Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dwie rzeczy napełniają umysł coraz to nowym i wzmagającym się podziwem i czcią, im częściej i trwalej się nad nimi zastanawiamy: niebo gwiaździste nade mną i prawo moralne we mnie.

Przed wielkim panem schylam głowę, ale nie schyla się mój duch. Mogę do tego dodać: Przed prostym, niskiego stanu człowiekiem, u którego spostrzegam tej miary prawość charakteru, jakiej u siebie samego nie jestem świadomy, schyla się mój duch bez względu na to, czy tego chcę, czy nie chcę, i choćbym nie wiem jak zadzierał głowę, by mu nie dać przeoczyć mojej nad nim wyższości. Dlaczegoż to? Jego przykład stawia mi przed oczami prawo, które niweczy moją zarozumiałość, gdy je porównuję z moim postępowaniem, i przed sobą widzę wypełnienie prawa, a z tym samym dowiedzioną czynem jego wykonalność.

Być konsekwentnym - to najważniejszy obowiązek filozofa, a jednak najrzadziej się go spotyka.