Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jeśli coś kochasz, puść to wolno. Kiedy do ciebie wróci, jest twoje. Jeśli nie, nigdy twoje nie było.

A oto mój sekret. Jest bardzo prosty: dobrze widzi się tylko sercem. Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu".

Już zawsze będziesz odpowiedzialny za to co oswoiłeś.

-Gdzie są ludzie? Trochę tu samotnie na tej pustyni...
- Wśród ludzi jest się równie samotnym.

Co to znaczy „oswoić”?
– To rzecz dawno zapomniana. To znaczy „stwarzać więzy”.
– Stwarzać więzy?
– Oczywiście – rzekł lis. – Dotychczas jesteś dla mnie tylko małym chłopcem, zupełnie podobnym do stu tysięcy innych małych chłopców. Nie potrzebuję ciebie, ty także mnie nie potrzebujesz. Jestem dla ciebie tylko lisem, podobnym do stu tysięcy innych lisów. Ale jeśli mnie oswoisz, będziemy potrzebni jeden drugiemu. Ty będziesz dla mnie jedyny na świecie. Ja będę dla ciebie jedyny na świecie...

Zawsze się wydaje, że w innym miejscu będzie lepiej.

Kiedy pozwalasz się oswoić, musisz liczyć się ze łzami.

To czas jaki poświęciłeś twojej Róży czyni ją tak ważną.

Dorośli lubią cyfry. Gdy im się opowiada o nowym przyjacielu, nigdy nie pytają o rzeczy istotne. Nigdy nie powiedzą: „Jaki jest dźwięk jego głosu? Jakie zabawy najbardziej lubi? Czy zbiera motyle?”. Zapytają: „Ile ma lat? Ilu ma braci? Ile waży? Ile zarabia jego ojciec?”. Tylko wówczas uważają, że kogoś poznali.
Gdy powiedzieć dorosłym: „Widziałem piękny dom z czerwonej cegły, z geranium w oknach i gołębiami na dachu…”, nie potrafią nigdy wyobrazić sobie tego domu. Trzeba im powiedzieć: „Widziałem dom za sto tysięcy franków”. Wówczas wykrzykną: „Ach, jaki piękny!”.

Kiedy będziesz patrzył nocą w niebo, będzie ci się wydawało, że wszystkie gwiazdy śmieją się do ciebie, ponieważ ja będę uśmiechał się na jednej z nich.

(...) aby dorośli mogli zrozumieć. Trzeba im zawsze wszystko wyjaśniać.

Ludzie nie dysponują już wystarczającą ilością czasu, żeby coś poznać. Kupują gotowe wyroby u sprzedawców, a ponieważ nie ma sklepów z przyjaciółmi, ludzie już ich utracili.

Nie unikniesz łez, jeśli się dałeś oswoić.

Pustynię upiększa to, że gdzieś w sobie kryje studnię.

Ale jeśli mnie oswoisz, będziemy siebie nawzajem potrzebować. Ja stanę się dla ciebie jedynym na świecie.

Dla całego świata możesz być nikim, dla kogoś możesz być całym światem.

Dobrze widzi się tylko sercem. Najważniejsze jest niewidzialne dla oczu.

Jeżeli mnie oswoisz, moje życie nabierze blasku. Poznam odgłos kroków inny niż wszystkie pozostałe. Tamte kroki zapędzają mnie pod ziemię. Twoje – wywabią mnie z jamy jak muzyka.

Straciłeś dla mnie tyle czasu, że poczułem się ważny.

- Poznaje się tylko to, co się oswaja - rzekł lis.
- Ludzie nie mają czasu nic poznać. Kupują wszystko gotowe w sklepach. Ale ponieważ nie ma sklepów z przyjaciółmi, ludzie nie mają już przyjaciół. Jeżeli chcesz mieć przyjaciela, oswój mnie!
- Co mam robić? - zapytał Mały Książę.
- Musisz mieć dużo cierpliwości - odpowiedział lis.
- Najpierw usiądziesz trochę dalej, ot tak, na trawie. Będę spoglądać na ciebie spod oka i nie będziesz nic mówić. Mowa jest źródłem nieporozumień. Ale każdego dnia będziesz mógł się trochę przysunąć.

Znacznie trudniej jest sądzić samego siebie niż bliźniego. Jeśli potrafisz dobrze siebie osądzić, będziesz mądry.

W 1909 roku pewien astronom turecki widział ten asteroid jeden jedyny raz przez teleskop. Przedstawił wówczas swoje wielkie odkrycie na Międzynarodowym Kongresie Astronomicznym. Ale nikt mu nie uwierzył z powodu ubrania, w jakim wystąpił. Dorośli są już tacy.
(...)
W 1920 roku astronom powtórzył swój pokaz w bardzo eleganckim garniturze. Tym razem wszyscy się z nim zgodzili.

-Piję-odparł posępnie Pijak.
-Dlaczego?-spytał Mały Książę.
-Żeby zapomnieć-odparł Pijak.

Jedynie dzieci wiedzą, czego szukają.

Człowiek naraża się na łzy, gdy raz pozwoli się oswoić."!

Jeżeli ktoś kocha kwiat, który istnieje w jednym tylko egzemplarzu pośród milionów i milionów gwiazd, wystarczy mu patrzeć na te gwiazdy, a będzie szczęśliwy.

Dzieci powinny być pobłażliwe dla dorosłych.

Nikt jednak nie chciał mu uwieżyć, ponieważ miał bardzo dziwne ubranie. Tacy bowiem są dorośli ludzie.

Zgadza się. Od każdego należy wymagać tylko tego, co może dać- kontynuował Król - Autorytet opiera się przede wszystkim na rozsądku. Jeśli rozkażesz swojemu ludowi rzucić się do morza, sprowokujesz rewolucję.

To wszystko dlatego, że nie chciała, by zobaczył jak płacze.