cytaty z książek autora "Ken Blanchard"
Doświadczenie nie jest tym, co ci się przydarza, ale wnioskami, jakie wyciągasz.
Nie ma sensu robić dobrze rzeczy, których w ogóle nie warto robić.
Zbyt wiele osób sądzi, iż istnieje bezpośrednia zależność miedzy ilością pracy, a sukcesem: im więcej pracy włożysz, tym większy sukces osiągniesz.
- Nie pracuj ciężej - pracuj sprytniej.
- Jeżeli nie potrafi Pan powiedzieć mi, co chce Pan, aby się wydarzyło - powiedział - nie ma Pan jeszcze problemu. Pan tylko narzeka. Problem istnieje tylko wtedy, kiedy istnieje różnica pomiędzy tym, co dzieje się w rzeczywistości, a tym czego pragnie Pan, aby się wydarzyło.
Poznajemy siebie dzięki uświadamianiu sobie własnych emocji i rozumieniu, dlaczego ich doświadczamy. Każda emocja jest oknem, z którego roztacza się widok na to, kim jesteśmy i na czym nam zależy, również na podświadomym poziomie.
Świetnie to ujął Robert Greenleaf, założyciel współczesnego ruchu przywództwa przez służbę: „Najpierw musisz służyć ludziom, a dopiero później możesz nimi kierować”.
Za pięć lat będziesz dokładnie tą samą osobą, jaką jesteś dzisiaj, wyjąwszy dwie rzeczy: ludzi, których spotykasz i książki, które czytasz.
Pokora oznacza, że nie myślimy o sobie gorzej tylko rzadziej.
Życie lidera to jego paleta. Zdobywane przez nas doświadczenia są jak kolory, które twoja mama umieszcza na palecie. Im więcej ich tam położy, tym więcej może wykorzystać podczas malowania.
Czy mam ochotę właśnie teraz dać z siebie tyle, ile trzeba, żeby doprowadzić do pozytywnej zmiany w tej kwestii?
Jeśli ze szczerego serca nie potrafisz powiedzieć, że pragniesz służyć ludziom, nie powinieneś myśleć o przywództwie.
Jak powiedział Dalajlama "Nie możemy i nie musimy odcinać się od ego; musimy upewnić się tylko, że jest to ego które służy, a nie zasługuje".
Liderzy są produktem systemu, który ich promuje.
Od dawna powtarzamy, że wprowadzanie zmian polega nie tyle na ogłaszaniu celu podróży, co na zarządzaniu jej przebiegiem.
Przywództwo nie jest celem; to podróż. Po drodze spotykamy innych podróżników, z którymi dzielimy wędrówkę. Otwieramy drzwi, które mówią nam, gdzie powinniśmy być - a kiedy udaje nam się wypełnić swoją służbę, zamykamy te drzwi i otwieramy kolejne.