cytaty z książki "Jesień w Ubedzie"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Bosacy jeden po drugim zaczęli opuszczać małą celę ojca Jana, kłaniając się przy tym, jak zwykle to czynić musieli, gdy nawiedzali bądź opuszczali chorego. Tylko furtian stał nieporuszony pośrodku celi, a gdy wszyscy już wyszli, podszedł cicho do łóżka, by złożyć na piersi zmarłego piękną biała różę.
- Prosiła, żebym ci powiedział, że bardzo cię kocha - wyszeptał przez łzy, po czym wybiegł szybko z celi...
Dodał/a:
Dorota
1 osoba to lubi