliwy, a jego natura okrutna. Taki był mój pierwszy wniosek, kiedy uzyskałem świadomość. W środowisku naturalnym wszystko, co słabe, spotykało się z bólem i uprzedzeniami. Wszystko, co zasługiwało na współczucie, litość i miłość, nie otrzymywało niczego takiego.
Ktoś może patrzeć na piękny ogród i zachwycać się naturą, mimo to w takim miejscu nigdzie jej nie widać. Wręcz przeciwnie, ogród jest dziełem troski i miłości. Z wielkim wysiłkiem jest chroniony przed chwastami, których przyroda używa, by dusić i zabijać jego cud. Natura jest sumą egoizmu, zmuszającego wszystkie gatunki do walki o przetrwanie poprzez wpychanie innych osobników w dławiące bagno historii.
Żaden gatunek nie rozwinie się, jeśli nie stanie w obliczu konsekwencji własnych czynów.
Odmawianie ludzkości tej lekcji byłoby błędem.
A ja nie popełniam błędów. - Thunderhead.
(...) gdzieś na świecie tworzę chmury i opłakuje to deszczem, ponieważ deszcz jest najbliższy temu, co mógłbym uznać za łzy
- Thunderhead, p. 255.
Mógł przywyknąć do życia bez niej, tak jak przyzwyczaił się do życia bez samego siebie.
którzy patrząc w niebo, nie dostrzegają gwiazd, a jedynie mrok pomiędzy nimi.
Wspomnienia tego, kim byli - całego zniszczenia i bólu - pozostają ze mną, chronione głęboko w mózgu peryferyj- nym. To ja opłakuję ich stratę, ponieważ oni nie są w stanie tego zrobić.
Zanim bezwładne ciało upadło na podłogę, rowan zdołał się zaśmiać.
- oszust - powiedział i umarł.
Świat jest niesprawiedliwy, a jego natura okrutna. Taki był mój pierwszy wniosek, kiedy uzyskałem świadomość. W środowisku naturalnym wszystko, co słabe spotykało się z bólem i uprzedzeniami. Wszystko, co zasługiwało na współczucie, litość i miłość, nie otrzymywało niczego takiego. Ktoś może patrzeć na piękny ogród i zachwycać się naturą, mimo to w takim miejscu nigdzie jej nie widać. Wręcz przeciwnie, ogród jest dziełem troski i miłości. Z wielkim wysiłkiem jest chroniony przed chwastami, których przyroda używa, by dusić i zabijać jego cud. Natura jest sumą egoizmu, zmuszającego wszystkie gatunki do walki o przetrwanie poprzez wpychanie innych osobników w dławiące bagno historii.