Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Patrząc na niebo, czuję, że jednak jest dobrze. Są rzeczy, które muszą być piękne, inaczej odsetek samobójstw byłby wyższy.

Alkohol miesza się z literaturą. Literatura z życiem. A życie jak zwykle z wódką.

Stabilizacja mnie przeraża, być może dlatego średnio co dwa lata pakuję walizkę i zmieniam szerokość geograficzną, a wraz z nią pogodę, jadłospis i przyjaciół.

Niektóre kobiety zmieniają mężczyzn tak często jak rękawiczki, ja tak zmieniam domy.

Żegnamy się, a ja zostaję z całym jej smutkiem. Jestem niczym Sponge Bob z kreskówki dla dzieci. Niestety, absorbuję również negatywne emocje. Patrząc na jedną smutną kobietę, widzę wszystkie smutne kobiety, jakie znam. Widzę siebie.