Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Twarz Mila była równie ożywiona jak mrożonka.

Pilnujecie terenu jak najlepszego zestawu sztang w siłowni. Na pięćdziesiąt, nie, na sto metrów od tego miejsca nie wpuszczacie nikogo poza śledczymi i technikami. Stoicie dokładnie tutaj. Nie odchodzicie. Nie odpowiadacie na żadne pytania. Żadne. Nikomu. Pod żadnym pozorem. Gdyby zachciało wam się myśleć, tego też nie róbcie.
Jeżyk wyprężył się jeszcze bardziej.
- Tak jest. Znamy procedury.

- Może to ktoś, kto szuka porady w kwestii prezentu - mruknął Milo. - Ale wyczuwam stęchły zapach prawnika.

- Uwielbiam, jak się mnie cytuje.
- Ejże - obruszył się. - Mam do wyboru ciebie albo Biblię. A w tej chwili nie czuję się wystarczająco pobożny, żeby przywoływać Pismo Święte.

- Alex, myślę z wyprzedzeniem. - Po raz pierwszy zwrócił się do mnie po imieniu. - To różni mnie od dziewięćdziesięciu dziewięciu procent ludności.

Jesteś jak te cholerne żeberka. Niezdrowy, ale dobry.

Kazała założyć takie blokady rodzicielskie, jakie tylko zna ludzkość. Mieliby szczęście, jak by udało im się otworzyć stronę z prognozą pogody. Pewnie dlatego rzadko wchodzą do Internetu.