Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bezsenność to jedna wielka tajemnica. Bo w gruncie rzeczy dlaczego miało być męczarnią długie leżenie w wygodnym łóżku, choćby bez snu? Dlaczego nachodzą wtedy człowieka okropne myśli? Wytłumaczenie jest jedno: bezsenność to długotrwałe wspólne więzienie z najgorszym wrogiem. Przeklętą częścią naszego ja. Nie wszyscy ją w sobie mają. I dlatego nie wszyscy wiedzą, czym jest bezsenność.

Od paru lat z niewiadomych przyczyn ludziom nie wystarczały takie pojęcia jak przygnębienie, zniechęcenie czy chandra, które przecież doskonale spełniały swoją funkcję. Wszyscy musieli doświadczać frustracji.

Po co wymyślono piekło, skoro istnieje coś takiego jak bezsenność?

Od ponad czterech lat wciąż się coś dzieje z moją głową. Ale to jeszcze nie najgorsze. Najgorsze jest to, że odkąd skończyłam dwanaście i pół roku, niczego już nie czuję. Dosłownie niczego. Moich pięć zmysłów doskonale działa, słyszę, widzę, czuję smaki, zapachy, dotyk, ale nie doznaję żadnych związanych z tym emocji. Nie masz pojęcia, jakie przeżywam piekło. Bernanos ma rację: zawsze mówi się o ogniu piekielnym, tymczasem piekło to zimno. Żyję w krainie wiecznego lodu.