Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Redaktorzy nie są poszukiwaczami błędów językowych, tylko bardzo doświadczonymi czytelnikami. Są więc dokładnie tymi czytelnikami, których pisarze potrzebują: zaangażowanymi i uważnie czytającymi. Ich zadaniem nie jest mówienie: „to nie pasuje, to wyrzucamy”, tylko prowadzenie dialogu z autorem. Redaktor niczego nie powinien autorowi narzucać, ale powinien toczyć z nim wnikliwą rozmowę na temat wszystkiego, co znajduje się między okładkami książki. Dobry redaktor powinien mieć odwagę. Odwagę podejmowania dyskusji. Nie powinno być tak, że zbyt łatwo rezygnuje z dyskusji, bo pisarz powiedział, że nie chce nic zmieniać. Oczywiście to pisarz decyduje, co będzie w jego książce, ale redaktor też powinien ufać swoim ocenom i ich bronić. Wybitni redaktorzy mają pewność swojego wyczucia i odwagę wskazywania pisarzom, co w tekście nie funkcjonuje. Dobry redaktor nie stwierdza, że coś jest good enough, tylko zabiega o to, żeby było jak najlepsze, i ma odwagę trochę pomęczyć pisarza. Nie poddaje się zbyt łatwo. W przeciwnym razie wydawnictwa nie byłyby potrzebne, wysyłanie książki do drukarni to nie jest coś, czego nie może dziś zrobić sam autor.

Próbuję też zmniejszyć liczbę osób, które mają do czynienia z powstającą książką, bo chcę, żeby redaktor, który nad nią pracuje, był też tą osobą, która znalazła ją dla wydawnictwa. Żeby jego wizja od początku wpływała na całą pracę. Nie jest dobrze, gdy w proces przygotowania książki jest zaangażowanych zbyt wielu ludzi. Autor powinien mieć jedną osobę, która zajmuje się nim przez cały czas i która jest naprawdę zaangażowana w jego dzieło.

W sytuacjach spolecznych raczej nie wiemy, co dzieje sie w glowach innych ludzi, co czuja.Kiedy czyta sie ksiazke,otrzymuje sie nagle dostep do wewnetrznego swiata innych.